ΞΕΚΙΝΗΣΑΝ ΟΙ ΑΝΑΣΚΑΦΕΣ ΣΤΟΝ ΑΡΧ. ΧΩΡΟ ΤΕΡΠΝΗΣ-ΕΝΑ ΟΝΕΙΡΟ ΠΟΥ ΓΙΝΕΤΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ!

Ξεκίνησαν οι ερευνητικές εργασίες και ανασκαφές στην θέση Παλαιόκαστρο στον αρχαιολογικό χώρο της Τερπνής του Δήμου Βισαλτίας. Μετά την τελευταία ανασκαφή του 1993, μια ομάδα 20 ατόμων από διάφορα Πανεπιστήμια της Γαλλίας και της Ελλάδας, κάτω από την σκέπη της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας Σερρών και της Γαλλικής Σχολής Αθηνών άρχισαν και πάλι να βλέπουν το φώς νέα ενδιαφέροντα ευρήματα.

Το μεσημέρι της Παρασκευής 9 Σεπτεμβρίου, ο Δήμαρχος Βισαλτίας, Αθανάσιος Μασλαρινός και η Προϊσταμένη της Εφορίας Αρχαιοτήτων Σερρών, Δημητρία Μαλαμίδου παραχώρησαν κοινή συνέντευξη τύπου για να ανακοινώσουν την έναρξη των ανασκαφών και να κάνουν μία πρώτη αναφορά στα ευρήματα της περιοχής της Τερπνής αλλά και της Νιγρίτας.

Ο κ. Μασλαρινός δήλωσε: «Θα ήθελα να ευχαριστήσω την κυρία Μαλαμίδου την προϊσταμένη της Εφορίας Αρχαιοτήτων Σερρών, με την οποία έχουμε μια άριστη συνεργασία από την αρχή, το Υπουργείο Πολιτισμού που είναι συμπαραστάτης σε όλη αυτή την πορεία, την Αντιπεριφέρεια Σερρών που μας στηρίζει, την αρχαιολογική σχολή της Γαλλίας και το Ινστιτούτο Αθηνών. Στα ευρήματα των ανασκαφών που ξεκίνησε στον Αρχαιολογικό χώρο της Τερπνής, θα αναφερθεί η κυρία Μαλαμίδου. Ευχαριστώ και την ειδική μου συνεργάτιδα που ασχολείται με το συγκεκριμένο αντικείμενο».

Ο ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΣΥΓΚΡΟΥΣΕΩΝ ΑΠΟ ΑΣΤΕΡΟΕΙΔΕΙΣ ΚΑΙ ΚΟΜΗΤΕΣ

Αστεροειδείς και κομήτες μπορούν κάποια στιγμή να πλησιάσουν πολύ κοντά στη γη ή ακόμα και να συγκρουσθούν μαζί της. Γνωρίζοντας τον κίνδυνο, ειδικοί επιστήμονες έχουν επεξεργαστεί τρόπους με τους οποίους η ανθρωπότητα μπορεί να αποτρέψει μια τέτοια καταστροφή.
.
Των Στράτου Θεοδοσίου, αναπληρωτή καθηγητή και Μάνου Δανέζη, επίκουρου καθηγητή, Τομέας Αστροφυσικής-Αστρονομίας και Μηχανικής, Τμήμα Φυσικής-Πανεπιστήμιο Αθηνών

Είναι γεγονός ότι οι περισσότεροι αστεροειδείς, αυτή η ζώνη πλανητοειδών μεταξύ Άρη και Δία, περιφέρονται γύρω από τον Ήλιο, μερικοί όμως έχουν έκκεντρες τροχιές και έρχονται πολύ κοντύτερα στη Γη σε σχέση με τους υπόλοιπους. Περίπου 2.000 αστεροειδείς και κομήτες πλησιάζουν πάρα πολύ κοντά στη Γη – ενίοτε επικίνδυνα – με τροχιές οι οποίες εν γένει είναι γνωστές στους ειδικούς επιστήμονες. Το βέβαιο, όμως, είναι ότι συχνά κάποια απ’ αυτά τα ουράνια σώματα εισβάλλουν αιφνίδια από το κοσμικό σκοτάδι ακολουθώντας τροχιές που είναι δυνατόν να συμπέσουν με την προαιώνια πορεία του πλανήτη μας με καταστροφικά αποτελέσματα.

Και εδώ γεννάται ο κίνδυνος συγκρούσεων, όπως – κατά πάσα πιθανότητα – είχε γίνει στο παρελθόν, πριν από 65 εκατομμύρια έτη, στη Γη με τον αστεροειδή που έπεσε στη Χερσόνησο Γιουκατάν στο Μεξικό ο οποίος ισοδυναμούσε με 5 δισεκατομμύρια βόμβες τύπου Χιροσίμας και εξαφάνισε τους δεινοσαύρους και άλλα είδη από τον πλανήτη μας. Ομοίως σε πτώση αστεροειδή οφείλεται ο τεράστιος κρατήρας στην Αριζόνα ενώ πιο πρόσφατα, το 1994, ζήσαμε τη σύγκρουση του κομήτη Shoemaker-Levy 9 με τον πλανήτη Δία.

ΌΤΑΝ Ο ΟΡΦΕΑΣ ΚΟΙΤΟΥΣΕ ΤΑ ΑΣΤΡΑ

ΑΣΤΡΟΝΟΜΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΤΟ ΠΑΓΓΑΙΟ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ

(ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: ΤΙ ΕΙΔΕ ΣΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ Ο ΑΡΧΑΙΟΣ ΘΡΑΚΑΣ; -ΤΗΝ ΑΡΧΑΙΟΤΕΡΗ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΣΦΑΙΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΑΠΗΣ 'Η... Α.Τ.Ι.Α;)

ΑΠΟΤΕΛΕΣΕ ΣΗΜΕΙΟ ΑΝΑΦΟΡΑΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΣΤΡΟΝΟΜΙΚΕΣ ΜΕΛΕΤΕΣ ΤΟΥ ΑΡΧΑΙΟΥ ΚΟΣΜΟΥ 

Το Παγγαίο δεσπόζει στην γη της Ανατολικής Μακεδονίας και οι κορυφές του είναι ορατές από κάθε γωνιά της. Ορθώνεται επιβλητικό και αγέρωχο και η θέασή του είναι μια συνεχής πρόσκληση για ανάβαση. Όλες τις εποχές πολλοί επιλέγουν να ανέβουν στις κορυφές του, κύρια στο Μάτι και το Αυγό και λιγότερο στο Τρίκορφο, για να θαυμάσουν την υπέροχη θέα που προσφέρει στο βόρειο Αιγαίο αλλά και σε μεγάλο βάθος της ενδοχώρας.

 Λίγοι είναι οι τυχεροί που έχουν βρεθεί νύχτα και έχουν βιώσει την εμπειρία του να βλέπεις τον ουράνιο θόλο να κατέρχεται τόσο χαμηλά, που έχεις την αίσθηση ότι αν απλώσεις το χέρι σου μπορεί να τα αγγίξεις. Μάλιστα ο αρχαίος συγγραφέας Φιλόστρατος στο έργο του ΤΑ ΕΣ ΤΟΝ ΤΥΑΝΕΑ ΑΠΟΛΛΩΝΙΟΝ περιγράφει την ομορφιά ενός νυχτερινού ταξιδιού στις κορυφές του Καυκάσου λέγοντας ότι «αφού στέκεσαι πάνω σ’ αυτόν τον απέραντο και θείο μηχανισμό, να εκφέρεις σαφέστερες γνώμες για τον ουρανό, τον ήλιο και τη σελήνη, που και με το ραβδί σου ακόμη θα μπορούσες να τα αγγίξεις. Τόσο κοντά τους βρίσκεσαι».

 Αυτή είναι η μοναδική εμπειρία που μπορεί να αποκομίσει όποιος βρεθεί μια ανέφελη κρύα νύχτα στην κορυφή του Παγγαίου και ειδικά οι χειμωνιάτικες νύχτες  προσφέρουν καλύτερη θέαση, γιατί η χαμηλή υγρασία στον αέρα κάνει την θέαση πιο διαυγή! 

ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ ΤΟΥ Μ.ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ - ΜΥΘΟΙ, ΥΠΟΨΙΕΣ ΚΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΕΣ

Αν υπάρχει ένας άνθρωπος, του οποίου η ζωή απασχολούσε και συνεχίζει να απασχολεί το διεθνές ενδιαφέρον, αυτός δεν είναι άλλος από τον μέγιστο των Ελλήνων Αλέξανδρο τον Γ΄. Προφητεύθηκε, του αποδόθηκαν εν ζωή θεϊκές τιμές, η μνήμη του αναφέρεται με σεβασμό και από άλλες θρησκείες.

 Ένα μείζον, λοιπόν, αλεξανδρινό ζήτημα, είναι αυτό των τελευταίων ημερών και των συνθηκών του θανάτου αυτού. Ο Αλέξανδρος μετηλλάχθη από τον κόσμο αυτό, σε ένα έτος το οποίο γνωρίζουμε, αλλά σε μια ημερομηνία η οποία είναι δύσκολο να προσδιοριστεί με ακρίβεια. Μια έρευνα βασισμένη σε ιστορικές πηγές αλλά και την βοήθεια της αρχαιοαστρονομίας.

(ΕΙΚΟΝΟΚΙΝΗΤΙΚΗ ΤΑΙΝΙΑ-ΤΕΚΜΗΡΙΟΓΡΑΦΗΜΑ)
Ευχαριστούμε τον αρχαιοαστρονόμο Αθανάσιο Φουρλή για την συμβολή του.
Κείμενο-Τεκμηρίωση: Κωνσταντίνος Κόττης (Θεολόγος)
Γραφικά-Σκηνοθεσία: Βισάλτης Σωτήρης
Παραγωγή©2022 - www.visaltis.net
 


(Η δημοσίευση της έρευνας στο Αcademia)

©www.visaltis.net -

 

ΠΑΓΓΑΙΟ-ΑΡΧΑΙΑ ΜΕΤΑΛΛΕΙΑ ΚΑΙ ΧΡΥΣΟΣ

Κατά τον Ηρόδοτο, οι Θάσιοι, που ως το 463 π.Χ. είχαν στα χέρια τους το εμπόριο του χρυσού και του αργύρου του Παγγαίου, κέρδιζαν 200 με 300 τάλαντα το χρόνο, από τα οποία 80 από τη Θάσο, 80 από τη Σκαπτή Ύλη και τα υπόλοιπα από το Παγγαίο. Επίσης κατά τον Ηρόδοτο, ο Πεισίστρατος, τον 6ο αιώνα π.Χ., χάρη στα πλούτη που απέκτησε στα μεταλλεία του Παγγαίου κατά την εξορία του, ανακατέλαβε την εξουσία στην Αθήνα και στερέωσε την εξουσία του.

Ομοίως, πάλι κατά το Ηρόδοτο, ο τύραννος της Μιλήτου Ιστιαίος απέκτησε πολλά από τα πλούτη του –είχε κόψει μάλιστα και χρυσά νομίσματα- από τα χρυσωρυχεία της Μυρκίνου (κοντά στον Στρυμόνα), τα οποία του είχε παραχωρήσει ο Δαρείος, σαν κυρίαρχος της περιοχής την εποχή εκείνη.

 Ο Αριστοτέλης στο έργο του «Περί θαυμασίων ακουσμάτων» αναφέρει ότι στην περιοχή υπήρχε «χρυσίτις άμμος», καθώς και χρυσοφόρο χώμα («αχώνευτος γη, η το χρυσίον εκβάλλουσα»), απ’ όπου με τα πλυντήρια («χρυσοπλύσια») έβγαζαν το χρυσό , με μικρές σχετικά δαπάνες.

ΤΟ ΣΤΟΟΥΝΧΕΝΤΖ ΚΑΙ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ-ΕΚΘΕΣΗ ΤΟΥ ΒΡΕΤΑΝΙΚΟΥ ΜΟΥΣΕΙΟΥ ΓΥΡΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΤΟΥ

Η έκθεση του Βρετανικού Μουσείου για το μνημείο της νεολιθικής εποχής ενθαρρύνει τη συζήτηση γύρω από την κατασκευή του

Με την έκθεση «The world of Stonehenge», το Βρετανικό Μουσείο πηγαίνει πίσω 2.000 χρόνια πριν από την κατασκευή του Παρθενώνα, στην περίοδο που κατασκευάστηκε το Στόουνχεντζ, το αινιγματικό μνημείο της νεολιθικής εποχής. Τι θα πούμε όμως αν αποδειχθεί ότι ακόμα και το Στόουνχεντζ είναι χτισμένο από Ελληνες; Κάτι που φυσικά δεν μπορεί να αποδειχθεί, αφού εκείνη την εποχή δεν υπήρχε η γραφή στον τόπο που πολύ αργότερα (3.000 χρόνια αργότερα…) ονομάστηκε Αγγλία από ένα ακόμα μεταναστευτικό κύμα, εκείνο των Αγγλων, οι οποίοι ήταν γερμανικό φύλο, που έφτασε στο νησί από τις βόρειες ακτές της Ευρώπης όταν έφυγαν οι Ρωμαίοι μετά το 400 μ.Χ.

Οι άνθρωποι που ήταν εκεί όταν εγκατέλειψαν το νησί οι Ρωμαίοι ήταν Κέλτες, που και αυτοί είχαν μεταναστεύσει από την Ευρώπη πριν από πάνω από 2.000 χρόνια. Ομως, σχεδόν 4.000 χρόνια π.Χ. έφτασαν στο νησί αρκετοί άνθρωποι από το Αιγαίο και την περιοχή που σήμερα είναι η Τουρκία, δηλαδή από τη Μικρά Ασία και φυσικά τότε δεν υπήρχε ίχνος Τούρκων στην περιοχή αυτή. Πρόκειται, μάλλον, για ένα ελληνικό φύλο (το «μάλλον» οφείλεται στο ότι δεν έχουμε γραπτές πηγές) που κουβάλησε μαζί του κάμποση γνώση. Ή μήπως όλα αυτά ακούγονται «εθνικιστικά»; Θα επανέλθουμε παρακάτω με απαντήσεις.

ΟΤΑΝ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΗΡΘΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ

ΕΙΧΕ ΣΤΕΓΝΩΣΕΙ Ο ΣΤΡΥΜΟΝΑΣ ΚΑΙ ΕΙΧΑΝ ΚΑΕΙ  ΤΑ ΔΑΣΗ  ΣΤΟΝ ΑΘΩ ΚΑΙ ΤΗΝ ΡΟΔΟΠΗ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΑΡΧΑΙΟ ΜΥΘΟ

Η υπόθεση της ταινίας Don’t Look Up είναι γνωστή: Δύο αστρονόμοι, ανακαλύπτουν πως ένας κομήτης πρόκειται σε έξι μήνες και κάτι μέρες να καταστρέψει τη Γη και από τη στιγμή εκείνη προσπαθούν να προειδοποιήσουν την υπόλοιπη ανθρωπότητα, που είτε δεν νοιάζεται, είτε νοιάζεται για ίδιον όφελος. Τελικά το τέλος έρχεται χωρίς κανένα έλεος και καταστρέφει τα πάντα. Μάλιστα η ταινία βγήκε στην πλατφόρμα του NEFTIX τα φετινά Χριστούγεννα, εν μέσω μιας πανδημίας όπου για πολλούς ήταν η αρχή του τέλους για την ανθρωπότητα.
Μέχρι στιγμής δεν έχουν επιβεβαιωθεί οι δυσοίωνες προβλέψεις αλλά… ποτέ δεν ξέρεις τι θα σου έρθει από τον ουρανό!

 Βέβαια πολλοί έχουν προφητέψει το τέλος του κόσμου και πολλά από αυτά τα σενάρια έχουν γίνει δημοφιλείς ταινίες, για παράδειγμα πανδημίες, σεισμοί και ηφαίστεια – έχουμε το παράδειγμα της Αντλαντίδας – αλλά έχουμε και πτώσεις κομητών ή ηλιακές καταιγίδες, που μας έκαναν να σηκώσουμε το βλέμμα ψηλά για να κοιτάξουμε τον ουρανό και να δούμε το επερχόμενο τέλος!!! Πόσο πιθανό όμως είναι ένα ανάλογο φινάλε για την ανθρωπότητα;

ΣΦΙΓΓΕΣ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΤΗΣ ΑΜΦΙΠΟΛΗΣ ΚΑΙ ΜΙΑ ΠΡΟΤΑΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΤΕ ΣΦΡΑΓΙΣΤΗΚΕ ΤΟ ΜΝΗΜΕΙΟ ΤΗΣ ΑΜΦΙΠΟΛΗΣ !

( από άρθρο του αρχαιολόγου Δ. Δαμάσκου ) Μια σημείωση από εμάς: Σύμφωνα με την ραδιοχρονολόγηση ιχνών καύσης που βρέθηκαν στον νεκρικό θάλαμο του μνημείου της Αμφίπολης, αυτα ανηκουν στις αρχές του 1ου αιώνα π.Χ., την ΙΔΙΑ ΕΠΟΧΗ που ο Δαμάσκος υποθέτει ότι ο τάφος ήταν ακόμα ΑΝΟΙΚΤΟΣ.

Γράφει ο Δ. Δαμάσκος : «......... Οι σκηνές με σφίγγες δεν είναι σπάνιες στην τέχνη της Αμφίπολης. Σε ανάγλυφες εργασίες υπάρχει η κορυφή μαρμάρινου επιτύμβιου ανάγλυφου του 2ου μισού του 4ου αιώνα π.Χ. επίσης στο Μουσείο Καβάλας, που βρέθηκε στο λόφο της αρχαίας Αμφίπολης κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο (Φωτ. 1) Οι σειρήνες και οι σφίγγες ήταν βασικά εικονογραφικά μοτίβα στην ταφική τέχνη από την πρώιμη αρχαιότητα και έτσι δεν υπάρχει τίποτα ασυνήθιστο σχετικά με την παρουσία σφιγγών στην Αμφίπολη για μεγάλο χρονικό διάστημα. Η σφίγγα αποδίδεται με τον ίδιο τρόπο όπως το κεφάλι του αλόγου που εμφανίζεται πλαισιωμένο μια από τις επάνω γωνίες ενός αναθηματικού ανάγλυφου ή ενός ανάγλυφου συμποσίου.

Η τοποθέτηση κεφαλιού αλόγου άρχισε στην Αττική στα τέλη του 5ου αιώνα π.Χ. Πράγματι, τοποθετούνταν συχνά σε αρκετά διαφορετικό σημείο της σκηνής Η προσθήκη ενός αλόγου συνήθως ανέδειξε τον ηρωικό χαρακτήρα ή την ευγενή καταγωγή του νεκρού.

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ:Ο ΥΠΟΓΕΙΟΣ ΝΑΟΣ ΤΟΥ ΩΡΟΥ-THESSALONIKI:THE UNDERGROUND TEMPLE OF HOROUS

ΝΕΑ ΕΚΔΟΣΗ!!
 Θεσσαλονικη 1939. Στην ευρύτερη περιοχή του σημερινού Διοικητηρίου, ένας τόπος που στα σπλάχνα του κρύβει πολλά ιερά μνημεία και αρχαίους ναούς, κατα την διάρκεια των ανασκαφών που διενεργεί ο αρχαιολόγος Χαράλαμπός Μακαρόνας η τύχη του επιφυλάσσει μια συγκλονιστική εμπειρία στον υπόγειο κόσμο της Θεσσαλονίκης.

 Thessaloniki 1939. In the wider area of today's Government House,a place that hides many holy monuments and ancient temples, during the excavations that are carried out by the archaeologist Charalambos Macaronas, his luck reserves to him a shocking experience in the underground world of Thessaloniki.

 ΠΑΡΑΓΩΓΗ-PRODUCTION
©www.visaltis.net



©www.visaltis.net 

ΕΡΕΥΝΑ ΣΥΝΔΕΕΙ ΤΗ ΒΙΒΛΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΣΤΑ ΣΟΔΟΜΑ ΜΕ ΠΤΩΣΗ ΑΣΤΕΡΟΕΙΔΗ

«Τότε ο Κύριος άφησε να βρέξει θειάφι και φωτιά» γράφει η Γένεσις.

Πήλινα σκεύη που έλιωσαν και μετατράπηκαν σε γυαλί. Διαλυμένοι ανθρώπινοι σκελετοί, γιγάντια τείχη που δείχνουν να γκρεμίστηκαν με ένα χτύπημα: νέες ενδείξεις κοσμικής πρόσκρουσης εντοπίστηκαν στο Ταλ ελ-Χαμάμ, αρχαία πόλη της Μέσης Ανατολής που ορισμένοι ερευνητές πιστεύουν ότι ταυτίζεται με τα βιβλικά Σόδομα.

Η βιβλική ιστορία της καταστροφής στα Σόδομα και τα Γόμορρα ίσως αναφέρεται σε πτώση αστεροειδή ή κομήτη που εξερράγη πάνω από τη Μέση Ανατολή γύρω στο 1650 π.Χ., προτείνει μελέτη που δημοσιεύεται στο Scientific Reports, μια επιθεώρηση των εκδόσεων Nature.

Η ερευνητική ομάδα δεν υποστηρίζει ότι το Ταλ ελ-Χαμάμ πράγματι αντιστοιχεί στα Σόδομα, παραθέτει όμως μια σειρά από «άκρως ασυνήθιστα» ευρήματα που συνηγορούν στην υπόθεση της πρόσκρουσης.
Το Ταλ ελ-Χαμάμ, βορειοανατολικά της Νεκράς Θάλασσας στην κοιλάδα του Ιορδάνη, βρισκόταν στο απόγειό του όταν ήρθε η καταστροφή. Στα μέσα της Εποχής του Χαλκού, η πόλη ήταν δέκα φορές μεγαλύτερη από την Ιερουσαλήμ και πέντε φορές μεγαλύτερη από την Ιεριχώ, την αρχαιότερη πόλη του κόσμου, η οποία επίσης καταστράφηκε την ίδια εποχή.

Ο ΚΟΜΗΤΗΣ ΠΟΥ ΕΞΕΛΙΞΕ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ

Η κρατούσα θεωρία αναφέρει ότι ένας αστεροειδής, αυτός που εξόντωσε τους δεινοσαύρους, άνοιξε τον δρόμο για την εμφάνιση του ανθρώπου. Νέα ευρήματα ενισχύουν μια θεωρία που υποδεικνύει ότι και πάλι ένας μεγάλος διαστημικός βράχος, ένας κομήτης, είναι υπεύθυνος για το μεγάλο άλμα στην εξέλιξη του ανθρώπινου πολιτισμού. Το κομβικό σημείο που η ανθρωπότητα αποφάσισε να ζει σε μεγάλες κοινότητες και να καλλιεργεί την γη.

 Αυτά τα δύο γεγονότα θεωρείται ότι έθεσαν τις βάσεις για την ανάπτυξη του ανθρώπινου πολιτισμού όπως τον γνωρίζουμε σήμερα. Εχει διαπιστωθεί ότι πριν από 13 χιλιάδες έτη έπεσε στην Γη ένας μεγάλος κομήτης που πιθανώς είχε διάμετρο τεσσάρων χλμ. Το 2007 έκανε την εμφάνιση της μια μελέτη σύμφωνα με την οποία ο κομήτης αυτός προκάλεσε τεράστια πλανητική καταστροφή.

Αρχικά τεράστιες πυρκαγιές ξέσπασαν σε όλες τις ηπείρους τις οποίες ακολούθησε ο αποκαλούμενος πυρηνικός χειμώνας όπου την Γη σκέπασε για κάποια χρόνια η σκόνη και η τέφρα της σύγκρουσης και των πυρκαγιών για να ακολουθήσει μια εποχή πάγων που διήρκεσε περίπου χίλια έτη.

ΣΤΟ ΦΩΣ ΤΑ ΜΥΣΤΙΚΑ ΤΟΥ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΗ ΤΩΝ ΑΝΤΙΚΥΘΗΡΩΝ-ΠΩΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥΣΑΝ ΤΑ ΓΡΑΝΑΖΙΑ

Ερευνητές του Πανεπιστημιακού Κολεγίου του Λονδίνου (UCL), μεταξύ των οποίων δύο Έλληνες, ανακοίνωσαν ότι έλυσαν ένα σημαντικό μέρος του αινίγματος που περιβάλλει τον αρχαίο ελληνικό αστρονομικό υπολογιστή, γνωστό ως Μηχανισμό των Αντικυθήρων, την -απρόσμενα για την εποχή της- πολύπλοκη συσκευή, που επέτρεπε την πρόβλεψη αστρονομικών γεγονότων.

Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι έκαναν ένα σημαντικό βήμα για την κατανόηση όλων των δυνατοτήτων του μηχανισμού και του πώς κατάφερνε να κάνει ακριβείς προβλέψεις για τα ουράνια φαινόμενα.

Ο μηχανισμός, ο οποίος φυλάσσεται στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο στην Αθήνα, θεωρείται από πολλούς ο πρώτος γνωστός αναλογικός υπολογιστής στον κόσμο και είναι το πιο πολύπλοκο δείγμα μηχανικής που έχει βρεθεί από τον αρχαίο κόσμο. Η ηλικίας περίπου 2.000 ετών συσκευή χρησιμοποιείτο για να προβλέψει τη θέση του Ήλιου, της Σελήνης, των ηλιακών και σεληνιακών εκλείψεων, των θέσεων των πλανητών, ακόμη και των ημερομηνιών των Ολυμπιακών Αγώνων.

Η ΜΥΘΙΚΗ ΣΕΙΡΗΝΑ ΤΗΣ ΑΜΦΙΠΟΛΗΣ ΜΗΠΩΣ ΠΡΟΕΡΧΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΜΝΗΜΕΙΟ ΤΟΥ ΚΑΣΤΑ;

Ένα εξαιρετικό γλυπτό του αρχαιολογικού μουσείου της Αμφίπολης, που βρίσκεται δίπλα στο κεφάλι της σφίγγας.

Γράφει ο Θεόδωρος Αν. Σπανέλης

 Ωστόσο, θα πρέπει να θυμόμαστε ότι το σημείο που βλέπουμε σήμερα τις σφίγγες δεν αποτελούσε στην αρχαιότητα την είσοδο του μνημείου, αλλά μια εσωτερική πύλη με τρίβηλο που υπήρχε για να συνδέει τον πρώτο χώρο της σκάλας, σαν να λέμε τον νάρθηκα με τον κυρίως ναό εκεί όπου η είσοδος επιτρεπόταν μόνο για τους μυημένους. Μπροστά από το χώρο αυτό υπήρχε ένας πρόπυλος για τον οποίο γνωρίζουμε πολύ λίγα, από τις επίσημες ανακοινώσεις της ανασκαφικής ομάδας και από ένα σχέδιο του αρχιτέκτονα Μιχάλη Λεφαντζή. Φαίνεται να ήταν μια κατασκευή κοσμημένη από γλυπτά, για τα οποία υπάρχει μια έρευνα σε εξέλιξη για τον εντοπισμό τους σε διάφορα μουσεία και αρχαιολογικές αποθήκες ανά την επικράτεια αλλά και στο εξωτερικό. Όποιος επισκέπτεται το αρχαιολογικό μουσείο της Αμφίπολης, δεν μπορεί να μην μαγευτεί, από το μυστηριακό και κατάφωτο πρόσωπο της σφίγγας, από τον Τύμβο Καστά.

  Τα μάτια όλων, είναι στραμμένα στο μοναδικό εύρημα που αποτελεί δείγμα υψηλού επιπέδου γλυπτικής τέχνης.

Η ΛΑΤΡΕΙΑ ΤΟΥ ΗΛΙΟΥ ΣΤΗΝ ΘΡΑΚΗ-ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΜΕΓΑΛΙΘΙΚΑ ΙΕΡΑ ΤΟΥ ΗΛΙΟΥ ΚΑΙ ΗΛΙΑΚΑ ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΡΙΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

Του Σταύρου Δ. Κιοτσέκογλου*

Για τον πρώιμο  ανθρώπινο πολιτισμό ο ήλιος ήταν μια άπιαστη, μακρινή δύναμη, που οι άνθρωποι δεν μπορούσαν να ελέγξουν, ιδιαίτερα ικανή να αλλάξει τον κόσμο. Ήταν το αστέρι της ημέρας, που πάντα εντυπωσίαζε τους ανθρώπους σε όλο τον κόσμο, γιατί νικούσε το σκοτάδι και το ψύχος, έδινε ζωή, ευνοούσε την καλλιέργεια που τους παρείχε τροφή. Σηματοδοτούσε τις εποχές με την εναλλασσόμενη πορεία του και επομένως συνδέθηκε με έναν ισχυρό συμβολισμό σε όλες τις μορφές πολιτισμού, γι’ αυτό οι άνθρωποι τον συμπεριέλαβαν στους πολιτισμούς τους αφιερώνοντας στον Ήλιο λατρευτικές πρακτικές, καθιστώντας τον ηγέτη του ουρανού.

Αρχαιολογικές  ανακαλύψεις έχουν φέρει στο φως μνημεία που φαίνεται να ευθυγραμμίζονται με ουράνια σώματα, ενισχύοντας την άποψη ότι ο ήλιος αποτελούσε  κεντρικό στοιχείο στην ανθρώπινη πίστη. Χαρακτηριστικό παράδειγμα οι  Μεγάλιθοι του Stonehenge (Στόουνχεϊτζ) στη Μεγάλη Βρετανία, που δείχνουν ευθυγραμμισμένοι με το σημείο που εμφανίζεταιο ήλιος στον ορίζοντα κατά το θερινό και χειμερινό ηλιοστάσιο, στην κορύφωσητων εποχών.Ήταν ένας προϊστορικός μεγαλιθικός ναός του ήλιου, ένα είδος ιερού ασύλου και παρατηρητηρίου (Εικ.1 ).