ΒΡΑΧΟΓΡΑΦΙΕΣ ΠΑΓΓΑΙΟΥ,ΣΥΜΒΟΛΟΥ ΚΑΙ ΦΙΛΙΠΠΩΝ:ΤΑ ΜΥΣΤΙΚΑ ΤΩΝ ΒΡΑΧΩΝ ΚΑΙ ΟΙ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΕΣ ΤΟΥΣ

Προσευχές, δεήσεις, σημάδια μυστών – μεταλλουργών και ουράνιοι χάρτες μέσα από την θεολογία των αιώνιων σημαδιών

Γράφει ο Θεόδωρος Αν. Σπανέλης

Ένα μεγάλο τμήμα της ιστορίας του Παγγαίου, των Φιλίππων και της ευρύτερης περιοχής, από την προϊστορία μέχρι και τους πιο πρόσφατους αιώνες, είναι γραμμένη επάνω στην σκληρή πέτρα, με χαράγματα διαφόρων μορφών, ζώων, ανθρώπων και αστερισμών.

Οι «φωνές» των βράχων, εδώ και αιώνες αποκαλύπτουν τα μυστικά τους, αλλά επειδή «μιλάνε» μια ξεχασμένη γλώσσα, δεν μπορούμε να την κατανοήσουμε και να αντιληφθούμε τα νοήματα που μεταφέρουν στο παρόν από την βαθιά προϊστορία. Μυστικές προσευχές σε γνωστούς και άγνωστους θεούς, κινήσεις ουράνιων σωμάτων και τοτεμικές απεικονίσεις, είναι «γραμμένες» επάνω στα βράχια. Άγνωστες και χαμένες μέσα στο χρόνο τελετές έλαβαν χώρα επάνω και δίπλα σε αυτές τις παραστάσεις, σε αυτά τα υπαίθρια ιερά ή καλύτερα τεμένη αφού η ζωή, με τις αγωνίες και τις αμφιβολίες της, τέμνονταν, με το χώρο του υπερβατικού και αγνώστου. 

Ιεροί χώροι, προσκυνήματα, αιματηρές και αναίμακτες θυσίες, έλαβαν χώρα σε αυτά τα σημεία που στέκονται αιώνιοι μάρτυρες, μιας ιστορίας, όχι απλά κάποιων ανθρώπων, αλλά το χρονικό της σχέσης τους με το θεό. Μιας σχέσης που εξασφάλισε την τροφή τους και την αναπαραγωγή τους, δηλαδή νικούσαν στον αγώνα της επιβίωσης.

ΤΑ ΜΝΗΜΕΙΑ ΕΚΠΕΜΠΟΥΝ (ΤΑΙΝΙΑ ΕΡΕΥΝΑΣ-ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ)

Τις τελευταίες δεκαετίες ο άνθρωπος στον σύγχρονο πολιτισμό μας έχει διαμορφώσει μιαν αντίληψη για την οικολογική ευθύνη που έχει ως οντότητα που ανήκει στον φυσικό κόσμο και μόλις έχει αρχίσει να κατανοεί σε ποιό ποσοστό είμαστε ηλεκτρομαγνητικά διασυνδεδεμένοι με τον πλανήτη. Προς αυτήν την κατεύθυνση ως ανθρωπότητα έχουμε πολύ δρόμο να διανύσουμε.
Oι αρχαίοι λαοί είτε αναγνώριζαν είτε δημιουργούσαν ειδικούς τόπους τους οποίους έβλεπαν ως ιερούς, ξεχωριστούς σε σχέση με τους υπολοίπους. Ήταν ένα φαινόμενο το οποίο συνέβαινε σε όλον τον κόσμο και οι ιεροί τόποι είχαν ιδιαίτερες μορφές, όπως βράχοι που εξήχαν από την Γη, σπήλαια, πηγές, δέντρα και κορυφές βουνών.

Σήμερα, εργασίες πάνω στον μαγνητισμό και την ραδιενέργεια έχουν αρχίσει να αποδίδουν πολύτιμη γνώση για το πως οι κτίστες των μνημείων κατάφεραν να τιθασσεύσουν ανεπαίσθητες φυσικές ενέργειες και για το πως μπορούμε να επαναχρησιμοποιήσουμε τα “όργανα” των λίθων αυτών, ώστε να συνδέσουμε την συνειδητότητά μας με τα ενεργειακά πεδία της Γης.

ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑΚΕΣ ΠΗΓΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΖΩΗ ΤΗΣ ΟΛΥΜΠΙΑΔΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΑΡΞΗ ΤΗΣ ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑΣ ΤΟΥ Μ.ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΕΩΣ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ΤΗΣ.

Κατά την διάρκεια της Ασιατικής εκστρατείας, η Ολυμπιάδα προειδοποίησε τον γιό της Αλέξανδρο για τα σχέδια εναντίον του από τον Αλέξανδρο Λυγκηστή (Διοδ. 17.32.1 ; Koυρ. 7.1.6). Το 333 π.Χ. φέρεται να έκανε αφιέρωση στην Υγεία στην Αθήνα. (Υπερ. «Υπέρ Ευξενίππου»). Το 332 π.Χ. ο Κούρτιος μας πληροφορεί πως πρόβαλε αντιρρήσεις στην στρατολόγηση του Αμύντα, γιού του Ανδρομένη στην Μακεδονική αυλή (Κουρ. 71.37). Λίγο αργότερα η Ολυμπιάς έρχεται σε ανοικτή ρήξη με τον Αντίπατρο και αναγκάζεται να αποτραβηχτεί στην Ήπειρο. Μετά το 330 π.Χ. στέλνει την Κλεοπάτρα στην Μακεδονία. (Διοδ. 18.49.4; Παυσ. 1.11.3; Αρ. 7.12.6-7)

Μετά τον θάνατο του Αλέξανδρου προσπαθεί να αναμιχθεί στις έριδες μεταξύ των Διαδόχων. Αρχικά παρακινεί την Κλεοπάτρα να παντρευτεί τον Λεοννάτο. Ο θάνατος του Λεοννάτου στον Λαμιακό πόλεμο της ανατρέπει τα σχέδια. Στην συνέχεια την στέλνει στον Περδίκκα (Αρ. 1.21; Ιωσ. 13.6.4). Ο θάνατος του Αντίπατρου το 319 π.Χ. της δίνει πλέον κάποιες ελπίδες για εξουσία. Ο Αντίπατρος πριν πεθάνει διορίζει τον Πολυπέρχοντα ως αντιβασιλέα.

Ο Πολυπέρχοντας, στην προσπάθεια του να εδραιώσει την δική του θέση απέναντι κυρίως στον Κάσσανδρο, καλεί την Ολυμπιάδα να επιστρέψει στην Μακεδονία. Της προτείνει να αναλάβει την «προστασία και επιμέλεια» του Αλέξανδρου Δ’ (Διόδ. 18.49.4). Η Ολυμπιάς φέρεται να αρνείται αρχικά την πρόταση του.

«ΤΑ ΜΝΗΜΕΙΑ ΕΚΠΕΜΠΟΥΝ»-ΠΡΟΣΕΧΩΣ...+TΡΕΗΛΕΡ

Bρισκόμαστε στην ευχάριστη θέση να ανακοινώσουμε την ολοκλήρωση -μετά από σχεδόν 2 χρόνια- της ταινίας-ντοκιμαντέρ «ΤΑ ΜΝΗΜΕΙΑ ΕΚΠΕΜΠΟΥΝ», βασισμένη στο oμοτιτλο κεφάλαιο του επερχόμενου βιβλίου του Αδριανού Μπεζούγλωφ «ΤΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΓΑΙΑΣ». 

Είναι η πρώτη φορά που παρουσιάζεται στην Ελλάδα μια τέτοιου είδους έρευνα υπο την μορφή ντοκιμαντέρ.

 Έρχεται σύντομα!





ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΤΡΕΗΛΕΡ

ΟΛΥΜΠΟΣ – ΟΡΟΠΕΔΙΟ ΜΟΥΣΩΝ – ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΟΥ ΔΙΟΣ

Όλυμπος Θεῶν ἕδος (έδρα των Θεών) Ένα βουνό παγκόσμιο σύμβολο· εμβληματικό της ελληνικής μυθολογίας και του πολιτισμού· διεθνώς διάσημο για τη σπουδαιότητα της φύσης του.
Οι απότομες κλίσεις, οι εντυπωσιακές ορθοπλαγιές που διακόπτονται από βαθιές χαράδρες συνθέτουν εικόνες μοναδικές. Οι ακρότατες απολήξεις, ο Μύτικας (2.918,8 μ.), το Στεφάνι (2.912,3 μ.) και το Σκολιό (2.911 μ.) καθηλώνουν στη θέα τους. Οι ομαλές κορυφές του Αγίου Αντωνίου (2.815 μ.) στα νότια, του Προφήτη Ηλία (2.788 μ.) και της Τούμπας (2.785 μ.) στα βόρεια ορθώνονται γύρω τους το ίδιο εντυπωσιακές. Ανάμεσα στο Στεφάνι και τον Προφήτη Ηλία, σε υψόμετρο 2.695 μέτρα απλώνεται το Οροπέδιο των Μουσών, ένα αλπικό λιβάδι που επιτείνει το απόκοσμο του τοπίου.

Στον Όλυμπο δεν έχουν εντοπισθεί έως σήμερα πολύ μεγάλα σπήλαια, παρότι δεν αποκλείεται η ύπαρξή τους, λόγω της φύσης των ασβεστολιθικών πετρωμάτων που δημιουργούν συνήθως εντυπωσιακές κοιλότητες.
Ο μαθηματικός και γεωγράφος Ξεναγόρας (2ος αιώνας π.Κ.Ε.) επιχειρεί την πρώτη υψομέτρηση του Ολύμπου, από τον Ναό του Πυθίου Απόλλωνα, κοντά στο σημερινό Πύθιο.

ΟΙ «ΑΡΑΠΗΔΕΣ» ΤΗΣ ΝΙΚΗΣΙΑΝΗΣ-ΔΙΟΝΥΣΙΑΚΑ ΔΡΩΜΕΝΑ ΤΟΥ ΠΑΓΓΑΙΟΥ (ΤΕΚΜΗΡΙΟΓΡΑΦΗΜΑ)

Μορφές που έρχονται απ' ευθείας από αρχέγονες και μυθικές εποχές, αναστατώνουν στην καρδιά του χειμώνα με τις κουδούνες και τις ιαχές τους το Παγγαίο και χορεύουν τους χορούς της γονιμότητας για να υπενθυμίσουν με το δρώμενο του θανάτου και της Ανάστασης την πάλη ανάμεσα στα στοιχεία της  φύσης και ότι σύντομα το ο Χειμώνας θα δώσει την θέση του στην Άνοιξη και η Φύση θα αναστηθεί και πάλι! 

Στους «Αράπηδες» μπορεί κανείς να αναγνωρίσει πολλές ιστορικές και μυθικές μορφές. Από τους Παγγαιορίτες κουδουνοφόρους ακολούθους του Μ.Αλεξάνδρου, μέχρι τους Καβειρους στα ιερά του Παγγαίου, και από τους Κουρήτες που με τοποδοβολητό τους προστάτευσαν τον νεογέννητο Δία, μέχρι τους Σειληνούς και τους Σάτυρους ακολούθους του Διονύσου. 
Το τελικό δρώμενο μας παραπέμπει στον θάνατο του Διονύσου στην μάχη του με τους Τιτάνες και την Ανάσταση του από τον πατέρα του Δία.
Η συνέχιση του εθίμου των «Αράπηδων», αποδεικνύει σήμερα με τον καλύτερο τρόπο την άρρηκτη και διαχρονική σχέση των κατοίκων της Νικήσιανης με την προϊστορία και μυθιστορία του Παγγαίου.
ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ:

ΧΕΙΜΕΡΙΝΟ ΗΛΙΟΣΤΑΣΙΟ ΣΤΟ ΙΕΡΟ ΤΟΥ ΤΥΜΒΟΥ ΚΑΣΤΑ (VIDEO ART ΜΙΚΡΟΥ ΜΗΚΟΥΣ)

ΧΕΙΜΕΡΙΝΟ ΗΛΙΟΣΤΑΣΙΟ ΣΤΟ ΙΕΡΟ ΤΟΥ ΤΥΜΒΟΥ ΤΗΣ ΑΜΦΙΠΟΛΗΣ -WINTER SOLSTICE IN THE TEMPLE OF THE AMPHIPOLIS TOMB 

 Χειμερινό ηλιοστάσιο. Στο τέλος της μεγαλύτερης νύχτας του χρόνου θα ξεπροβάλλει ο νέος αναγεννημένος Ήλιος. Καθώς ανατέλλει και φωτίζει το εσωτερικού του τύμβου Καστά, αρχαίες μνήμες και μορφές ξυπνούν και κάτι μαγικό συντελείται...
(Εμπνευσμένο από την εργασία του Αθανάσιου Φουρλή, μέλους της Αρχαιoαστρονομικής Κοινότητας της Φλωρεντίας-Ιταλία. Διαβάστε περισσότερα ΕΔΩ)
 
Winter Solstice. At the end of the longest night of the year the new reborn Sun will emerge. As it rises and illuminates the interior of Kasta tumulus, ancient memories and forms awaken and something magical happens…
(Βased on the pioneer archaeoastronomical study of Athanasios Fourlis, member of the Archaeoasronomical Community of Florence, Italy, READ MORE )
ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ:

ΘΕΣ/ΝΙΚΗ-«Ο ΥΠΟΓΕΙΟΣ ΝΑΟΣ ΤΟΥ ΩΡΟΥ» (ΝΕΟ ΒΙΝΤΕΟ)

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΕΡΧΟΜΕΝΗ ΤΑΙΝΙΑ-ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ, «ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ-ΥΠΟΓΕΙΟΙ ΤΟΠΟΙ ΚΑΙ ΘΡΥΛΟΙ».
Βρισκόμαστε γύρω στο 1939, στην περιοχή του σημερινού Διοικητηρίου και η τύχη επιφυλλάσει στον  Αρχαιολόγο Χαράλαμπο Μακαρόνα μια συγκλονιστική εμπειρία στον υπόγειο κόσμο της Θεσσαλονίκης. Κάτω από μια πέτρινη σφίγγα στην μέση ενός οικοπέδου θα αποκαλυφθεί μια στοά. Ο αρχαιολόγος διασχίζοντας την στοά θα έχει μια απροσμενη συνάντηση! Μια λευκή μορφή με το χέρι υψωμένο στα χείλη  του επιβάλλει τον νόμο της σιωπής... ΠΑΡΑΓΩΓΗ: www.visaltis.net ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ:

ΑΓΓΕΙΑ ΤΗΣ ΚΑΤΩ ΙΤΑΛΙΑΣ(ΜΕΓΑΛΗ ΕΛΛΑΔΑ) ΚΑΙ ΘΕΑΤΡΟ

Ανάμεσα στο αρχαίο ελληνικό θέατρο και την αγγειογραφία ως εικαστική τέχνη υπάρχει μια αλληλεπίδραση. Αυτή η αλληλεπίδραση είναι ενδιαφέρουσα μεν αλλά συνάμα σε κάποιο βαθμό μη εξερευνήσιμη γεγονός που δυσκολεύει στην διεξαγωγή ασφαλών συμπερασμάτων. Γι’ αυτό τον λόγο μπορούμε να εκφραστούμε με δυνατότητες και πιθανότητες, όχι όμως βεβαιότητες, μέσω διεπιστημονικών ερευνών χρόνων.

Στόχος της παρούσας εργασίας είναι να καταδειχθεί μέρος των αγγείων της Κάτω Ιταλίας, καθώς και τα είδη που προτιμούσαν να «οπτικοποιούν» οι αγγειογράφοι της εποχής. Εκτός από αγγεία που απεικονίζουν κωμικά θέματα θα γίνει αναφορά και σε αγγεία με θέματα από την τραγωδία, σε αντιδιαστολή τα μεν με τα δε.  Με τον όρο «κατωιταλιωτικά» χαρακτηρίζουμε σύμφωνα με τον Trendall1, τα ερυθρόμορφα αγγεία που κατασκεύασαν Έλληνες άποικοι στη Νότια Ιταλία και τη Σικελία από το 440 περίπου ως το τέλος του 4ου αιώνα π. Χ. Αυτή η πολύ σημαντική ομάδα της αγγειογραφίας είναι γενικά γνωστή ως «Νότιο Ιταλική».

ΠΑΓΓΑΙΟΝ-«ΣΤΗΝ ΑΧΛΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ» (ΥΠΟ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ)

«Αρκετές φορές βλέποντας πάνω από το Στρυμονικό Κόλπο να διαγράφεται στα δύο άκρα του ορίζοντα από τη μια η κωνική σιλουέτα του Άθωνα και από την άλλη η κορυφή του Παγγαίου, αναρωτήθηκα ποιο από τα δύο βουνά δικαιούται να πάρει στην παγκόσμια ιστορία το όνομα “Άγιο Όρος”.
Διότι, αν η Πολιτεία των Αγιορειτών μοναχών είναι ένα μοναδικό παγκόσμιο φαινόμενο πνευματικού εξαγνισμού, το Παγγαίο περιλαμβάνεται ανάμεσα σε εκείνες τις ιερές κορυφές από τις οποίες ξεχύθηκαν προς τον αρχαίο κόσμο μυστικιστικές λατρείες και θρησκευτικές ζύμες, που την επίδρασή τους, όσο και αν αυτή δεν μπορεί εύκολα να μετρηθεί, δεν θα την αρνηθεί ποτέ κανείς».
Πωλ Περντριζέ -“Λατρείες και Μύθοι του Παγγαίου”

       ------------------------------------------

Υπάρχει ένα βουνό... Ένας τόπος Θεών, Ημίθεων και Ηρώων.
 Το ιερό βουνό της αρχαιότητας, που για έναν περίεργο λόγο δεν διδαχθήκαμε ποτέ την ιστορία του. Χάθηκε, όπως και ο μυστηριώδης πολιτισμός που αναπτύχθηκε εκεί πολλές χιλιετίες πριν και που -τα σκανδαλώδη για την εποχή τους -τεχνουργήματα του, τα βλέπουμε σήμερα αποτυπωμένα και χαραγμένα στους βράχούς της ευρύτερης περιοχής.
 Το χρυσοφόρο βουνό, αποτέλεσε το «μήλο της Έριδος»των μεγάλων δυνάμεων της αρχαιότητας. Όποιος το κατακτούσε θα εξουσίαζε τον κόσμο!

ΘΑΥΜΑΖΟΝΤΑΣ ΚΑΙ ΣΗΜΑΙΝΟΝΤΑΣ ΤΙΣ ΠΡΩΙΜΕΣ ΕΛΛΗΝΙΣΤΙΚΕΣ ΤΟΙΧΟΓΡΑΦΙΕΣ ΤΟΥ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΥ ΤΑΦΟΥ ΙΙΙ ΤΟΥ ΑΓ. ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ

Γράφει ο Κωνσταντίνος Κώττης

Για την οικογένειά μου η επέτειος του θανάτου του Π. Μελά έχει μια άλλη βαρύτητα, αφού πρόγονός μας σχετίσθηκε με αυτόν. Αυτό συνέβη τόσο στο πλαίσιο του Μακεδονικού Κομιτάτου, όσο και με το δύσκολο έργο της ταφής του. το σώμα του θάφτηκε προσωρινά στο χωριό Στάτιστα, ενώ η κεφαλή για να μην αναγνωριστεί από τους Τούρκους, μεταφέρθηκε στη Μονή Αγίας Τριάδος Πισοδερίου Φλωρίνης. Για την εφετινή επέτειο προτίμησα με ένα πολύ καλό φίλο να βιώσουμε με ηρεμία και κατάνυξη την μακεδονική παράδοση. Δυστυχώς εκ των πραγμάτων δεν μπορούσα να παραβρεθώ στην ιδιαίτερη πατρίδα μου Πτολεμαΐδα, για την προβολή της αποκατεστημένης κόπιας της αξιόλογης ταινίας του Φυλακτού, για την ζωή του Παύλου Μελά. Έτσι επισκεφτήκαμε ένα περιώνυμο μακεδονικό ταφικό μνημείο (αφού και η επέτειος αυτή ημέρα μνημοσύνης είναι).

 Πρόκειται για τον Τάφο ΙΙΙ του Αγίου Αθανασίου, 20 χλμ. έξω από την Θεσσαλονίκη περίπου της εποχής του Μ. Αλεξάνδρου: το μνημείο χρονολογείται μεταξύ άλλων και από ανακάλυψη μεταθανάτιας νομισματικής κοπής του Φιλίππου του Β΄ περί το 320 π.Χ.
Πολύ κοντά στην περιοχή, τα έφερε έτσι η ιστορία, ώστε να υπογραφεί η παράδοση της Θεσσαλονίκης το 1912. Το ταφικό μνημείο βρίσκεται στο κέντρο ενός τύμβου, 12 μέτρα από την κορυφή.

ΟΥΡΑΝΟΠΙΘΗΚΟΣ Ο ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΣ-ΤΟ ΑΡΧΑΙΟΤΕΡΟ ΑΝΘΡΩΠΟΕΙΔΕΣ ΠΡΙΝ 10 ΕΚ. ΧΡΟΝΙΑ

Το κρανίο του Ουρανοπιθήκου του Μακεδονικού

ΚΑΤΟΙΚΟΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΠΡΙΝ 10 ΕΚ. ΧΡΟΝΙΑ!

Το 1989 στην περιοχή του Ξηροχωρίου Θεσσαλονίκης ανακαλύφθηκε από ομάδα Ελλήνων και Γάλλων παλαιοντολόγων μέσα σε μια χαράδρα το κρανίο ενός πρωτόγονου ανθρωποειδούς του είδους των «Ραμαπιθήκων.»*

Το κρανίο υπολογίστηκε πως είναι ηλικίας 9-11.000.000 ετών και με την εύρεσή του αποδεικνύεται πως η παρουσία του ανθρώπου στον Ελλαδικό χώρο ανάγεται εκατομμύρια χρόνια πριν από τους Αρχανθρώπους των Πετραλώνων που κατοικούσαν στη Χαλκιδική πριν από 700.000 χρόνια. Παράλληλα το κρανίο ανατρέπει τα έως τότε δεδομένα σχετικά με την εμφάνιση των εξελιγμένων ανθρωποειδών, (συγγενικών προς τον άνθρωπο) πιθήκων και την προϊστορία του ανθρώπινου γένους τουλάχιστον για την Ευρώπη. Οι παλαιοντολόγοι ονόμασαν το ανθρωποειδές από το οποίο προήλθε το κρανίο «Ουρανοπίθηκο Μακεδονικό». Κατά τη συγκριτική μελέτη που ακολούθησε με ανάλογα ανά τον κόσμο ευρήματα διαπιστώθηκε πως τα μορφολογικά χαρακτηριστικά του κρανίου παρουσιάζουν πολλά κοινά με τα χαρακτηριστικά του «πρωτεύοντος αυστραλοπιθήκου» που εντοπίστηκε στην Αφρική και την Ιάβα. Και ακριβώς σε αυτό το γεγονός έγκειται και η μεγάλη αξία του Ουρανοπιθήκου: αφενός συγκαταλέγεται στα «πρωτεύοντα» είδη, αφετέρου είναι το μοναδικό στην Ευρώπη.

ΑΡΧΑΝΘΡΩΠΟΣ ΤΩΝ ΠΕΤΡΑΛΩΝΩΝ,Ο ΠΡΩΤΟΣ HOMO SAPIENS-ΟΙ ΔΙΩΞΕΙΣ ΤΟΥ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΑ ΠΟΥ ΤΟ ΜΕΛΕΤΗΣΕ

Σεπτέμβριος 1960. Σε σπήλαιο των Πετραλώνων της Χαλκιδικής ένας χωριανός βρήκε τυχαία ένα ανθρώπινο κρανίο. Το κρανίο αυτό έμελλε να γίνει το μήλο της έριδος που θα πυροδοτούσε μία πολύχρονη και σφοδρή διαμάχη μεταξύ του κράτους, των ερευνητών του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και του ανθρωπολόγου Άρη Πουλιανού. Τα Πετράλωνα είναι ένα μικρό ημιορεινό χωριό κοντά στο πρώτο «πόδι» της Χαλκιδικής. Τον Μάιο του 1959, ένας βοσκός από την περιοχή, ο Φίλιππος Χαντζαρίδης, παρατήρησε μία ασυνήθιστη ρωγμή στο έδαφος.

Πιστεύοντας ότι επρόκειτο για μία υπόγεια πηγή νερού, φώναξε τους συγχωριανούς του για να σκάψουν. Βέβαια, πολύ γρήγορα συνειδητοποίησαν ότι αυτό που είχαν ανακαλύψει στην πραγματικότητα ήταν ένα μεγάλο σπήλαιο. Ενάμιση χρόνο αργότερα, ο Χρήστος Σαρηγιαννίδης, ένας από τους πρώτους που είχε μπει στη σπηλιά όταν ανακαλύφθηκε, εντόπισε ανάμεσα στους σταλαγμίτες ένα κρανίο. Ο νεαρός άντρας έσπευσε να ειδοποιήσει τις αρχές. Στο σημείο γρήγορα κατέφτασαν και ερευνητές, οι οποίοι διαπίστωσαν έκπληκτοι ότι το εύρημα ήταν παλαιολιθικό....

Ο Πουλιανός μαθαίνει για το εύρημα σε συνέδριο

ΦΑΡΑΓΓΙ ΜΑΥΡΗΣ ΣΠΗΛΙΑΣ - ΤΟ ΜΑΝΤΕΙΟ TOY ΟΔΥΣΣΕΑ

Το φαράγγι της Μαύρης Σπηλιάς βρίσκεται στο νομό Ευρυτανίας και απέχει περίπου 2 χλμ. από το χωριό Προυσό. Έχει πάρει το όνομά του από την περίφημη Μαύρη Σπηλιά, η οποία αποτελούσε καταφύγιο για τους κατοίκους της περιοχής κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας αλλά και κατά την διάρκεια της Γερμανικής κατοχής, ενώ σώζεται μέχρι και σήμερα η λίθινη κατασκευή στην είσοδό της από την εποχή εκείνη. 

Η σπηλιά αυτή βρίσκεται καλά κρυμμένη μέσα στο φαράγγι και αποτελεί τμήμα ενός ευρύτερου σπηλαίου που το μεγαλύτερό του μέρος μένει ανεξερεύνητο λόγω των κατολισθήσεων που έχει υποστεί. Η προφορική παράδοση αναφέρει ότι στην αρχαιότητα οι Ευρυτάνες είχαν ιδρύσει μαντείο στο σπήλαιο αυτό προς τιμήν του Οδυσσέα, τον οποίο λάτρευαν για την ρωμαλεότητά του και την ελπίδα που τους έδινε η πολυκύμαντη ζωή του ότι ο άνθρωπος μπορεί να επιβιώσει σε πολλαπλές δοκιμασίες επιστρατεύοντας τις κατάλληλες δεξιότητες.