Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΧΕΛΙΔΟΝΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΝΥΜΦΑΙΟ...

 ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΟΜΑΔΑ ΠΑΥΣΑΝΙΑΣ 

Φωτογραφίες ΧΡΟΝΟΣ

ΠΑΝΑΓΙΑ Η ΧΕΛΙΔΟΝΟΥ

Το σπήλαιο των Νυμφών στην σημερινή Παναγία Χελιδονού. Σε αυτό λατρευόταν ο Πάνας και οι Νύμφες,  στο πυκνό δάσος γύρω του, με τα ποτάμια και τα τεράστια πλατάνια, 

κατοικούσανΝεράιδες, ξωτικά και δράκοι ενώ αργότερα ήλθε για να μείνει η Παναγία της πρόσφατης ορθόδοξης Ελλάδας…

Στην Κηφισιά υπήρχε το Νυμφαίο, σπήλαιο λατρείας των Νυμφών, όπου ετελούντο, τα Νυμφαία. Η Παναγία η Χελιδονού βρίσκεται πάνω στην πλαγιά απ' όπου κατέβαινε το ρέμα της Χελιδονούς, στο δρόμο που συνδέει το Μενίδι με την Κηφισιά και είναι κτισμένη μέσα σε ένα σπήλαιο: στο σπήλαιο των Νυμφών! Η περιοχή του ρέματος της Χελιδονούς ήταν πλούσιο σε νερά και πυκνή βλάστηση. Ο ιδανικός τόπος λατρείας των Νυμφών και του Πάνα…

ΑΓΙΟΓΡΑΦΙΑ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΠΑΝΑΓΙΑ ΤΗΝ ΧΕΛΙΔΟΝΟΥ

Αργότερα στο σπήλαιο λατρεύτηκε ο θεός Πάνας, ο οποίος με την σειρά του παραχώρησε την κατοχή των σπηλαίων στην θεά Αρτέμιδα. Λίγο αργότερα εμφανίζεται στο Αμαρούσιο η λατρεία της ...

ΣΤΟ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΤΗΣ ΧΕΛΙΔΟΝΟΥΣ

ΤΟ ΙΕΡΟ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΤΗΣ ΧΕΛΙΔΟΝΟΥΣ

ΣΦΡΑΓΙΣΜΕΝΗ ΕΙΣΟΔΟΣ ΣΤΟ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ ΤΟΥ ΝΑΟΥ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΤΗΣ ΧΕΛΙΔΟΝΟΥΣ

Αμαρυσίας Αρτέμιδος…

Η εκκλησία κτίστηκε τον 14ο αιώνα. Καταστράφηκε από τους Τούρκους το 1456 και ξανακτίστηκε στο δεύτερο μισό του 16ου αιώνα. 

Μετά ήρθαν οι Χριστιανοί, μετά οι Τούρκοι, μετά ακολούθησε η φτώχεια (όπου και εξαφανίσθηκαν οι πελώριοι, αιωνόβιοι πλάτανοι), περάσαμε στην «ανάπτυξη» όπου τα νερά «παγιδεύτηκαν» από την ΟΥΛΕΝ για να ποτιστεί η Αθήνα, έγιναν δρόμοι, έπεσαν τσιμέντα, κτίστηκε το κτήνος που ονομάζεται Αττική οδός, πάνε οι Νύμφες, πάει και ο Πάνας…

Μία ιστορία ονοματοθεσίας και …αγάπης…

Η παράδοση λέει ότι ένας μοναχός που διέμενε στον Κηφισό κυνήγησε με ξόρκια και προσευχές τις Νεράιδες. Τις έκλεισε σε μια σπηλιά και ο Σταυρωμένος του ιερού τις φόβιζε και τις τρομοκρατούσε. Οι Νεράιδες παραλίγο να πεθάνουν από φόβο, πείνα και δίψα. Μία γυναίκα μαυροφορεμένη τις έκλεισε μέσα στο πέπλο της και, όταν το άνοιξε, πλήθοςχελιδόνια πέταξαν στον ουρανό, πάνω από το ρέμα. Το ρέμα της Χελιδονούς…

Παρατηρήσεις, απορίες:

1. Υπάρχει σπήλαιο, κλειστό, στα πέριξ του Ναού;

2. Υπήρχε Ναός ελληνικός στην θέση της εκκλησίας; (κιονόκρανο στην είσοδο, αρχαία μέλη στον περιβάλλοντα χώρο).

ΑΡΧΑΙΟ ΤΜΗΜΑ ΣΤΟΝ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΑ ΧΩΡΟ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΤΗΣ ΧΕΛΙΔΟΝΟΥΣ

ΔΥΟ ΑΡΧΑΙΑ ΜΕΛΗ ΕΝΩΜΕΝΑ ΕΓΙΝΑΝ Η ΒΑΣΗ ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ

ΚΙΟΝΟΚΡΑΝΟ ΑΝΕΣΤΡΑΜΜΕΝΟ ΣΤΟ ΠΡΟΣΚΕΦΑΛΟ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΧΕΛΙΔΟΝΟΥΣ

3. Στο παλίμψηστο του εσωτερικού τοίχου, εκεί που φαίνεται η μία αγιογραφία μέσα στην άλλη, τί μπορεί να σημαίνουν αυτά τα περίεργα γράμματα – ιερογλυφικά που φωτογραφίσαμε;

ΤΟ ΠΑΛΙΜΨΗΣΤΟ

4. Η αρχαιολογική υπηρεσία πώς επιτρέπει το σοβάτισμα ενός αρχαίου σπηλαίου, με αποδεδειγμένη χρήση ως ιερού, με αποτέλεσμα την καταστροφή του;

5. Η ατμόσφαιρα εντός της εκκλησίας είναι σίγουρα κατανυκτική, αλλά και περίεργη. Ο αρχαίος βράχος με τους σχηματισμούς των αλάτων και την ιστορία που κουβαλάει στους αιώνες της ύπαρξής του έρχεται σε τρομακτική αντίθεση (τόσο πολιτιστική όσο και αισθητική) με την σημερινή πρακτική της ορθόδοξης πίστης…

6. Παναγία Χελιδονού: ένα ακόμη παράδειγμα μέσα στα άπειρα της ιστορίας, όπου το παλιό κρύβεται μέσα στιςυπερβολές του νέου…

Σημειώσεις:

Φωτάναμα: Κλειστό χώρος, κελί, μέσα στον περίβολο των μοναστηριών ορεινών ή ημιορεινών περιοχών, όπου χρησιμοποιούνταν ως χώρος ανάπαυσης μοναχών κατά την διάρκεια των ολονυκτιών.

Με τον όρο παλίμψηστο περιγράφονται αρχαία κείμενα σε πάπυρους και περγαμηνές ή ζωγραφικοί πίνακες που επικαλύφθηκαν με άλλο κείμενο ή εικόνα σε μεταγενέστερη εποχή για να χρησιμοποιηθούν ξανά ως βάση για τη δημιουργία νεότερων έργων.

ΦΩΤΑΝΑΜΑ -ΕΝΑ ΑΠΟ ΤΑ ΤΡΙΑ ΠΟΥ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΣΤΗΝ ΑΤΤΙΚΗ

ΜΙΑ ΕΠΙΓΡΑΦΗ

Νύμφες: νεαρές γυναίκες θεϊκής καταγωγής, που ζούσαν μέσα στην άγρια φύση, τριγύριζαν στα βουνά, συνοδεύοντας την Άρτεμη και παίζοντας μαζί της. Τραγουδούσαν και χόρευαν μαζί με τον Πάνα στα λιβάδια και στις πλαγιές, συνήθως κοντά στις πηγές των οποίων και αποτελούσαν στην πραγματικότητα την αλληγορική εκπροσώπησή τους. Οι Νύμφες κατατάσσονταν γενικά μεταξύ θεών και θνητών, ως ημίθεες. Δεν ήταν αθάνατες, ζούσαν όμως πάρα πολύ και τρέφονταν με αμβροσία. Ήταν κατεξοχήν πνεύματα του γλυκού νερού και βρίσκονταν στα ποτάμια, στις πηγές και μέσα στα βουνά από τα οποία πήγαζαν ποτάμια. Οι Νύμφες χωρίζονταν σε τρεις κατηγορίες: 1) Δρυάδες, τις νύμφες των αιωνόβιων δέντρων, 2)Ναϊάδες, νύμφες των ποταμών και των πηγών και 3) Ορεστιάδες, νύμφες των βουνών.

ΠΗΓΗ ΟΜΑΔΑ ΠΑΥΣΑΝΙΑΣ