Ο ΚΟΜΗΤΗΣ ΠΟΥ ΕΞΕΛΙΞΕ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ

Η κρατούσα θεωρία αναφέρει ότι ένας αστεροειδής, αυτός που εξόντωσε τους δεινοσαύρους, άνοιξε τον δρόμο για την εμφάνιση του ανθρώπου. Νέα ευρήματα ενισχύουν μια θεωρία που υποδεικνύει ότι και πάλι ένας μεγάλος διαστημικός βράχος, ένας κομήτης, είναι υπεύθυνος για το μεγάλο άλμα στην εξέλιξη του ανθρώπινου πολιτισμού. Το κομβικό σημείο που η ανθρωπότητα αποφάσισε να ζει σε μεγάλες κοινότητες και να καλλιεργεί την γη.

 Αυτά τα δύο γεγονότα θεωρείται ότι έθεσαν τις βάσεις για την ανάπτυξη του ανθρώπινου πολιτισμού όπως τον γνωρίζουμε σήμερα. Εχει διαπιστωθεί ότι πριν από 13 χιλιάδες έτη έπεσε στην Γη ένας μεγάλος κομήτης που πιθανώς είχε διάμετρο τεσσάρων χλμ. Το 2007 έκανε την εμφάνιση της μια μελέτη σύμφωνα με την οποία ο κομήτης αυτός προκάλεσε τεράστια πλανητική καταστροφή.

Αρχικά τεράστιες πυρκαγιές ξέσπασαν σε όλες τις ηπείρους τις οποίες ακολούθησε ο αποκαλούμενος πυρηνικός χειμώνας όπου την Γη σκέπασε για κάποια χρόνια η σκόνη και η τέφρα της σύγκρουσης και των πυρκαγιών για να ακολουθήσει μια εποχή πάγων που διήρκεσε περίπου χίλια έτη.

ΣΤΟ ΦΩΣ ΤΑ ΜΥΣΤΙΚΑ ΤΟΥ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΗ ΤΩΝ ΑΝΤΙΚΥΘΗΡΩΝ-ΠΩΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥΣΑΝ ΤΑ ΓΡΑΝΑΖΙΑ

Ερευνητές του Πανεπιστημιακού Κολεγίου του Λονδίνου (UCL), μεταξύ των οποίων δύο Έλληνες, ανακοίνωσαν ότι έλυσαν ένα σημαντικό μέρος του αινίγματος που περιβάλλει τον αρχαίο ελληνικό αστρονομικό υπολογιστή, γνωστό ως Μηχανισμό των Αντικυθήρων, την -απρόσμενα για την εποχή της- πολύπλοκη συσκευή, που επέτρεπε την πρόβλεψη αστρονομικών γεγονότων.

Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι έκαναν ένα σημαντικό βήμα για την κατανόηση όλων των δυνατοτήτων του μηχανισμού και του πώς κατάφερνε να κάνει ακριβείς προβλέψεις για τα ουράνια φαινόμενα.

Ο μηχανισμός, ο οποίος φυλάσσεται στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο στην Αθήνα, θεωρείται από πολλούς ο πρώτος γνωστός αναλογικός υπολογιστής στον κόσμο και είναι το πιο πολύπλοκο δείγμα μηχανικής που έχει βρεθεί από τον αρχαίο κόσμο. Η ηλικίας περίπου 2.000 ετών συσκευή χρησιμοποιείτο για να προβλέψει τη θέση του Ήλιου, της Σελήνης, των ηλιακών και σεληνιακών εκλείψεων, των θέσεων των πλανητών, ακόμη και των ημερομηνιών των Ολυμπιακών Αγώνων.

Η ΜΥΘΙΚΗ ΣΕΙΡΗΝΑ ΤΗΣ ΑΜΦΙΠΟΛΗΣ ΜΗΠΩΣ ΠΡΟΕΡΧΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΜΝΗΜΕΙΟ ΤΟΥ ΚΑΣΤΑ;

Ένα εξαιρετικό γλυπτό του αρχαιολογικού μουσείου της Αμφίπολης, που βρίσκεται δίπλα στο κεφάλι της σφίγγας.

Γράφει ο Θεόδωρος Αν. Σπανέλης

 Ωστόσο, θα πρέπει να θυμόμαστε ότι το σημείο που βλέπουμε σήμερα τις σφίγγες δεν αποτελούσε στην αρχαιότητα την είσοδο του μνημείου, αλλά μια εσωτερική πύλη με τρίβηλο που υπήρχε για να συνδέει τον πρώτο χώρο της σκάλας, σαν να λέμε τον νάρθηκα με τον κυρίως ναό εκεί όπου η είσοδος επιτρεπόταν μόνο για τους μυημένους. Μπροστά από το χώρο αυτό υπήρχε ένας πρόπυλος για τον οποίο γνωρίζουμε πολύ λίγα, από τις επίσημες ανακοινώσεις της ανασκαφικής ομάδας και από ένα σχέδιο του αρχιτέκτονα Μιχάλη Λεφαντζή. Φαίνεται να ήταν μια κατασκευή κοσμημένη από γλυπτά, για τα οποία υπάρχει μια έρευνα σε εξέλιξη για τον εντοπισμό τους σε διάφορα μουσεία και αρχαιολογικές αποθήκες ανά την επικράτεια αλλά και στο εξωτερικό. Όποιος επισκέπτεται το αρχαιολογικό μουσείο της Αμφίπολης, δεν μπορεί να μην μαγευτεί, από το μυστηριακό και κατάφωτο πρόσωπο της σφίγγας, από τον Τύμβο Καστά.

  Τα μάτια όλων, είναι στραμμένα στο μοναδικό εύρημα που αποτελεί δείγμα υψηλού επιπέδου γλυπτικής τέχνης.

Η ΛΑΤΡΕΙΑ ΤΟΥ ΗΛΙΟΥ ΣΤΗΝ ΘΡΑΚΗ-ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΜΕΓΑΛΙΘΙΚΑ ΙΕΡΑ ΤΟΥ ΗΛΙΟΥ ΚΑΙ ΗΛΙΑΚΑ ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΡΙΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

Του Σταύρου Δ. Κιοτσέκογλου*

Για τον πρώιμο  ανθρώπινο πολιτισμό ο ήλιος ήταν μια άπιαστη, μακρινή δύναμη, που οι άνθρωποι δεν μπορούσαν να ελέγξουν, ιδιαίτερα ικανή να αλλάξει τον κόσμο. Ήταν το αστέρι της ημέρας, που πάντα εντυπωσίαζε τους ανθρώπους σε όλο τον κόσμο, γιατί νικούσε το σκοτάδι και το ψύχος, έδινε ζωή, ευνοούσε την καλλιέργεια που τους παρείχε τροφή. Σηματοδοτούσε τις εποχές με την εναλλασσόμενη πορεία του και επομένως συνδέθηκε με έναν ισχυρό συμβολισμό σε όλες τις μορφές πολιτισμού, γι’ αυτό οι άνθρωποι τον συμπεριέλαβαν στους πολιτισμούς τους αφιερώνοντας στον Ήλιο λατρευτικές πρακτικές, καθιστώντας τον ηγέτη του ουρανού.

Αρχαιολογικές  ανακαλύψεις έχουν φέρει στο φως μνημεία που φαίνεται να ευθυγραμμίζονται με ουράνια σώματα, ενισχύοντας την άποψη ότι ο ήλιος αποτελούσε  κεντρικό στοιχείο στην ανθρώπινη πίστη. Χαρακτηριστικό παράδειγμα οι  Μεγάλιθοι του Stonehenge (Στόουνχεϊτζ) στη Μεγάλη Βρετανία, που δείχνουν ευθυγραμμισμένοι με το σημείο που εμφανίζεταιο ήλιος στον ορίζοντα κατά το θερινό και χειμερινό ηλιοστάσιο, στην κορύφωσητων εποχών.Ήταν ένας προϊστορικός μεγαλιθικός ναός του ήλιου, ένα είδος ιερού ασύλου και παρατηρητηρίου (Εικ.1 ).

«ΜΑΡΑΘΩΝΑΣ 490 Π.Χ.-ΑΓΝΩΣΤΕΣ ΠΤΥΧΕΣ ΤΗΣ ΜΑΧΗΣ»- «MARATHON 490 B.C.-INDISTINGUISHABLE ASPECTS OF THE MARATHON BATTLE»

(ENGLISH SUBTITLES)

Η ΝΕΑ ΜΕΓΑΛΗ ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΤΟΥ «ΒΙΣΑΛΤΗΣ» ΜΕ ΤΟΝ ΔΡ. ΝΙΚΟ Α. ΠΟΥΛΙΑΝΟ* 
Στα ανθρωπολογικά ενδιαφέροντα του Δρα Ανθρωπολογίας και συγγραφέα του βιβλίου «Δυσδιάκριτες πτυχές της μάχης του Μαραθώνα», Νίκου Α. Πουλιανού, περιλαμβάνεται και η αναζήτηση των οστών των πεσόντων Μαραθωνομάχων. Με αφορμή αυτή την αναζήτηση, παρατηρήθηκε ότι ανάμεσα στα διάφορα συμβάντα της αρχαιότητας υπάρχει μια αδιόρατη αλλά σημαντική μεταξύ τους αλληλεπίδραση. Έτσι, μ' επίκεντρο την ξακουστή μάχη του Μαραθώνα το 490π. Χ. που αντιπροσωπεύει την πρώτη και τη σημαντικότερη στρατιωτικά σύγκρουση όσον αφορά την επιβίωση της δημοκρατίας, αναδύθηκαν ορισμένες λιγότερες φανερές πτυχές. Έτσι η έρευνα αυτή είχε σαν αποτέλεσμα να υπάρξει μια επαναπροσέγγιση στα γεγονότα.
 Τι κάνει λοιπόν τόσο σημαντική αυτή την μάχη ώστε να συνεχίζει 2500 χρόνια μετά να μας απασχολεί;

 DR. NIKOS A.POULIANOS*
 Within the anthropological interests of Dr in Anthropology and author of the book "Indistinguishable Aspects of the Battle of Marathon", Nikos A. Poulianos, is included the search for the bones of fallen Marathon fighters. On the occasion of this search, it is observed that between the various events of the antiquity there is an obscure, but important interaction amongst them. Thus, focusing on the famous Battle of Marathon of 490 BC that represents the first and the most important military conflict as regards the survival of democracy, some less obvious aspects have emerged. This research resulted therefore in a re-approaching of the facts.
 So what makes this Battle so important that it continues to care us about 2,500 years later? 

 ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΕΡΕΥΝΑ/HISTORICAL RESEARCH : ΔΡ. ΝΙΚΟΣ ΠΟΥΛΙΑΝΟΣ-DR. NIKOS A.POULIANOS
ΒΙΝΤΕΟΓΡΑΦΙΑ-ΓΡΑΦΙΚΑ/CREATED BY: ΒΙΣΑΛΤΗΣ ΣΩΤΗΡΗΣ-VISALTIS SOTIRIS ΔΙΑΡΚΕΙΑ/DURATION: 30'
ΠΑΡΑΓΩΓΗ: ΒΙΣΑΛΤΗΣ - ΑΝΘΡΩΠΟΛΟΓΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΕΛΛΑΔΟΣ ©2020 VISALTIS PRODUCTON (www.vislatis.net) & THE ANTHROPOLOGICAL ASSOCIATION OF GREECE (www.aee.gr)
ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ

ΕΥΔΟΞΟΣ:ΤΟ ΑΛΦΑΒΗΤΟ ΣΧΗΜΑΤΙΣΜΕΝΟ ΣΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ & Ο «ΜΕΓΑΣ ΕΝΙΑΥΤΟΣ» (ΤΑΙΝΙΑ ΜΙΚΡΟΥ ΜΗΚΟΥΣ )

Στην βιβλιοθήκη του Βατικανού υπάρχουν δύο πολύ σπάνια βιβλία με χαμένα έργα του Ευδόξου που συνοδεύονται από σχόλια.

 Τα βιβλία αυτα είναι το «Commentaria:Σχόλια στα έργα του Ευδόξου» και το «Romanoum ex sacris» του Φρασίσκο του Τολέδο(Francisci Toleti) το οποίο μάλιστα είχε θεωρηθεί απαγορευμένο από την Ιερά Εξέταση.

 Στο ένα εξ' αυτών(«Commentaria:Σχόλια στα έργα του Ευδόξου») ο Εύδοξος μας κάποιες εκπληκτικές πληροφορίες...

 Visaltis ©2020 
ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ

ΝΕΕΣ ΒΡΑΧΟΓΡΑΦΙΕΣ «ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΣΤΟ ΦΩΣ» ΜΑΖΙ ΜΕ ΑΡΧΑΙΟΑΣΤΡΟΝΟΜΙΚΑ ΧΑΡΑΓΜΑΤΑ, ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΩΝ ΦΙΛΙΠΠΩΝ.

Ιδιαίτερης σημασίας και ενδεχομένως σπανιότητας οι χαραγμένες στους βράχους μορφές που αποκαλύπτει το ΧΡΟΝΟΜΕΤΡΟ

Γράφει ο Θεόδωρος Αν. Σπανέλης

Βραχογραφίες υπάρχουν σε όλο το μήκος και το πλάτος της γης και κατά κύριο λόγο είναι τέχνεργα που μας έρχονται από τους τελευταίους αιώνες της εποχή του Λίθου και τις αρχές της επόμενης εποχής, των Μετάλλων. Ενώ λοιπόν, δεν είναι κάτι εντελώς σπάνιο να συναντήσει κανείς βραχογραφίες σε όλες της ηπείρους του πλανήτη, στην δική μας περιοχή υπάρχει μια από τις μεγαλύτερες συλλογές, πέριξ του Παγγαίου και των Φιλίππων. Ειδικά στο Παγγαίο, έχουμε ανάπτυξη των παραστάσεων στους βράχους, σε όλες τις πλευρές του καθώς και νότια, στο Σύμβολο όρος, ενώ στους Φιλίππους, η μεγαλύτερη συγκέντρωση βρίσκεται ανατολικά της αρχαίας Πόλης, κύρια στις περιοχές Ζυγού – Κρυονερίου και στο χωριό Φίλιπποι.

Μαζί με τον δικηγόρο, ιστοριοδίφη και ερευνητή Θόδωρο Λυμπεράκη, σε μια από τις εξορμήσεις μας, στα όρη ανατολικά των Φιλίππων, ανακαλύψαμε μετά από υπόδειξη, μια νέα ομάδα βραχογραφιών με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά. Ουσιαστικά εντοπίσαμε ένα πεδίο όπου έχουμε τρεις υποομάδες:

ΒΙΒΛΙΟΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ :«ΔΥΣΔΙΑΚΤΙΡΤΕΣ ΠΤΥΧΕΣ ΤΗΣ ΜΑΧΗΣ ΤΟΥ ΜΑΡΑΘΩΝΑ»

«Δυσδιάκριτες πτυχές της Μάχης του Μαραθώνα» του Νίκου Α. Πουλιανού.
   Το ενδιαφέρον δοκίμιο του Νίκου Α. Πουλιανού, διδάκτορα Παλαιοανθρωπολογίας, με τίτλο «Δυσδιάκριτες πτυχές της Μάχης του Μαραθώνα» ρίχνει περισσότερο φως πάνω στα γνωστά γεγονότα της περίφημης μάχης - τόσο γνωστής αλλά και συγχρόνως τόσο άγνωστης στις ιδιαιτερότητές της - καθώς και στους μεγάλους πρωταγωνιστές της... Αθηναίους, Σπαρτιάτες, Ίωνες, Σκύθες αλλά και τους μεγάλους Πέρσες Στρατηλάτες.

Όπως οι πόλεμοι των προηγούμενων αυτοκρατόρων, έτσι κι οι εκστρατείες του μέγα Δαρείου στο τέλος του 6ου και τις αρχές του 5ου π. Χ. αιώνα (ή πριν από την εποχή μας, όπως αλλιώς τα έτη αυτών των αιώνων αναφέρονται στη βιβλιογραφία), ως κύριο στόχο είχαν την επέκταση της Περσίας. Γι’ αυτό πρωταρχικός σκοπός του Δαρείου ήταν η κατάκτηση των προς βορρά Σκυθών.

Μ.ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ:ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΤΑΦΟΥ-ALEXANDΕR THE GREAT:MYSTERY OF THE TOMB

(ΒΕΛΤΙΩΜΕΝΗ ΕΠΑΝΕΚΔΟΣΗ-NEW IMPROVED VERSION WITH ENGLISH SUBTITLES)
Η τύχη της σορού του Αλέξανδρου και ο τόπος ταφής του, αποτελούν ένα από τα μεγαλύτερα αρχαιολογικά μυστήρια της ιστορίας! Μέσα σε μια διαρκή και αέναη δίνη υποθέσεων, το ελάχιστο που μπορούμε να κάνουμε είναι, να ερευνήσουμε και να ακολουθήσουμε τις πιο αξιόπιστες πηγές, και τις ιστορικές αναφορές της εκάστοτε εποχής για να μπορέσουμε να πάρουμε κάποιες πειστικές απαντήσεις. Το μυστήριο της ταφής του Αλεξάνδρου, θα συνεχίσει να γοητεύει και να προκαλεί τους ερευνητές για πολύ ακόμη.

The fate of Alexander's body and his burial place are one of the greatest archaeological mysteries in history! In a constant and perpetual vortex of cases, the least we can do is to research and follow the most reliable sources and the historical references of each era so that we can get some convincing answers. The mystery of Alexander's burial will continue to fascinate and challenge researchers for a long time to come. 

ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ

ΠΑΠΥΡΟΣ ΔΕΡΒΕΝΙΟΥ-ΕΝΑ ΟΡΦΙΚΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΜΕ ΚΩΔΙΚΟΠΟΙΗΜΕΝΗ ΓΝΩΣΗ

Δυόμισι χιλιόμετρα νότια από ένα πέρασμα που ενώνει την κεντρική με την ανατολική Μακεδονία και εννιάμισι χιλιόμετρα βόρεια από τη σημερινή Θεσσαλονίκη, κοντά στο Δερβένι, ανακαλύφθηκε τον Ιανουάριο του 1962 μια ομάδα εφτά τάφων που χρονολογούνται στα τέλη του 4ου και στις αρχές του 3ου αι. π.Χ.

Οι τάφοι, πέντε από τους οποίους ήταν ασύλητοι και περιείχαν κτερίσματα εξαιρετικής τέχνης, βρίσκονται αρκετά μακριά από το νεκροταφείο της αρχαίας Λητής (στα βόρεια του περάσματος), κοντά σε ένα ιερό της Δήμητρας και της Περσεφόνης.

Ο Πέτρος Θέμελης, ο αρχαιολόγος που επιστατούσε στις σωστικές ανασκαφές, αντιλήφθηκε έγκαιρα ότι ένα από τα κάρβουνα της νεκρικής πυράς του τάφου Α΄ (εκεί όπου είχε καεί η σoρός ενός πλούσιου πολεμιστή που ίσως καταγόταν από τη Θεσσαλία) ήταν στην πραγματικότητα ο πρώτος παπύρινος κύλινδρος που ανακαλυπτόταν σε ελληνικό έδαφος. Αντίθετα με τη στεγνή άμμο της Αιγύπτου, το υγρό χώμα της Ελλάδας δεν προσφέρεται για τη διάσωση αντικειμένων από φυτικές ύλες, και ο πάπυρος διατηρήθηκε ανέπαφος για είκοσι τρεις αιώνες ακριβώς επειδή είχε μετατραπεί σε μια συμπαγή, απανθρακωμένη μάζα.

ΠΕΡΙΓΡΑΦΕΣ ΠΡΙΝ 2700 ΧΡΟΝΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΣΕΛΑΣ ΣΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ

Ασσυριακές πινακίδες του 7ου αιώνα π.Χ., περιέχουν πιθανώς τις αρχαιότερες στον κόσμο γραπτές περιγραφές για το σέλας στον ουρανό.
Το σέλας, που συνήθως εμφανίζεται στους πόλους της Γης, αλλά κατά καιρούς και σε χαμηλότερα γεωγραφικά πλάτη, όταν είναι πολύ έντονη η ηλιακή δραστηριότητα, είναι ένα από τα πιο εντυπωσιακά φυσικά φαινόμενα. Ιάπωνες επιστήμονες ανακοίνωσαν ότι κατά πάσα πιθανότητα βρήκαν σε αρχαίες πέτρινες πινακίδες με σφηνοειδή γραφή των Ασσυρίων τις αρχαιότερες παγκοσμίως περιγραφές γι' αυτό το φαινόμενο, οι οποίες χρονολογούνται από το 680 έως το 650 π.Χ., πριν δηλαδή πάνω από σχεδόν 2.700 χρόνια.

Οι εν λόγω περιγραφές είναι αρχαιότερες κατά περίπου ένα αιώνα από εκείνες που έως σήμερα θεωρούνταν οι πιο παλιές που περιγράφουν το σέλας και προέρχονται από ένα βαβυλωνιακό κείμενο, γνωστό ως «Αστρονομικά Ημερολόγια», του 567 π.Χ. Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον αστροφυσικό Χισάσι Χαγιακάβα του Πανεπιστημίου της Οσάκα, έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό αστροφυσικής "The Astrophysical Journal Letters".

HOMER'S ODYSSEY-THE OLDEST HANDBOOK OF SELF-KNOWLEDGE (2K)

HOMER'S ODYSSEY-THE OLDEST HANDBOOK OF SELF-KNOWLEDGE 

Greek myths have the code and the power... That can help us to improve our lives beyond our expectations. There isn't a story in the world that has the transformational power of Odyssey. The "Odyssey" is our national epic. The song of the Hellenism spread on the shores of the Mediterranean and the Black Sea.
Odysseus was one of the most popular heroes of Greek Novel and his achievements overflowed not only the epic cycle of the Trojan War, that is the Iliad and the Odyssey, but also a lot of other epics lost today. The "Odyssey" is the pattern, the psychological map we will follow in order to know the deep connection between our mortal-ephemeral self and the immortal being.

ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΔΙΑΘΕΤΕΙ Ο ΛΟΦΟΣ ΚΑΙ Ο ΤΥΜΒΟΣ ΚΑΣΤΑ, ΕΝΑ ΤΡΟΠΑΙΟ ΝΙΚΗΣ;

Γράφει ο Κόττης Κωνσταντίνος

Το παρόν άρθρο λαμβάνει αφορμή από μια αναφορά την οποία έκανε ο αρχιτέκτονας Μ. Λεφαντζής κατά την διάλεξή του με τίτλο «Η αρχιτεκτονική του τύμβου Καστά» (13 Φεβρουαρίου του 2020, Αρχιτεκτονική Σχολή του ΕΜΠ, στο πλαίσιο του κύκλου διαλέξεων Bodossaki Lectures on Demand [BLOD]).Σε αυτήν υποστήριξε πως πρώτα στον συγκεκριμένο τόπο υψώθηκε ένα ξύλινο τρόπαιο νίκης και μετά το διαδέχθηκε ο διάσημος γλυπτός λέων της Αμφίπολης, μια πρόταση της υπό την κα Κ. Περιστέρη ανασκαφικής ομάδας από το 2012, κατά την Συνάντηση για το Αρχαιολογικό Έργο σε Μακεδονία και Θράκη [1].

Κατά τις ανασκαφές του Δ. Λαζαρίδη στον Καστά, είχε βρεθεί ψηλά στον τύμβο ένα τετράπλευρο οικοδόμημα και εντός ένα όρυγμα διαμέτρου 1.20 μέτρων [2] . Για το όρυγμα αυτό ο Μ. Λεφαντζής είπε τα εξής στην διάλεξη: 

«το (βάθος του ορύγματος) έφτανε μέχρι τα 5 μέτρα κάτω και στο οποίο… υπήρχαν ίχνη ξύλου, υποδηλώθηκε η ύπαρξη ενός μεγάλου κορμού δέντρου, ξύλινου στύλου τέλος πάντων, ο οποίος στην αρχική μου προσέγγιση, δεν το ήξερα βέβαια, θεώρησα ότι ήταν για να χαράξουν τον κύκλο αυτού του περιμετρικού αναλημματικού τοίχου. Δεν ήταν ακριβώς έτσι. Όπως φαίνεται, αυτή η συγκεκριμένη υπόβαση… ήταν για την τοποθέτηση ενός στύλου πάνω από ένα πλατώ, που είχε επί της ουσίας πολλές ταφές. Αυτός ο στύλος ο ξύλινος, είναι σίγουρα ένα τρόπαιο και αυτό δεν το σκέφτηκα εγώ, το σκέφτηκε ο Μανώλης ο Κορρές…

ΒΡΑΧΟΓΡΑΦΙΕΣ ΠΑΓΓΑΙΟΥ,ΣΥΜΒΟΛΟΥ ΚΑΙ ΦΙΛΙΠΠΩΝ:ΤΑ ΜΥΣΤΙΚΑ ΤΩΝ ΒΡΑΧΩΝ ΚΑΙ ΟΙ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΕΣ ΤΟΥΣ

Προσευχές, δεήσεις, σημάδια μυστών – μεταλλουργών και ουράνιοι χάρτες μέσα από την θεολογία των αιώνιων σημαδιών

Γράφει ο Θεόδωρος Αν. Σπανέλης

Ένα μεγάλο τμήμα της ιστορίας του Παγγαίου, των Φιλίππων και της ευρύτερης περιοχής, από την προϊστορία μέχρι και τους πιο πρόσφατους αιώνες, είναι γραμμένη επάνω στην σκληρή πέτρα, με χαράγματα διαφόρων μορφών, ζώων, ανθρώπων και αστερισμών.

Οι «φωνές» των βράχων, εδώ και αιώνες αποκαλύπτουν τα μυστικά τους, αλλά επειδή «μιλάνε» μια ξεχασμένη γλώσσα, δεν μπορούμε να την κατανοήσουμε και να αντιληφθούμε τα νοήματα που μεταφέρουν στο παρόν από την βαθιά προϊστορία. Μυστικές προσευχές σε γνωστούς και άγνωστους θεούς, κινήσεις ουράνιων σωμάτων και τοτεμικές απεικονίσεις, είναι «γραμμένες» επάνω στα βράχια. Άγνωστες και χαμένες μέσα στο χρόνο τελετές έλαβαν χώρα επάνω και δίπλα σε αυτές τις παραστάσεις, σε αυτά τα υπαίθρια ιερά ή καλύτερα τεμένη αφού η ζωή, με τις αγωνίες και τις αμφιβολίες της, τέμνονταν, με το χώρο του υπερβατικού και αγνώστου. 

Ιεροί χώροι, προσκυνήματα, αιματηρές και αναίμακτες θυσίες, έλαβαν χώρα σε αυτά τα σημεία που στέκονται αιώνιοι μάρτυρες, μιας ιστορίας, όχι απλά κάποιων ανθρώπων, αλλά το χρονικό της σχέσης τους με το θεό. Μιας σχέσης που εξασφάλισε την τροφή τους και την αναπαραγωγή τους, δηλαδή νικούσαν στον αγώνα της επιβίωσης.