ΠΑΓΓΑΙΟΝ-«ΣΤΗΝ ΑΧΛΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ» (ΥΠΟ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ)

«Αρκετές φορές βλέποντας πάνω από το Στρυμονικό Κόλπο να διαγράφεται στα δύο άκρα του ορίζοντα από τη μια η κωνική σιλουέτα του Άθωνα και από την άλλη η κορυφή του Παγγαίου, αναρωτήθηκα ποιο από τα δύο βουνά δικαιούται να πάρει στην παγκόσμια ιστορία το όνομα “Άγιο Όρος”.
Διότι, αν η Πολιτεία των Αγιορειτών μοναχών είναι ένα μοναδικό παγκόσμιο φαινόμενο πνευματικού εξαγνισμού, το Παγγαίο περιλαμβάνεται ανάμεσα σε εκείνες τις ιερές κορυφές από τις οποίες ξεχύθηκαν προς τον αρχαίο κόσμο μυστικιστικές λατρείες και θρησκευτικές ζύμες, που την επίδρασή τους, όσο και αν αυτή δεν μπορεί εύκολα να μετρηθεί, δεν θα την αρνηθεί ποτέ κανείς».
Πωλ Περντριζέ -“Λατρείες και Μύθοι του Παγγαίου”

       ------------------------------------------

Υπάρχει ένα βουνό... Ένας τόπος Θεών, Ημίθεων και Ηρώων.
 Το ιερό βουνό της αρχαιότητας, που για έναν περίεργο λόγο δεν διδαχθήκαμε ποτέ την ιστορία του. Χάθηκε, όπως και ο μυστηριώδης πολιτισμός που αναπτύχθηκε εκεί πολλές χιλιετίες πριν και που -τα σκανδαλώδη για την εποχή τους -τεχνουργήματα του, τα βλέπουμε σήμερα αποτυπωμένα και χαραγμένα στους βράχούς της ευρύτερης περιοχής.
 Το χρυσοφόρο βουνό, αποτέλεσε το «μήλο της Έριδος»των μεγάλων δυνάμεων της αρχαιότητας. Όποιος το κατακτούσε θα εξουσίαζε τον κόσμο!

ΘΑΥΜΑΖΟΝΤΑΣ ΚΑΙ ΣΗΜΑΙΝΟΝΤΑΣ ΤΙΣ ΠΡΩΙΜΕΣ ΕΛΛΗΝΙΣΤΙΚΕΣ ΤΟΙΧΟΓΡΑΦΙΕΣ ΤΟΥ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΥ ΤΑΦΟΥ ΙΙΙ ΤΟΥ ΑΓ. ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ

Γράφει ο Κωνσταντίνος Κώττης

Για την οικογένειά μου η επέτειος του θανάτου του Π. Μελά έχει μια άλλη βαρύτητα, αφού πρόγονός μας σχετίσθηκε με αυτόν. Αυτό συνέβη τόσο στο πλαίσιο του Μακεδονικού Κομιτάτου, όσο και με το δύσκολο έργο της ταφής του. το σώμα του θάφτηκε προσωρινά στο χωριό Στάτιστα, ενώ η κεφαλή για να μην αναγνωριστεί από τους Τούρκους, μεταφέρθηκε στη Μονή Αγίας Τριάδος Πισοδερίου Φλωρίνης. Για την εφετινή επέτειο προτίμησα με ένα πολύ καλό φίλο να βιώσουμε με ηρεμία και κατάνυξη την μακεδονική παράδοση. Δυστυχώς εκ των πραγμάτων δεν μπορούσα να παραβρεθώ στην ιδιαίτερη πατρίδα μου Πτολεμαΐδα, για την προβολή της αποκατεστημένης κόπιας της αξιόλογης ταινίας του Φυλακτού, για την ζωή του Παύλου Μελά. Έτσι επισκεφτήκαμε ένα περιώνυμο μακεδονικό ταφικό μνημείο (αφού και η επέτειος αυτή ημέρα μνημοσύνης είναι).

 Πρόκειται για τον Τάφο ΙΙΙ του Αγίου Αθανασίου, 20 χλμ. έξω από την Θεσσαλονίκη περίπου της εποχής του Μ. Αλεξάνδρου: το μνημείο χρονολογείται μεταξύ άλλων και από ανακάλυψη μεταθανάτιας νομισματικής κοπής του Φιλίππου του Β΄ περί το 320 π.Χ.
Πολύ κοντά στην περιοχή, τα έφερε έτσι η ιστορία, ώστε να υπογραφεί η παράδοση της Θεσσαλονίκης το 1912. Το ταφικό μνημείο βρίσκεται στο κέντρο ενός τύμβου, 12 μέτρα από την κορυφή.

ΟΥΡΑΝΟΠΙΘΗΚΟΣ Ο ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΣ-ΤΟ ΑΡΧΑΙΟΤΕΡΟ ΑΝΘΡΩΠΟΕΙΔΕΣ ΠΡΙΝ 10 ΕΚ. ΧΡΟΝΙΑ

Το κρανίο του Ουρανοπιθήκου του Μακεδονικού

ΚΑΤΟΙΚΟΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΠΡΙΝ 10 ΕΚ. ΧΡΟΝΙΑ!

Το 1989 στην περιοχή του Ξηροχωρίου Θεσσαλονίκης ανακαλύφθηκε από ομάδα Ελλήνων και Γάλλων παλαιοντολόγων μέσα σε μια χαράδρα το κρανίο ενός πρωτόγονου ανθρωποειδούς του είδους των «Ραμαπιθήκων.»*

Το κρανίο υπολογίστηκε πως είναι ηλικίας 9-11.000.000 ετών και με την εύρεσή του αποδεικνύεται πως η παρουσία του ανθρώπου στον Ελλαδικό χώρο ανάγεται εκατομμύρια χρόνια πριν από τους Αρχανθρώπους των Πετραλώνων που κατοικούσαν στη Χαλκιδική πριν από 700.000 χρόνια. Παράλληλα το κρανίο ανατρέπει τα έως τότε δεδομένα σχετικά με την εμφάνιση των εξελιγμένων ανθρωποειδών, (συγγενικών προς τον άνθρωπο) πιθήκων και την προϊστορία του ανθρώπινου γένους τουλάχιστον για την Ευρώπη. Οι παλαιοντολόγοι ονόμασαν το ανθρωποειδές από το οποίο προήλθε το κρανίο «Ουρανοπίθηκο Μακεδονικό». Κατά τη συγκριτική μελέτη που ακολούθησε με ανάλογα ανά τον κόσμο ευρήματα διαπιστώθηκε πως τα μορφολογικά χαρακτηριστικά του κρανίου παρουσιάζουν πολλά κοινά με τα χαρακτηριστικά του «πρωτεύοντος αυστραλοπιθήκου» που εντοπίστηκε στην Αφρική και την Ιάβα. Και ακριβώς σε αυτό το γεγονός έγκειται και η μεγάλη αξία του Ουρανοπιθήκου: αφενός συγκαταλέγεται στα «πρωτεύοντα» είδη, αφετέρου είναι το μοναδικό στην Ευρώπη.

ΑΡΧΑΝΘΡΩΠΟΣ ΤΩΝ ΠΕΤΡΑΛΩΝΩΝ,Ο ΠΡΩΤΟΣ HOMO SAPIENS-ΟΙ ΔΙΩΞΕΙΣ ΤΟΥ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΑ ΠΟΥ ΤΟ ΜΕΛΕΤΗΣΕ

Σεπτέμβριος 1960. Σε σπήλαιο των Πετραλώνων της Χαλκιδικής ένας χωριανός βρήκε τυχαία ένα ανθρώπινο κρανίο. Το κρανίο αυτό έμελλε να γίνει το μήλο της έριδος που θα πυροδοτούσε μία πολύχρονη και σφοδρή διαμάχη μεταξύ του κράτους, των ερευνητών του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και του ανθρωπολόγου Άρη Πουλιανού. Τα Πετράλωνα είναι ένα μικρό ημιορεινό χωριό κοντά στο πρώτο «πόδι» της Χαλκιδικής. Τον Μάιο του 1959, ένας βοσκός από την περιοχή, ο Φίλιππος Χαντζαρίδης, παρατήρησε μία ασυνήθιστη ρωγμή στο έδαφος.

Πιστεύοντας ότι επρόκειτο για μία υπόγεια πηγή νερού, φώναξε τους συγχωριανούς του για να σκάψουν. Βέβαια, πολύ γρήγορα συνειδητοποίησαν ότι αυτό που είχαν ανακαλύψει στην πραγματικότητα ήταν ένα μεγάλο σπήλαιο. Ενάμιση χρόνο αργότερα, ο Χρήστος Σαρηγιαννίδης, ένας από τους πρώτους που είχε μπει στη σπηλιά όταν ανακαλύφθηκε, εντόπισε ανάμεσα στους σταλαγμίτες ένα κρανίο. Ο νεαρός άντρας έσπευσε να ειδοποιήσει τις αρχές. Στο σημείο γρήγορα κατέφτασαν και ερευνητές, οι οποίοι διαπίστωσαν έκπληκτοι ότι το εύρημα ήταν παλαιολιθικό....

Ο Πουλιανός μαθαίνει για το εύρημα σε συνέδριο

 Το κρανίο αρχικά μεταφέρθηκε στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Από εκεί, η μελέτη του ανατέθηκε στον γερμανό καθηγητή Μπράιντιγκερ, ο οποίος παρουσίασε τα πορίσματά του στο 7ο Διεθνές Συνέδριο Ανθρωπολογίας στη Μόσχα τον Αύγουστο του 1964. Κατά τον Μπράιντιγκερ, το κρανίο πιθανότατα είχε πέσει στη σπηλιά από κάποια ρωγμή και η ηλικία του δεν ξεπερνούσε τα 70.000 χρόνια.

ΦΑΡΑΓΓΙ ΜΑΥΡΗΣ ΣΠΗΛΙΑΣ - ΤΟ ΜΑΝΤΕΙΟ TOY ΟΔΥΣΣΕΑ

Το φαράγγι της Μαύρης Σπηλιάς βρίσκεται στο νομό Ευρυτανίας και απέχει περίπου 2 χλμ. από το χωριό Προυσό. Έχει πάρει το όνομά του από την περίφημη Μαύρη Σπηλιά, η οποία αποτελούσε καταφύγιο για τους κατοίκους της περιοχής κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας αλλά και κατά την διάρκεια της Γερμανικής κατοχής, ενώ σώζεται μέχρι και σήμερα η λίθινη κατασκευή στην είσοδό της από την εποχή εκείνη. 

Η σπηλιά αυτή βρίσκεται καλά κρυμμένη μέσα στο φαράγγι και αποτελεί τμήμα ενός ευρύτερου σπηλαίου που το μεγαλύτερό του μέρος μένει ανεξερεύνητο λόγω των κατολισθήσεων που έχει υποστεί. Η προφορική παράδοση αναφέρει ότι στην αρχαιότητα οι Ευρυτάνες είχαν ιδρύσει μαντείο στο σπήλαιο αυτό προς τιμήν του Οδυσσέα, τον οποίο λάτρευαν για την ρωμαλεότητά του και την ελπίδα που τους έδινε η πολυκύμαντη ζωή του ότι ο άνθρωπος μπορεί να επιβιώσει σε πολλαπλές δοκιμασίες επιστρατεύοντας τις κατάλληλες δεξιότητες.

ΚΟΜΗΤΕΣ-ΟΙ ΚΟΜΙΣΤΕΣ ΤΩΝ ΑΛΛΑΓΩΝ (COMETS-THE BEARERS OF CHANGES)2K

Bελτιωμένη επανέκδοση με αγγλικούς υπότιτλους. Η ταινία προβλήθηκε στην «Αστροπύλη Σερρών»(Αστρονομικό πάρκο Άνω Βροντού)στα πλαίσια της 13ης Αστροβραδιάς,ενταγμένης στα 100 Χρόνια Ερασιτεχνικής Αστρονομίας 1919-2019.
(COMETS-THE BEARERS OF CHANGES - WITH ENGLISH SUBTITLES)

Aκολουθώντας στον χρόνο την πορεία των «Ουράνιων Επισκεπτών» που με τις απρόσμενες εμφανίσεις τους προκαλούσαν εντυπωσιασμό, δέος και αναταραχή, σε μια ανθρωπότητα που πίστευε πως ο έναστρος ουρανός ήταν ένα υπερφυσικό βασίλειο. Πολλές φορές οι εμφανίσεις τους ήταν ικανές να αλλάξουν ακόμη και το ρου της Ιστορίας!

New improved version with English subtitles. The movie was screened on "Stargate" of Serres city, (Ano Vrontou Astronomical Park), during the 13th Starnight, which is included in the 100 Years of Amateur Astronomy 1919-2019. As we follow the route of the «Heavenly Visitors» in time, they caused impression, awe and agitation with their unexpected presence to a humanity who believed that the starry sky was a supernatural kingdom. Many times their appearances were capable to change even the course of History!
ΔΙΑΡΚΕΙΑ:20:00



Η ταινία είναι βασισμένη σε κείμενο του συγγραφέα 'Ερικ Σμυρναίου
The movie is based in a research of the writer Eric Smyrnaios

Αγγλική μετάφραση: Σμύρνα Τσομπουλτή
Translation by Smyrna Tsompoulti
Επιμέλεια υποτιτλισμού: Μιλτιάδης Μαυρίκος
Subtitles by Miltiades Mavrikos 

Γραφικά-Σκηνοθεσία : Βισάλτης Σωτήρης
Visual effects-Direction by Visaltis Sotiris

 Παραγωγή : www.visaltis.net - Visaltis-Documentary
Copyright © 2017-2019 All Rights Reserved

13η «ΑΣΤΡΟΒΡΑΔΙΑ» ΣΤΗΝ «ΑΣΤΡΟΠΥΛΗ ΣΕΡΡΩΝ» ΜΕ ΤΗΝ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΤΟΥ «ΒΙΣΑΛΤΗΣ»(VISALTIS.NET)

Στις 24 και 25 Αυγούστου 2019 θα πραγματοποιηθεί η 13η Αστροβραδιά στην Άνω Βρόντου που φέτος εντάσσεται στα 100 Χρόνια Ερασιτεχνικής Αστρονομίας 1919-2019. Με ιδιαίτερη τιμή και χαρά σας ανακοινώνουμε πως στις φετινές εκδηλώσεις θα πραγματοποιηθεί και προβολή της ταινίας (παραγωγής του visaltis.net) «Kομήτες - Οι κομιστές των Αλλαγών».
   (Σάββατο 24/8 στις 20:00 πριν την ομιλία του επίκουρου καθηγητή του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Ιωάννη Μπαζιώτη)

Πρόκειται για μια νέα βελτιωμένη έκδοση με αγγλικούς υπότιτλους, βασισμένη σε έρευνα και κείμενα του συγγραφέα Έρικ Σμυρναίου. Η βελτιωμένη αυτή επανέκδοση της ταινίας, σύντομα θα είναι διαθέσιμη και στο κανάλι μας στο διαδίκτυο.

Θέλουμε να ευχαριστήσουμε θερμά την πρόεδρο της UNESCO Σερρών, κυρία Kατερίνα Εμμανουηλίδου καθώς και την «ΑΣΤΡΟΠΥΛΗ ΣΕΡΡΩΝ» για την συμμετοχή μας με την ταινία αυτή στις φετινές εκδηλώσεις.

Δείτε αναλυτικά το πρόγραμμα της 13ης «Αστροβραδιάς»

ΤΟ ΙΕΡΟ ΟΡΟΣ ΠΑΓΓΑΙΟ-ΜΥΘΟΙ ΚΑΙ ΙΣΤΟΡΙΑ

Το Όρος Παγγαίο στέκει αγέρωχο, επιβλητικό και ζωντανό με τις ψηλότερες κορυφές του Πιλάφ-Τεπέ (1870 μέτρα) και της Κοζνίτσας (1956 μέτρα) να αντικρίζουν τα όρη της Λεκάνης, του Φαλακρού, του Μενοικίου, των Κερδυλλίων και του Συμβόλου, «καλωσορίζοντας» κάθε επισκέπτη, κάθε περιπατητή, «αφήνοντας» τον να εισέλθει στο εσωτερικό του, να μαγευτεί από την «φιλοξενία του» και σιγά – σιγά να νοιώσει την παράξενη αύρα του μύθου και της πραγματικότητας, της ιερότητας του χώρου. Ο επισκέπτης νοιώθει ελεύθερος στο βασίλειο της φύσης, βαδίζοντας όλο και περισσότερο στα δάση του, από πανύψηλα πλατάνια, έλατα, οξιές, καστανιές που «σκεπάζουν» τις ρεματιές και τις απότομες πλαγιές του βουνού. Σε κάθε βήμα του στα μονοπάτια του Παγγαίου διακρίνει την ιστορική του αξία, με τους βράχους του να μαρτυρούν το πέρασμα του χρόνου καθώς και τα ανεξίτηλα σημάδια των λαών που κατέγραψαν στο βουνό την δική τους ιστορία…

Ο μύθος του Παγγαίου Το βουνό κατά την μυθολογία πήρε το όνομά του από τον Παγγαίο, γιο του Θράκα θεού του Πολέμου, Άρη και της Κριτοβούλης. Ο Παγγαίος ατίμασε την κόρη του χωρίς να το γνωρίζει και ανέβηκε στο όρος, όπου αυτοκτόνησε από τύψεις. Η μεγαλύτερη μορφή, κατά την μυθολογία, για το Όρος Παγγαίο ήταν ο θεός Διόνυσος ή Βάκχος, ο οποίος εκδιώχθηκε από τον βασιλιά της Θράκης Λυκούργο.

ΑΤΛΑΝΤΙΣ-ΚΟΣΜΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ

ΑΤΛΑΝΤΙΣ-ΚΟΣΜΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ(ΝΤΟΚΥΜΑΝΤΕΡ)

Η ιστορία της Ατλαντίδας μας μιλάει τον πανάρχαιο Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο. Για τον Πρώτο Πόλεμο των Αθηναίων εναντίων των Ατλάντων. Τον Πρώτο Πόλεμο των Ελλήνων ενάντια στην παγκόσμια τυραννία και υποδούλωση.

Τι ήταν η Ατλαντίδα;
Γιατί παρήκμασε και οδηγήθηκε στην καταστροφή;
Υπάρχει ομοιότητα  της εποχής εκείνης με την σημερινή;
Υπάρχουν σήμερα Άτλαντες; 
 Γιατί θα πρέπει να ενδιαφέρει ειδικά εμάς τους Έλληνες η ιστορία της Ατλαντίδας; 

Διάρκεια: 45'
ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ:

ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΠΟΥ ΑΝΤΛΟΥΝΤΑΙ ΑΠΟ 5 ΘΡΑΚΙΚΑ ΦΥΛΑ

"Στην Θράκη πρωτοκατασκευάστηκε ο βρύτος, η σημερινή μπύρα. Στην Βιστωνίδα ο Ηρακλής πραγματοποίησε τον 8ο άθλο του"

Οι σημερινοί Έλληνες όταν αναφέρονται στην Θράκη εννοούν την Δυτική Θράκη, το τμήμα της ελληνικής επικράτειας. Αυτή όμως η Θράκη δεν είναι παρά ένα μικρό τμήμα της. Ανθρωπολόγοι και γλωσσολόγοι υποστηρίζουν ότι η Θράκη αποτέλεσε την αρχέγονη και πρώτη κοιτίδα των πρωτοελλήνων. Κατά τον Όμηρο, τα όρια της Θράκης προς Νότο ήταν ο Πηνειός της Θεσσαλίας και το Αιγαίο Πέλαγος. Ανατολικά ήταν ο Ελλήσποντος. Ο Ηρόδοτος επεκτείνει τα σύνορα προς βορρά μέχρι τις εκβολές του Δούναβη. Προς δυσμάς μέχρι την χώρα των Ιλλυρίων το μόνο συγγενές με τους Έλληνες φύλο την σημερινή Αλβανία. Το Έθνος των Θρακών το θεωρούσε ως το μεγαλύτερο μετά τους Ινδούς.

Σύγχρονες ανθρωπομετρικές έρευνες που έγιναν σε σκελετούς αρχαίων τάφων, αποδεικνύουν ότι για αρκετές χιλιάδες χρόνια κατοικούνταν η Θράκη η Ελλάς και ο ευρύτερος χώρος των Βαλκανίων από μια και την αυτήν φυλή.

Για τους αρχαίους Θράκες οι πληροφορίες για τον χαρακτήρα τους ποικίλουν. Αναφέρονται συχνά ως βίαιοι, ορμητικοί, φιλήδονοι, φιλοπόλεμοι και μαχητικοί. Κανένας δεν είχε λιγότερες από δώδεκα γυναίκες. Θρηνούσαν δε κατά τη γέννηση παιδιών, χαίρονταν και χόρευαν όταν πέθαινε κάποιος. Την στίξη του σώματος τη θεωρούσαν σημάδι ευγενικής καταγωγής.

ΛΑΚΕΔΑΙΜΩΝ …Η ΜΥΣΤΗΡΙΩΔΗΣ ΝΗΣΟΣ!

Το ακόλουθο κείμενο αποτελεί μία όσο το δυνατόν περιληπτική παρουσίαση - ελπίζουμε - τόσο των βασικών επιστημονικών θέσεων και απόψεων του καθηγητή Aρχαιολογίας Θεοδώρου Σπυρόπουλου σχετικά με την πανάρχαια ιστορία που κρύβει η περιοχή της Πελλάνας όσο και των σπουδαιότερων αρχαιολογικών ευρημάτων που ανευρέθησαν εκεί συνολικά, όπως παρουσιάζονται και καταγράφονται αναλυτικότατα στο πρόσφατο τρίτομο συγγραφικό του έργο με τίτλο «Λακεδαίμων». 

(Σημ.: κάνετε κλικ επάνω στις εικόνες για μεγέθυνση).

Κατ’ αρχάς, βασική θέση του καθηγητή Αρχαιολογίας Θεοδώρου Σπυρόπουλου που διατρέχει όλο το έργο του αποτελεί η εξής: Οι Μινύες ήταν δωρικόςπληθυσμός ο οποίος είχε έναν πολύ ανεπτυγμένο πολιτισμό και κυριαρχούσε στην Ελλάδα και την Μεσόγειο πολύ πριν την επικυριαρχία των Μυκηναίων - Αχαιών, που ήταν ιωνικός πληθυσμός, απόγονοι των Πελασγών. Επομένως, δεν πρέπει να συγχέουμε τον μυκηναϊκό πολιτισμό με τον πολύ παλαιότερο μινυακό πολιτισμό, τον οποίο γενικώς γνωρίζαμε έως τώρα ως «προελληνικό». 

Στον μινυακό πολιτισμό ανήκουν και ο κυκλαδικός της Θήρας αλλά και ο μινωικός πολιτισμός της Κρήτης.

HOMER'S ODYSSEY-THE OLDEST HANDBOOK OF SELF-KNOWLEDGE (ENGLISH SUBTITLES)

Homer's Odyssey- The oldest handbook of self-knowledge. (With English subtitles)

Written and presented by Dimitra Liatsa (Author) 
Prodused and directed by Visaltis Sotiris 

 Translation by Stavros Kontogiannis 
Subtitles by Miltiadis Mavrikos 

 www.visaltis.net © 2018



©www.visaltis.net - 

Η ΑΤΛΑΝΤΙΔΑ ΣΤΟ ΧΩΡΟ ΚΑΙ ΣΤΟ ΧΡΟΝΟ-ΤΟ ΠΟΥ,ΤΟ ΠΟΤΕ ΚΑΙ ΤΟ ΠΩΣ,ΤΗΣ ΜΥΘΙΚΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Η Ατλαντίδα, αποτελεί ένα από τα πλέον διάσημα αλλά και παρεξηγημένα αντικείμενα μελέτης. Μόνο το άκουσμα του ονόματος της, οδηγεί την σκέψη και την φαντασία μας, σε παράξενα μονοπάτια, που αναλόγως τις καταβολές και τα ακούσματα του καθενός, μπορεί να τον κάνει από το να γελάσει μέχρι να προβληματιστεί δεόντως. Τι ήταν τέλος πάντων η Ατλαντίδα; Υπήρξε; Αν ναι, πότε και που; Αν όχι, γιατί γράφτηκε; Αρκετοί σοβαροί και μη, επιστήμονες και ακόμα περισσότεροι ερευνητές, ακόμα και αμφιβόλου ποιότητας, έχουν γράψει χιλιάδες σελίδες, στην προσπάθεια τους να απαντήσουν στα παραπάνω ερωτήματα. Πέρα από τις ίδιες τις πηγές όμως, οι λεγόμενες γεωεπιστήμες, σήμερα έρχονται να βοηθήσουν σημαντικά στις γνώσεις μας για το παρελθοντικό γεωπεριβάλλον κάθε γωνιάς του πλανήτη μας. Στο παρόν άρθρο, με σκοπό να δώσουμε λογικοφανείς απαντήσεις στα σχετικά ερωτήματα, παρουσιάζονται διεπιστημονικά δεδομένα, πρωτότυπες έρευνες και ανατρεπτικές απόψεις, οι οποίες οδηγούν αφενός στην χρονοθέτηση(τοποθέτηση στον χρόνο), χωροθέτηση (τοποθέτηση στον χώρο) και στην τοπογραφία (σχέδιο χωροταξίας) της θρυλικής Ατλαντίδας.

Εισαγωγή στην Ατλαντίδα

Η λέξη Ατλαντίδα συναντάται πρώτη φορά σε δυο διαλόγους του Πλάτωνα. Τον Τίμαιο και τον Κριτία. Η περιγραφή της συγκεντρώνει όλα τα χαρακτηριστικά ενός blockbuster. Αμύθητα πλούτη, σύγκρουση υπερδυνάμεων, φυσικές καταστροφές, μάχη του καλού με το κακό και τελική νίκη του καλού, με φυσικό καταποντισμό της έδρας του κακού "σε μια μόνο ημέρα και νύχτα ατυχίας" και όλα αυτά στα βάθη της προϊστορίας και στην καρδιά ενός κοσμολογικού φιλοσοφικού κειμένου.

ΕΝΑ ΒΙΒΛΙΟ ΓΙΑ ΤΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ-«ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΙ ΘΥΜΑΤΑ ΠΟΛΕΜΟΥ-ΜΙΑ ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΤΗΝ ΕΚΘΕΣΗ ΚΑΡΝΕΓΚΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΒΑΛΚΑΝΙΚΟΥΣ ΠΟΛΕΜΟΥΣ»

Στον δικτυότοπο http://www.blurb.com/b/9233447-politics-and-war-victims-the-case-of-carnegie-repo, διατίθεται το βιβλίο «Πολιτική και Θύματα Πολέμου-μια αναφορά στην Έκθεση Κάρνεγκι για τους Βαλκανικούς Πολέμους (1912-1913)». Είναι γραμμένο στα ελληνικά (Α-μέρος) και στα αγγλικά (Β-Μέρος), ώστε να είναι προσιτό και σε όλους τους Έλληνες του Εξωτερικού. Το Γ-Μέρος, περιλαμβάνει εκτενή αποσπάσματα της «Έκθεσης» και είναι γραμμένο ταυτόχρονα (αντικριστά) σε αγγλικά και ελληνικά. Παρατίθεται κατωτέρω η κατακλείδα (σελ. 69) του Α’ Μέρους (επίκαιρη λόγω των ημερών):

«Ήδη, εδώ και μερικά χρόνια, οι σχέσεις Ελλάδας και Βουλγαρίας είναι πολύ καλές. Στα πλαίσια της ενωμένης Ευρώπης, Βούλγαροι πολίτες επισκέπτονται τις ακρογιαλιές της Ελληνικής Μακεδονίας («του Αιγαίου»), τις απολαμβάνουν, αγοράζουν οικόπεδα και σπίτια. Επίσης, Έλληνες ανοίγουν επιχειρήσεις στη Βουλγαρική Μακεδονία («του Πιρίν») ή πηγαίνουν για ψώνια και αναψυχή. Μπορούμε να ελπίζουμε ότι, μετά από αυτή την προσέγγιση των δύο λαών, δεν θα χρειασθεί να χυθεί άλλο αίμα στην πολύπαθη Μακεδονία! Η παρούσα εργασία ολοκληρώνεται σε μια εποχή που συζητείται μια «συμφωνία» με ...άλλη μια «Μακεδονία» στη βόρεια κοιλάδα του Βαρδάρη.