«ΜΑΡΑΘΩΝΑΣ 490 Π.Χ.-ΑΓΝΩΣΤΕΣ ΠΤΥΧΕΣ ΤΗΣ ΜΑΧΗΣ» ΜΕ ΤΟΝ ΔΡ. ΝΙΚΟ Α.ΠΟΥΛΙΑΝΟ

Η ΝΕΑ ΜΕΓΑΛΗ ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΤΟΥ «ΒΙΣΑΛΤΗΣ» ΜΕ ΤΟΝ ΔΡ. ΝΙΚΟ Α. ΠΟΥΛΙΑΝΟ* 

Στα ανθρωπολογικά ενδιαφέροντα του Δρα Ανθρωπολογίας και συγγραφέα του βιβλίου «Δυσδιάκριτες πτυχές της μάχης του Μαραθώνα», Νίκου Α. Πουλιανού, περιλαμβάνεται και η αναζήτηση των οστών των πεσόντων Μαραθωνομάχων. Με αφορμή αυτή την αναζήτηση, παρατηρήθηκε ότι ανάμεσα στα διάφορα συμβάντα της αρχαιότητας υπάρχει μια αδιόρατη αλλά σημαντική μεταξύ τους αλληλεπίδραση. Έτσι, μ' επίκεντρο την ξακουστή μάχη του Μαραθώνα το 490π. Χ. που αντιπροσωπεύει την πρώτη και τη σημαντικότερη στρατιωτικά σύγκρουση όσον αφορά την επιβίωση της δημοκρατίας, αναδύθηκαν ορισμένες λιγότερες φανερές πτυχές.

 Έτσι η έρευνα αυτή είχε σαν αποτέλεσμα να υπάρξει μια επαναπροσέγγιση στα γεγονότα.
 Τι κάνει λοιπόν τόσο σημαντική αυτή την μάχη ώστε να συνεχίζει 2500 χρόνια μετά να μας απασχολεί;

ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 30'
ΠΑΡΑΓΩΓΗ: ΒΙΣΑΛΤΗΣ - ΑΝΘΡΩΠΟΛΟΓΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΕΛΛΑΔΟΣ ©2020
ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ

ΕΥΔΟΞΟΣ:ΤΟ ΑΛΦΑΒΗΤΟ ΣΧΗΜΑΤΙΣΜΕΝΟ ΣΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ & Ο «ΜΕΓΑΣ ΕΝΙΑΥΤΟΣ» (ΤΑΙΝΙΑ ΜΙΚΡΟΥ ΜΗΚΟΥΣ )

Στην βιβλιοθήκη του Βατικανού υπάρχουν δύο πολύ σπάνια βιβλία με χαμένα έργα του Ευδόξου που συνοδεύονται από σχόλια.

 Τα βιβλία αυτα είναι το «Commentaria:Σχόλια στα έργα του Ευδόξου» και το «Romanoum ex sacris» του Φρασίσκο του Τολέδο(Francisci Toleti) το οποίο μάλιστα είχε θεωρηθεί απαγορευμένο από την Ιερά Εξέταση.

 Στο ένα εξ' αυτών(«Commentaria:Σχόλια στα έργα του Ευδόξου») ο Εύδοξος μας δίνει δύο εκπληκτικές πληροφορίες...

 Απόσπασμα από προσεχή παραγωγή.

Παραγωγή: Visaltis ©2020 
ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ

ΝΕΕΣ ΒΡΑΧΟΓΡΑΦΙΕΣ «ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΣΤΟ ΦΩΣ» ΜΑΖΙ ΜΕ ΑΡΧΑΙΟΑΣΤΡΟΝΟΜΙΚΑ ΧΑΡΑΓΜΑΤΑ, ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΩΝ ΦΙΛΙΠΠΩΝ.

Ιδιαίτερης σημασίας και ενδεχομένως σπανιότητας οι χαραγμένες στους βράχους μορφές που αποκαλύπτει το ΧΡΟΝΟΜΕΤΡΟ

Γράφει ο Θεόδωρος Αν. Σπανέλης

Βραχογραφίες υπάρχουν σε όλο το μήκος και το πλάτος της γης και κατά κύριο λόγο είναι τέχνεργα που μας έρχονται από τους τελευταίους αιώνες της εποχή του Λίθου και τις αρχές της επόμενης εποχής, των Μετάλλων. Ενώ λοιπόν, δεν είναι κάτι εντελώς σπάνιο να συναντήσει κανείς βραχογραφίες σε όλες της ηπείρους του πλανήτη, στην δική μας περιοχή υπάρχει μια από τις μεγαλύτερες συλλογές, πέριξ του Παγγαίου και των Φιλίππων. Ειδικά στο Παγγαίο, έχουμε ανάπτυξη των παραστάσεων στους βράχους, σε όλες τις πλευρές του καθώς και νότια, στο Σύμβολο όρος, ενώ στους Φιλίππους, η μεγαλύτερη συγκέντρωση βρίσκεται ανατολικά της αρχαίας Πόλης, κύρια στις περιοχές Ζυγού – Κρυονερίου και στο χωριό Φίλιπποι.

Μαζί με τον δικηγόρο, ιστοριοδίφη και ερευνητή Θόδωρο Λυμπεράκη, σε μια από τις εξορμήσεις μας, στα όρη ανατολικά των Φιλίππων, ανακαλύψαμε μετά από υπόδειξη, μια νέα ομάδα βραχογραφιών με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά. Ουσιαστικά εντοπίσαμε ένα πεδίο όπου έχουμε τρεις υποομάδες:

ΒΙΒΛΙΟΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ :«ΔΥΣΔΙΑΚΤΙΡΤΕΣ ΠΤΥΧΕΣ ΤΗΣ ΜΑΧΗΣ ΤΟΥ ΜΑΡΑΘΩΝΑ»

«Δυσδιάκριτες πτυχές της Μάχης του Μαραθώνα» του Νίκου Α. Πουλιανού.
   Το ενδιαφέρον δοκίμιο του Νίκου Α. Πουλιανού, διδάκτορα Παλαιοανθρωπολογίας, με τίτλο «Δυσδιάκριτες πτυχές της Μάχης του Μαραθώνα» ρίχνει περισσότερο φως πάνω στα γνωστά γεγονότα της περίφημης μάχης - τόσο γνωστής αλλά και συγχρόνως τόσο άγνωστης στις ιδιαιτερότητές της - καθώς και στους μεγάλους πρωταγωνιστές της... Αθηναίους, Σπαρτιάτες, Ίωνες, Σκύθες αλλά και τους μεγάλους Πέρσες Στρατηλάτες.

Όπως οι πόλεμοι των προηγούμενων αυτοκρατόρων, έτσι κι οι εκστρατείες του μέγα Δαρείου στο τέλος του 6ου και τις αρχές του 5ου π. Χ. αιώνα (ή πριν από την εποχή μας, όπως αλλιώς τα έτη αυτών των αιώνων αναφέρονται στη βιβλιογραφία), ως κύριο στόχο είχαν την επέκταση της Περσίας. Γι’ αυτό πρωταρχικός σκοπός του Δαρείου ήταν η κατάκτηση των προς βορρά Σκυθών.

Μ.ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ:ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΤΑΦΟΥ-ALEXANDΕR THE GREAT:MYSTERY OF THE TOMB

(ΒΕΛΤΙΩΜΕΝΗ ΕΠΑΝΕΚΔΟΣΗ-NEW IMPROVED VERSION WITH ENGLISH SUBTITLES)
Η τύχη της σορού του Αλέξανδρου και ο τόπος ταφής του, αποτελούν ένα από τα μεγαλύτερα αρχαιολογικά μυστήρια της ιστορίας! Μέσα σε μια διαρκή και αέναη δίνη υποθέσεων, το ελάχιστο που μπορούμε να κάνουμε είναι, να ερευνήσουμε και να ακολουθήσουμε τις πιο αξιόπιστες πηγές, και τις ιστορικές αναφορές της εκάστοτε εποχής για να μπορέσουμε να πάρουμε κάποιες πειστικές απαντήσεις. Το μυστήριο της ταφής του Αλεξάνδρου, θα συνεχίσει να γοητεύει και να προκαλεί τους ερευνητές για πολύ ακόμη.

The fate of Alexander's body and his burial place are one of the greatest archaeological mysteries in history! In a constant and perpetual vortex of cases, the least we can do is to research and follow the most reliable sources and the historical references of each era so that we can get some convincing answers. The mystery of Alexander's burial will continue to fascinate and challenge researchers for a long time to come. 

ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ

ΠΑΠΥΡΟΣ ΔΕΡΒΕΝΙΟΥ-ΕΝΑ ΟΡΦΙΚΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΜΕ ΚΩΔΙΚΟΠΟΙΗΜΕΝΗ ΓΝΩΣΗ

Δυόμισι χιλιόμετρα νότια από ένα πέρασμα που ενώνει την κεντρική με την ανατολική Μακεδονία και εννιάμισι χιλιόμετρα βόρεια από τη σημερινή Θεσσαλονίκη, κοντά στο Δερβένι, ανακαλύφθηκε τον Ιανουάριο του 1962 μια ομάδα εφτά τάφων που χρονολογούνται στα τέλη του 4ου και στις αρχές του 3ου αι. π.Χ.

Οι τάφοι, πέντε από τους οποίους ήταν ασύλητοι και περιείχαν κτερίσματα εξαιρετικής τέχνης, βρίσκονται αρκετά μακριά από το νεκροταφείο της αρχαίας Λητής (στα βόρεια του περάσματος), κοντά σε ένα ιερό της Δήμητρας και της Περσεφόνης.

Ο Πέτρος Θέμελης, ο αρχαιολόγος που επιστατούσε στις σωστικές ανασκαφές, αντιλήφθηκε έγκαιρα ότι ένα από τα κάρβουνα της νεκρικής πυράς του τάφου Α΄ (εκεί όπου είχε καεί η σoρός ενός πλούσιου πολεμιστή που ίσως καταγόταν από τη Θεσσαλία) ήταν στην πραγματικότητα ο πρώτος παπύρινος κύλινδρος που ανακαλυπτόταν σε ελληνικό έδαφος. Αντίθετα με τη στεγνή άμμο της Αιγύπτου, το υγρό χώμα της Ελλάδας δεν προσφέρεται για τη διάσωση αντικειμένων από φυτικές ύλες, και ο πάπυρος διατηρήθηκε ανέπαφος για είκοσι τρεις αιώνες ακριβώς επειδή είχε μετατραπεί σε μια συμπαγή, απανθρακωμένη μάζα.

ΠΕΡΙΓΡΑΦΕΣ ΠΡΙΝ 2700 ΧΡΟΝΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΣΕΛΑΣ ΣΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ

Ασσυριακές πινακίδες του 7ου αιώνα π.Χ., περιέχουν πιθανώς τις αρχαιότερες στον κόσμο γραπτές περιγραφές για το σέλας στον ουρανό.
Το σέλας, που συνήθως εμφανίζεται στους πόλους της Γης, αλλά κατά καιρούς και σε χαμηλότερα γεωγραφικά πλάτη, όταν είναι πολύ έντονη η ηλιακή δραστηριότητα, είναι ένα από τα πιο εντυπωσιακά φυσικά φαινόμενα. Ιάπωνες επιστήμονες ανακοίνωσαν ότι κατά πάσα πιθανότητα βρήκαν σε αρχαίες πέτρινες πινακίδες με σφηνοειδή γραφή των Ασσυρίων τις αρχαιότερες παγκοσμίως περιγραφές γι' αυτό το φαινόμενο, οι οποίες χρονολογούνται από το 680 έως το 650 π.Χ., πριν δηλαδή πάνω από σχεδόν 2.700 χρόνια.

Οι εν λόγω περιγραφές είναι αρχαιότερες κατά περίπου ένα αιώνα από εκείνες που έως σήμερα θεωρούνταν οι πιο παλιές που περιγράφουν το σέλας και προέρχονται από ένα βαβυλωνιακό κείμενο, γνωστό ως «Αστρονομικά Ημερολόγια», του 567 π.Χ. Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον αστροφυσικό Χισάσι Χαγιακάβα του Πανεπιστημίου της Οσάκα, έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό αστροφυσικής "The Astrophysical Journal Letters".

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ-THESSALONIKI:«THE UNDERGROUND TEMPLE OF HOROUS»-«Ο ΥΠΟΓΕΙΟΣ ΝΑΟΣ ΤΟΥ ΩΡΟΥ»

Βρισκόμαστε γύρω στο 1939, στην περιοχή του σημερινού Διοικητηρίου και η τύχη επιφυλάσσει στον Αρχαιολόγο Χαράλαμπο Μακαρόνα μια συγκλονιστική εμπειρία στον υπόγειο κόσμο της Θεσσαλονίκης. Κάτω από μια πέτρινη σφίγγα στην μέση ενός οικοπέδου θα αποκαλυφθεί μια στοά. Ο αρχαιολόγος διασχίζοντας την στοά θα έχει μια απρόσμενη συνάντηση! Μια λευκή μορφή με το χέρι υψωμένο στα χείλη του επιβάλλει τον νόμο της σιωπής...
Απόσπασμα από προσεχή εργασία μας για την άγνωστη υπόγεια Θεσσαλονίκη. «ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ-ΥΠΟΓΕΙΟΙ ΤΟΠΟΙ ΚΑΙ ΘΡΥΛΟΙ»

We are around 1939, in the area of today's Government House and luck reserves to the Archaeologist Charalambos Macaronas a shocking experience in the underground world of Thessaloniki. Under a stone sphinx in the middle of a plot a stoa will be revealed. The archaeologist crossing the stoa will have an unexpected meeting! A white figure with his hand raised to his lips imposes on him the law of silence...
Abstract from our upcoming work on the unknown underground Thessaloniki. «THESSALONIKI-UNDERGROUND PLACES AND LEGENDS».

ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ

HOMER'S ODYSSEY-THE OLDEST HANDBOOK OF SELF-KNOWLEDGE (2K)

HOMER'S ODYSSEY-THE OLDEST HANDBOOK OF SELF-KNOWLEDGE 

Greek myths have the code and the power... That can help us to improve our lives beyond our expectations. There isn't a story in the world that has the transformational power of Odyssey. The "Odyssey" is our national epic. The song of the Hellenism spread on the shores of the Mediterranean and the Black Sea.
Odysseus was one of the most popular heroes of Greek Novel and his achievements overflowed not only the epic cycle of the Trojan War, that is the Iliad and the Odyssey, but also a lot of other epics lost today. The "Odyssey" is the pattern, the psychological map we will follow in order to know the deep connection between our mortal-ephemeral self and the immortal being.

ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΔΙΑΘΕΤΕΙ Ο ΛΟΦΟΣ ΚΑΙ Ο ΤΥΜΒΟΣ ΚΑΣΤΑ, ΕΝΑ ΤΡΟΠΑΙΟ ΝΙΚΗΣ;

Γράφει ο Κόττης Κωνσταντίνος

Το παρόν άρθρο λαμβάνει αφορμή από μια αναφορά την οποία έκανε ο αρχιτέκτονας Μ. Λεφαντζής κατά την διάλεξή του με τίτλο «Η αρχιτεκτονική του τύμβου Καστά» (13 Φεβρουαρίου του 2020, Αρχιτεκτονική Σχολή του ΕΜΠ, στο πλαίσιο του κύκλου διαλέξεων Bodossaki Lectures on Demand [BLOD]).Σε αυτήν υποστήριξε πως πρώτα στον συγκεκριμένο τόπο υψώθηκε ένα ξύλινο τρόπαιο νίκης και μετά το διαδέχθηκε ο διάσημος γλυπτός λέων της Αμφίπολης, μια πρόταση της υπό την κα Κ. Περιστέρη ανασκαφικής ομάδας από το 2012, κατά την Συνάντηση για το Αρχαιολογικό Έργο σε Μακεδονία και Θράκη [1].

Κατά τις ανασκαφές του Δ. Λαζαρίδη στον Καστά, είχε βρεθεί ψηλά στον τύμβο ένα τετράπλευρο οικοδόμημα και εντός ένα όρυγμα διαμέτρου 1.20 μέτρων [2] . Για το όρυγμα αυτό ο Μ. Λεφαντζής είπε τα εξής στην διάλεξη: 

«το (βάθος του ορύγματος) έφτανε μέχρι τα 5 μέτρα κάτω και στο οποίο… υπήρχαν ίχνη ξύλου, υποδηλώθηκε η ύπαρξη ενός μεγάλου κορμού δέντρου, ξύλινου στύλου τέλος πάντων, ο οποίος στην αρχική μου προσέγγιση, δεν το ήξερα βέβαια, θεώρησα ότι ήταν για να χαράξουν τον κύκλο αυτού του περιμετρικού αναλημματικού τοίχου. Δεν ήταν ακριβώς έτσι. Όπως φαίνεται, αυτή η συγκεκριμένη υπόβαση… ήταν για την τοποθέτηση ενός στύλου πάνω από ένα πλατώ, που είχε επί της ουσίας πολλές ταφές. Αυτός ο στύλος ο ξύλινος, είναι σίγουρα ένα τρόπαιο και αυτό δεν το σκέφτηκα εγώ, το σκέφτηκε ο Μανώλης ο Κορρές…

ΒΡΑΧΟΓΡΑΦΙΕΣ ΠΑΓΓΑΙΟΥ,ΣΥΜΒΟΛΟΥ ΚΑΙ ΦΙΛΙΠΠΩΝ:ΤΑ ΜΥΣΤΙΚΑ ΤΩΝ ΒΡΑΧΩΝ ΚΑΙ ΟΙ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΕΣ ΤΟΥΣ

Προσευχές, δεήσεις, σημάδια μυστών – μεταλλουργών και ουράνιοι χάρτες μέσα από την θεολογία των αιώνιων σημαδιών

Γράφει ο Θεόδωρος Αν. Σπανέλης

Ένα μεγάλο τμήμα της ιστορίας του Παγγαίου, των Φιλίππων και της ευρύτερης περιοχής, από την προϊστορία μέχρι και τους πιο πρόσφατους αιώνες, είναι γραμμένη επάνω στην σκληρή πέτρα, με χαράγματα διαφόρων μορφών, ζώων, ανθρώπων και αστερισμών.

Οι «φωνές» των βράχων, εδώ και αιώνες αποκαλύπτουν τα μυστικά τους, αλλά επειδή «μιλάνε» μια ξεχασμένη γλώσσα, δεν μπορούμε να την κατανοήσουμε και να αντιληφθούμε τα νοήματα που μεταφέρουν στο παρόν από την βαθιά προϊστορία. Μυστικές προσευχές σε γνωστούς και άγνωστους θεούς, κινήσεις ουράνιων σωμάτων και τοτεμικές απεικονίσεις, είναι «γραμμένες» επάνω στα βράχια. Άγνωστες και χαμένες μέσα στο χρόνο τελετές έλαβαν χώρα επάνω και δίπλα σε αυτές τις παραστάσεις, σε αυτά τα υπαίθρια ιερά ή καλύτερα τεμένη αφού η ζωή, με τις αγωνίες και τις αμφιβολίες της, τέμνονταν, με το χώρο του υπερβατικού και αγνώστου. 

Ιεροί χώροι, προσκυνήματα, αιματηρές και αναίμακτες θυσίες, έλαβαν χώρα σε αυτά τα σημεία που στέκονται αιώνιοι μάρτυρες, μιας ιστορίας, όχι απλά κάποιων ανθρώπων, αλλά το χρονικό της σχέσης τους με το θεό. Μιας σχέσης που εξασφάλισε την τροφή τους και την αναπαραγωγή τους, δηλαδή νικούσαν στον αγώνα της επιβίωσης.

ΤΑ ΜΝΗΜΕΙΑ ΕΚΠΕΜΠΟΥΝ (ΤΑΙΝΙΑ ΕΡΕΥΝΑΣ-ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ)

Τις τελευταίες δεκαετίες ο άνθρωπος στον σύγχρονο πολιτισμό μας έχει διαμορφώσει μιαν αντίληψη για την οικολογική ευθύνη που έχει ως οντότητα που ανήκει στον φυσικό κόσμο και μόλις έχει αρχίσει να κατανοεί σε ποιό ποσοστό είμαστε ηλεκτρομαγνητικά διασυνδεδεμένοι με τον πλανήτη. Προς αυτήν την κατεύθυνση ως ανθρωπότητα έχουμε πολύ δρόμο να διανύσουμε.
Oι αρχαίοι λαοί είτε αναγνώριζαν είτε δημιουργούσαν ειδικούς τόπους τους οποίους έβλεπαν ως ιερούς, ξεχωριστούς σε σχέση με τους υπολοίπους. Ήταν ένα φαινόμενο το οποίο συνέβαινε σε όλον τον κόσμο και οι ιεροί τόποι είχαν ιδιαίτερες μορφές, όπως βράχοι που εξήχαν από την Γη, σπήλαια, πηγές, δέντρα και κορυφές βουνών.

Σήμερα, εργασίες πάνω στον μαγνητισμό και την ραδιενέργεια έχουν αρχίσει να αποδίδουν πολύτιμη γνώση για το πως οι κτίστες των μνημείων κατάφεραν να τιθασσεύσουν ανεπαίσθητες φυσικές ενέργειες και για το πως μπορούμε να επαναχρησιμοποιήσουμε τα “όργανα” των λίθων αυτών, ώστε να συνδέσουμε την συνειδητότητά μας με τα ενεργειακά πεδία της Γης.

ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ

ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑΚΕΣ ΠΗΓΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΖΩΗ ΤΗΣ ΟΛΥΜΠΙΑΔΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΑΡΞΗ ΤΗΣ ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑΣ ΤΟΥ Μ.ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΕΩΣ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ΤΗΣ.

Κατά την διάρκεια της Ασιατικής εκστρατείας, η Ολυμπιάδα προειδοποίησε τον γιό της Αλέξανδρο για τα σχέδια εναντίον του από τον Αλέξανδρο Λυγκηστή (Διοδ. 17.32.1 ; Koυρ. 7.1.6). Το 333 π.Χ. φέρεται να έκανε αφιέρωση στην Υγεία στην Αθήνα. (Υπερ. «Υπέρ Ευξενίππου»). Το 332 π.Χ. ο Κούρτιος μας πληροφορεί πως πρόβαλε αντιρρήσεις στην στρατολόγηση του Αμύντα, γιού του Ανδρομένη στην Μακεδονική αυλή (Κουρ. 71.37). Λίγο αργότερα η Ολυμπιάς έρχεται σε ανοικτή ρήξη με τον Αντίπατρο και αναγκάζεται να αποτραβηχτεί στην Ήπειρο. Μετά το 330 π.Χ. στέλνει την Κλεοπάτρα στην Μακεδονία. (Διοδ. 18.49.4; Παυσ. 1.11.3; Αρ. 7.12.6-7)

Μετά τον θάνατο του Αλέξανδρου προσπαθεί να αναμιχθεί στις έριδες μεταξύ των Διαδόχων. Αρχικά παρακινεί την Κλεοπάτρα να παντρευτεί τον Λεοννάτο. Ο θάνατος του Λεοννάτου στον Λαμιακό πόλεμο της ανατρέπει τα σχέδια. Στην συνέχεια την στέλνει στον Περδίκκα (Αρ. 1.21; Ιωσ. 13.6.4). Ο θάνατος του Αντίπατρου το 319 π.Χ. της δίνει πλέον κάποιες ελπίδες για εξουσία. Ο Αντίπατρος πριν πεθάνει διορίζει τον Πολυπέρχοντα ως αντιβασιλέα.

Ο Πολυπέρχοντας, στην προσπάθεια του να εδραιώσει την δική του θέση απέναντι κυρίως στον Κάσσανδρο, καλεί την Ολυμπιάδα να επιστρέψει στην Μακεδονία. Της προτείνει να αναλάβει την «προστασία και επιμέλεια» του Αλέξανδρου Δ’ (Διόδ. 18.49.4). Η Ολυμπιάς φέρεται να αρνείται αρχικά την πρόταση του.

ΟΛΥΜΠΟΣ – ΟΡΟΠΕΔΙΟ ΜΟΥΣΩΝ – ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΟΥ ΔΙΟΣ

Όλυμπος Θεῶν ἕδος (έδρα των Θεών) Ένα βουνό παγκόσμιο σύμβολο· εμβληματικό της ελληνικής μυθολογίας και του πολιτισμού· διεθνώς διάσημο για τη σπουδαιότητα της φύσης του.
Οι απότομες κλίσεις, οι εντυπωσιακές ορθοπλαγιές που διακόπτονται από βαθιές χαράδρες συνθέτουν εικόνες μοναδικές. Οι ακρότατες απολήξεις, ο Μύτικας (2.918,8 μ.), το Στεφάνι (2.912,3 μ.) και το Σκολιό (2.911 μ.) καθηλώνουν στη θέα τους. Οι ομαλές κορυφές του Αγίου Αντωνίου (2.815 μ.) στα νότια, του Προφήτη Ηλία (2.788 μ.) και της Τούμπας (2.785 μ.) στα βόρεια ορθώνονται γύρω τους το ίδιο εντυπωσιακές. Ανάμεσα στο Στεφάνι και τον Προφήτη Ηλία, σε υψόμετρο 2.695 μέτρα απλώνεται το Οροπέδιο των Μουσών, ένα αλπικό λιβάδι που επιτείνει το απόκοσμο του τοπίου.

Στον Όλυμπο δεν έχουν εντοπισθεί έως σήμερα πολύ μεγάλα σπήλαια, παρότι δεν αποκλείεται η ύπαρξή τους, λόγω της φύσης των ασβεστολιθικών πετρωμάτων που δημιουργούν συνήθως εντυπωσιακές κοιλότητες.
Ο μαθηματικός και γεωγράφος Ξεναγόρας (2ος αιώνας π.Κ.Ε.) επιχειρεί την πρώτη υψομέτρηση του Ολύμπου, από τον Ναό του Πυθίου Απόλλωνα, κοντά στο σημερινό Πύθιο.