Οι γνώσεις των αρχαίων για την ελλειπτική τροχιά της γης ήταν περισσότερες από ότι θεωρούσαμε σήμερα. Αυτό υποστηρίζουν νέες μελέτες πάνω στον Mηχανισμό των Αντικυθήρων, το μυστηριώδες αρχαίο όργανο υπολογισμού της θέσης των ουράνιων σωμάτων.
Μέχρι σήμερα οι επιστήμονες έχουν εξερευνήσει τη μηχανική δομή του αρχαίου αντικείμενου, που είχε ανασυρθεί το 1900-1901 από ναυάγιο ανοιχτά των Αντικυθήρων. Με αξονική τομογραφία έχει βρεθεί ότι το εσωτερικό του αποτελείται από μια σειρά από παράλληλες πλάκες, έχει κατασκευάσει μια ρέπλικά του (το 2006) και έχει προσδιορίσει τη χρήση του.
Δεν είναι όμως μόνο αυτό. Σύμφωνα με μια νέα μελέτη επιστημόνων του Πανεπιστημίου Puget Sound της Πολιτείας της Ουάσιγκτον στις ΗΠΑ, με επικεφαλής τον James Evans, ο μηχανισμός ήταν ειδικά κατασκευασμένος για να υπερπηδήσει την ανακρίβεια που θα δημιουργούσε στους υπολογισμούς μια μικρή διαφορά στο χρόνο. Οι δύο κύκλοι του μηχανισμού
που αντιστοιχούν σε δύο ημερολογιακά συστήματα, το ζωδιακό και το αιγυπτιακό, διέφεραν τόσο ώστε να αντιπροσωπεύεται αυτό που θα αντιλαμβάνονταν τότε ως μη-κανονική κίνηση σε διάφορα τμήματα του έτους. Φαίνεται έτσι ότι ο εφευρέτης της κατασκευής είχε λάβει υπόψη του την ελλειπτική φύση της τροχιάς της γης γύρω από τον ήλιο.
Η γνώση αυτή θεωρείται εξαιρετική για το 150 με 100 π.Χ. οπότε και χρονολογείται ο μηχανισμός, και δείχνει για ακόμη μια φορά ότι οι σπουδαιότερες ανακαλύψεις που σήμερα ανάγουμε στην Αναγέννηση δεν ήταν παρά μια γνώση που προϋπήρξε, ξεχάστηκε και αποκαλύφθηκε εκ νέου όταν και πάλι οι συνθήκες επέτρεψαν σε ανήσυχα πνεύματα να δράσουν.
Άρθρο του physorg.-Μετ:ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΑ
Σχόλια
http://www.youtube.com/watch?v=pUBuYaWoPwU
Ο υπολογιστικός μηχανισμός των Αντικυθήρων μπορούσε να βρει σε κάθε στιγμή τη θέση του Ήλιου και της Σελήνης στον ουρανό, να προβλέπει της σεληνιακές εκλείψεις και τη θέση κάποιων πλανητών. Δηλαδή ήταν ΚΛΙΜΑΤΙΚΟ ΠΛΑΝΗΤΑΡΙΟ!
Μάλιστα ο Μέτωνας κατά τον Χρυσό Αιώνα του ΘΑΡΡΟΥΣ προέβλεπε τις βροχοπτώσεις ανάλογα με τον αριθμό των ηλιακών κηλίδων που παρατηρούσε κατά την ανατολή και τη δύση στο δίσκο τού ήλιου, και το συνόψισε με τη φράση: ηλίου σημεία μέλανα, άρα ύδωρ, δηλαδή, όταν ο ήλιος έχει μαύρα σημάδια αυξάνονται οι βροχές (αφού οι ηλιακές κηλίδες οφείλονται σε αυξημένο γαλαξιακό ρεύμα προς τον ήλιο, άρα περισσότερες λιακάδες-ζεστές θάλασσες-ελαφριά νεφοκάλυψη-ήπιες βροχές, ενώ λίγες κηλίδες σημαίνει λιγότερο γαλαξιακό ρεύμα προς τον ήλιο-περισσότερο γαλαξιακό ρεύμα προς τους πλανήτες, άρα και τη ΓΗ-αναστάτωση του μάγματος-σεισμοί-ηφαιστειακές εκρήξεις-περισσότερη ΜΑΚΡΟΧΡΟΝΙΑ νεφοκάλυψη-ΨΥΧΡΕΣ νεροποντές-λιγότερες ήπιες βροχές).
Οι αρχαίοι Έλληνες παριστούσαν τον ΠΛΑΝΗΤΗ Δία να κρατά κεραυνό, ακριβώς επειδή ΓΝΩΡΙΖΑΝ (: "ΟΛΑ τα κυβερνά ο κεραυνός": Ηράκλειτος) ότι ανάλογα με τη θέση του στον ουρανό επηρεάζει τη διακύμανση του γαλαξιακού ρεύματος προς τη Γη, οπότε αυξομειώνονται οι κεραυνοί, οι ηφαιστειακές εκρήξεις, η νεφοκάλυψη και η θερμοκρασία.