Τέσσερις ναοί, στοές και μια κρύπτη για μυστηριακές τελετές συγκροτούν το μεγαλύτερο μακεδονικό ιερό για τη λατρεία Αιγύπτιων θεών στον ελλαδικό χώρο. Το ονόμασαν Σαραπιείο, από τα αγάλματα του Αιγύπτιου θεού Σάραπι που βρέθηκαν εντός του, στην πραγματικότητα όμως τα αγάλματα των θεών του Ολύμπου είναι πολλά περισσότερα. Το όνομα έδωσε το 1921 ο αρχαιολόγος-ανασκαφέας του, Ευστράτιος Πελεκίδης, καθώς έτσι αναφέρονταν σε μια επιγραφή που βρέθηκε εκείνη τη χρονιά.
Αυτός ο λατρευτικός χώρος με τους τέσσερις ναούς και τα άλλα κτήρια διαφόρων χρήσεων, αποτελεί το μεγαλύτερο μακεδονικό κέντρο λατρείας των Αιγύπτιων θεών και ταυτόχρονα ένα από τα παλαιότερα και σημαντικότερα στον χώρο του Αιγαίου, δεύτερο σε σημασία μετά το αντίστοιχο ιερό της Δήλου.
Και σε αντίθεση με τη σχετικά περιορισμένη χρονική διάρκεια του αιγυπτιακού ιερού της Δήλου, η λατρεία των Αιγύπτιων θεών στη Θεσσαλονίκη διήρκησε πάνω από 600 χρόνια, αφού το Σαραπιείο ιδρύθηκε πιθανόν στις αρχές του 3ου π.Χ. αιώνα -σχεδόν ταυτόχρονα με την ίδρυση της Θεσσαλονίκης- και ήταν σε χρήση μέχρι και τον 4ο αιώνα μ.Χ., όπως τουλάχιστον μαρτυρούν οι επιγραφές και τα υπόλοιπα ευρήματα.
Τα ακριβή όρια του
Σαραπιείου δεν είναι γνωστά, όμως από τις ανασκαφικές ενδείξεις φαίνεται ότι καταλάμβανε μεγάλη έκταση, μεταξύ των σημερινών οδών Καραολή και Δημητρίου (πρώην Διοικητηρίου), Ελένης Σβορώνου, Σελευκιδών και Πτολεμαίων.
.JPG)
