ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ ΤΟΥ Μ.ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ - ΜΥΘΟΙ, ΥΠΟΨΙΕΣ ΚΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΕΣ (ΝΕΑ ΠΑΡΑΓΩΓΗ!)

Αν υπάρχει ένας άνθρωπος, του οποίου η ζωή απασχολούσε και συνεχίζει να απασχολεί το διεθνές ενδιαφέρον, αυτός δεν είναι άλλος από τον μέγιστο των Ελλήνων Αλέξανδρο τον Γ΄. Προφητεύθηκε, του αποδόθηκαν εν ζωή θεϊκές τιμές, η μνήμη του αναφέρεται με σεβασμό και από άλλες θρησκείες.

 Ένα μείζον, λοιπόν, αλεξανδρινό ζήτημα, είναι αυτό των τελευταίων ημερών και των συνθηκών του θανάτου αυτού. Ο Αλέξανδρος μετηλλάχθη από τον κόσμο αυτό, σε ένα έτος το οποίο γνωρίζουμε, αλλά σε μια ημερομηνία η οποία είναι δύσκολο να προσδιοριστεί με ακρίβεια. Μια έρευνα βασισμένη σε ιστορικές πηγές αλλά και την βοήθεια της αρχαιοαστρονομίας.

(ΕΙΚΟΝΟΚΙΝΗΤΙΚΗ ΤΑΙΝΙΑ-ΤΕΚΜΗΡΙΟΓΡΑΦΗΜΑ)
Ευχαριστούμε τον αρχαιοαστρονόμο Αθανάσιο Φουρλή για την συμβολή του.
Κείμενο-Τεκμηρίωση: Κωνσταντίνος Κόττης (Θεολόγος)
Γραφικά-Σκηνοθεσία: Βισάλτης Σωτήρης
Παραγωγή©2022 - www.visaltis.net
 


(Η δημοσίευση της έρευνας στο Αcademia)

©www.visaltis.net -

 Επιτρέπεται η αναδημοσίευση του περιεχομένου της ιστοσελίδας εφόσον αναφέρεται ευκρινώς η πηγή του και υπάρχει ενεργός σύνδεσμος(link ). .

ΠΑΓΓΑΙΟ-ΑΡΧΑΙΑ ΜΕΤΑΛΛΕΙΑ ΚΑΙ ΧΡΥΣΟΣ

Κατά τον Ηρόδοτο, οι Θάσιοι, που ως το 463 π.Χ. είχαν στα χέρια τους το εμπόριο του χρυσού και του αργύρου του Παγγαίου, κέρδιζαν 200 με 300 τάλαντα το χρόνο, από τα οποία 80 από τη Θάσο, 80 από τη Σκαπτή Ύλη και τα υπόλοιπα από το Παγγαίο. Επίσης κατά τον Ηρόδοτο, ο Πεισίστρατος, τον 6ο αιώνα π.Χ., χάρη στα πλούτη που απέκτησε στα μεταλλεία του Παγγαίου κατά την εξορία του, ανακατέλαβε την εξουσία στην Αθήνα και στερέωσε την εξουσία του.

Ομοίως, πάλι κατά το Ηρόδοτο, ο τύραννος της Μιλήτου Ιστιαίος απέκτησε πολλά από τα πλούτη του –είχε κόψει μάλιστα και χρυσά νομίσματα- από τα χρυσωρυχεία της Μυρκίνου (κοντά στον Στρυμόνα), τα οποία του είχε παραχωρήσει ο Δαρείος, σαν κυρίαρχος της περιοχής την εποχή εκείνη.

 Ο Αριστοτέλης στο έργο του «Περί θαυμασίων ακουσμάτων» αναφέρει ότι στην περιοχή υπήρχε «χρυσίτις άμμος», καθώς και χρυσοφόρο χώμα («αχώνευτος γη, η το χρυσίον εκβάλλουσα»), απ’ όπου με τα πλυντήρια («χρυσοπλύσια») έβγαζαν το χρυσό , με μικρές σχετικά δαπάνες.

ΤΟ ΣΤΟΟΥΝΧΕΝΤΖ ΚΑΙ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ-ΕΚΘΕΣΗ ΤΟΥ ΒΡΕΤΑΝΙΚΟΥ ΜΟΥΣΕΙΟΥ ΓΥΡΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΤΟΥ

Η έκθεση του Βρετανικού Μουσείου για το μνημείο της νεολιθικής εποχής ενθαρρύνει τη συζήτηση γύρω από την κατασκευή του

Με την έκθεση «The world of Stonehenge», το Βρετανικό Μουσείο πηγαίνει πίσω 2.000 χρόνια πριν από την κατασκευή του Παρθενώνα, στην περίοδο που κατασκευάστηκε το Στόουνχεντζ, το αινιγματικό μνημείο της νεολιθικής εποχής. Τι θα πούμε όμως αν αποδειχθεί ότι ακόμα και το Στόουνχεντζ είναι χτισμένο από Ελληνες; Κάτι που φυσικά δεν μπορεί να αποδειχθεί, αφού εκείνη την εποχή δεν υπήρχε η γραφή στον τόπο που πολύ αργότερα (3.000 χρόνια αργότερα…) ονομάστηκε Αγγλία από ένα ακόμα μεταναστευτικό κύμα, εκείνο των Αγγλων, οι οποίοι ήταν γερμανικό φύλο, που έφτασε στο νησί από τις βόρειες ακτές της Ευρώπης όταν έφυγαν οι Ρωμαίοι μετά το 400 μ.Χ.

Οι άνθρωποι που ήταν εκεί όταν εγκατέλειψαν το νησί οι Ρωμαίοι ήταν Κέλτες, που και αυτοί είχαν μεταναστεύσει από την Ευρώπη πριν από πάνω από 2.000 χρόνια. Ομως, σχεδόν 4.000 χρόνια π.Χ. έφτασαν στο νησί αρκετοί άνθρωποι από το Αιγαίο και την περιοχή που σήμερα είναι η Τουρκία, δηλαδή από τη Μικρά Ασία και φυσικά τότε δεν υπήρχε ίχνος Τούρκων στην περιοχή αυτή. Πρόκειται, μάλλον, για ένα ελληνικό φύλο (το «μάλλον» οφείλεται στο ότι δεν έχουμε γραπτές πηγές) που κουβάλησε μαζί του κάμποση γνώση. Ή μήπως όλα αυτά ακούγονται «εθνικιστικά»; Θα επανέλθουμε παρακάτω με απαντήσεις.

ΟΤΑΝ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΗΡΘΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ

ΕΙΧΕ ΣΤΕΓΝΩΣΕΙ Ο ΣΤΡΥΜΟΝΑΣ ΚΑΙ ΕΙΧΑΝ ΚΑΕΙ  ΤΑ ΔΑΣΗ  ΣΤΟΝ ΑΘΩ ΚΑΙ ΤΗΝ ΡΟΔΟΠΗ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΑΡΧΑΙΟ ΜΥΘΟ

Η υπόθεση της ταινίας Don’t Look Up είναι γνωστή: Δύο αστρονόμοι, ανακαλύπτουν πως ένας κομήτης πρόκειται σε έξι μήνες και κάτι μέρες να καταστρέψει τη Γη και από τη στιγμή εκείνη προσπαθούν να προειδοποιήσουν την υπόλοιπη ανθρωπότητα, που είτε δεν νοιάζεται, είτε νοιάζεται για ίδιον όφελος. Τελικά το τέλος έρχεται χωρίς κανένα έλεος και καταστρέφει τα πάντα. Μάλιστα η ταινία βγήκε στην πλατφόρμα του NEFTIX τα φετινά Χριστούγεννα, εν μέσω μιας πανδημίας όπου για πολλούς ήταν η αρχή του τέλους για την ανθρωπότητα.
Μέχρι στιγμής δεν έχουν επιβεβαιωθεί οι δυσοίωνες προβλέψεις αλλά… ποτέ δεν ξέρεις τι θα σου έρθει από τον ουρανό!

 Βέβαια πολλοί έχουν προφητέψει το τέλος του κόσμου και πολλά από αυτά τα σενάρια έχουν γίνει δημοφιλείς ταινίες, για παράδειγμα πανδημίες, σεισμοί και ηφαίστεια – έχουμε το παράδειγμα της Αντλαντίδας – αλλά έχουμε και πτώσεις κομητών ή ηλιακές καταιγίδες, που μας έκαναν να σηκώσουμε το βλέμμα ψηλά για να κοιτάξουμε τον ουρανό και να δούμε το επερχόμενο τέλος!!! Πόσο πιθανό όμως είναι ένα ανάλογο φινάλε για την ανθρωπότητα;

ΣΦΙΓΓΕΣ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΤΗΣ ΑΜΦΙΠΟΛΗΣ ΚΑΙ ΜΙΑ ΠΡΟΤΑΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΤΕ ΣΦΡΑΓΙΣΤΗΚΕ ΤΟ ΜΝΗΜΕΙΟ ΤΗΣ ΑΜΦΙΠΟΛΗΣ !

( από άρθρο του αρχαιολόγου Δ. Δαμάσκου ) Μια σημείωση από εμάς: Σύμφωνα με την ραδιοχρονολόγηση ιχνών καύσης που βρέθηκαν στον νεκρικό θάλαμο του μνημείου της Αμφίπολης, αυτα ανηκουν στις αρχές του 1ου αιώνα π.Χ., την ΙΔΙΑ ΕΠΟΧΗ που ο Δαμάσκος υποθέτει ότι ο τάφος ήταν ακόμα ΑΝΟΙΚΤΟΣ.

Γράφει ο Δ. Δαμάσκος : «......... Οι σκηνές με σφίγγες δεν είναι σπάνιες στην τέχνη της Αμφίπολης. Σε ανάγλυφες εργασίες υπάρχει η κορυφή μαρμάρινου επιτύμβιου ανάγλυφου του 2ου μισού του 4ου αιώνα π.Χ. επίσης στο Μουσείο Καβάλας, που βρέθηκε στο λόφο της αρχαίας Αμφίπολης κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο (Φωτ. 1) Οι σειρήνες και οι σφίγγες ήταν βασικά εικονογραφικά μοτίβα στην ταφική τέχνη από την πρώιμη αρχαιότητα και έτσι δεν υπάρχει τίποτα ασυνήθιστο σχετικά με την παρουσία σφιγγών στην Αμφίπολη για μεγάλο χρονικό διάστημα. Η σφίγγα αποδίδεται με τον ίδιο τρόπο όπως το κεφάλι του αλόγου που εμφανίζεται πλαισιωμένο μια από τις επάνω γωνίες ενός αναθηματικού ανάγλυφου ή ενός ανάγλυφου συμποσίου.

Η τοποθέτηση κεφαλιού αλόγου άρχισε στην Αττική στα τέλη του 5ου αιώνα π.Χ. Πράγματι, τοποθετούνταν συχνά σε αρκετά διαφορετικό σημείο της σκηνής Η προσθήκη ενός αλόγου συνήθως ανέδειξε τον ηρωικό χαρακτήρα ή την ευγενή καταγωγή του νεκρού.

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ:Ο ΥΠΟΓΕΙΟΣ ΝΑΟΣ ΤΟΥ ΩΡΟΥ-THESSALONIKI:THE UNDERGROUND TEMPLE OF HOROUS

ΝΕΑ ΕΚΔΟΣΗ!!
 Θεσσαλονικη 1939. Στην ευρύτερη περιοχή του σημερινού Διοικητηρίου, ένας τόπος που στα σπλάχνα του κρύβει πολλά ιερά μνημεία και αρχαίους ναούς, κατα την διάρκεια των ανασκαφών που διενεργεί ο αρχαιολόγος Χαράλαμπός Μακαρόνας η τύχη του επιφυλάσσει μια συγκλονιστική εμπειρία στον υπόγειο κόσμο της Θεσσαλονίκης.

 Thessaloniki 1939. In the wider area of today's Government House,a place that hides many holy monuments and ancient temples, during the excavations that are carried out by the archaeologist Charalambos Macaronas, his luck reserves to him a shocking experience in the underground world of Thessaloniki.

 ΠΑΡΑΓΩΓΗ-PRODUCTION
©www.visaltis.net



©www.visaltis.net 

ΕΡΕΥΝΑ ΣΥΝΔΕΕΙ ΤΗ ΒΙΒΛΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΣΤΑ ΣΟΔΟΜΑ ΜΕ ΠΤΩΣΗ ΑΣΤΕΡΟΕΙΔΗ

«Τότε ο Κύριος άφησε να βρέξει θειάφι και φωτιά» γράφει η Γένεσις.

Πήλινα σκεύη που έλιωσαν και μετατράπηκαν σε γυαλί. Διαλυμένοι ανθρώπινοι σκελετοί, γιγάντια τείχη που δείχνουν να γκρεμίστηκαν με ένα χτύπημα: νέες ενδείξεις κοσμικής πρόσκρουσης εντοπίστηκαν στο Ταλ ελ-Χαμάμ, αρχαία πόλη της Μέσης Ανατολής που ορισμένοι ερευνητές πιστεύουν ότι ταυτίζεται με τα βιβλικά Σόδομα.

Η βιβλική ιστορία της καταστροφής στα Σόδομα και τα Γόμορρα ίσως αναφέρεται σε πτώση αστεροειδή ή κομήτη που εξερράγη πάνω από τη Μέση Ανατολή γύρω στο 1650 π.Χ., προτείνει μελέτη που δημοσιεύεται στο Scientific Reports, μια επιθεώρηση των εκδόσεων Nature.

Η ερευνητική ομάδα δεν υποστηρίζει ότι το Ταλ ελ-Χαμάμ πράγματι αντιστοιχεί στα Σόδομα, παραθέτει όμως μια σειρά από «άκρως ασυνήθιστα» ευρήματα που συνηγορούν στην υπόθεση της πρόσκρουσης.
Το Ταλ ελ-Χαμάμ, βορειοανατολικά της Νεκράς Θάλασσας στην κοιλάδα του Ιορδάνη, βρισκόταν στο απόγειό του όταν ήρθε η καταστροφή. Στα μέσα της Εποχής του Χαλκού, η πόλη ήταν δέκα φορές μεγαλύτερη από την Ιερουσαλήμ και πέντε φορές μεγαλύτερη από την Ιεριχώ, την αρχαιότερη πόλη του κόσμου, η οποία επίσης καταστράφηκε την ίδια εποχή.

Ο ΚΟΜΗΤΗΣ ΠΟΥ ΕΞΕΛΙΞΕ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ

Η κρατούσα θεωρία αναφέρει ότι ένας αστεροειδής, αυτός που εξόντωσε τους δεινοσαύρους, άνοιξε τον δρόμο για την εμφάνιση του ανθρώπου. Νέα ευρήματα ενισχύουν μια θεωρία που υποδεικνύει ότι και πάλι ένας μεγάλος διαστημικός βράχος, ένας κομήτης, είναι υπεύθυνος για το μεγάλο άλμα στην εξέλιξη του ανθρώπινου πολιτισμού. Το κομβικό σημείο που η ανθρωπότητα αποφάσισε να ζει σε μεγάλες κοινότητες και να καλλιεργεί την γη.

 Αυτά τα δύο γεγονότα θεωρείται ότι έθεσαν τις βάσεις για την ανάπτυξη του ανθρώπινου πολιτισμού όπως τον γνωρίζουμε σήμερα. Εχει διαπιστωθεί ότι πριν από 13 χιλιάδες έτη έπεσε στην Γη ένας μεγάλος κομήτης που πιθανώς είχε διάμετρο τεσσάρων χλμ. Το 2007 έκανε την εμφάνιση της μια μελέτη σύμφωνα με την οποία ο κομήτης αυτός προκάλεσε τεράστια πλανητική καταστροφή.

Αρχικά τεράστιες πυρκαγιές ξέσπασαν σε όλες τις ηπείρους τις οποίες ακολούθησε ο αποκαλούμενος πυρηνικός χειμώνας όπου την Γη σκέπασε για κάποια χρόνια η σκόνη και η τέφρα της σύγκρουσης και των πυρκαγιών για να ακολουθήσει μια εποχή πάγων που διήρκεσε περίπου χίλια έτη.

ΣΤΟ ΦΩΣ ΤΑ ΜΥΣΤΙΚΑ ΤΟΥ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΗ ΤΩΝ ΑΝΤΙΚΥΘΗΡΩΝ-ΠΩΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥΣΑΝ ΤΑ ΓΡΑΝΑΖΙΑ

Ερευνητές του Πανεπιστημιακού Κολεγίου του Λονδίνου (UCL), μεταξύ των οποίων δύο Έλληνες, ανακοίνωσαν ότι έλυσαν ένα σημαντικό μέρος του αινίγματος που περιβάλλει τον αρχαίο ελληνικό αστρονομικό υπολογιστή, γνωστό ως Μηχανισμό των Αντικυθήρων, την -απρόσμενα για την εποχή της- πολύπλοκη συσκευή, που επέτρεπε την πρόβλεψη αστρονομικών γεγονότων.

Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι έκαναν ένα σημαντικό βήμα για την κατανόηση όλων των δυνατοτήτων του μηχανισμού και του πώς κατάφερνε να κάνει ακριβείς προβλέψεις για τα ουράνια φαινόμενα.

Ο μηχανισμός, ο οποίος φυλάσσεται στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο στην Αθήνα, θεωρείται από πολλούς ο πρώτος γνωστός αναλογικός υπολογιστής στον κόσμο και είναι το πιο πολύπλοκο δείγμα μηχανικής που έχει βρεθεί από τον αρχαίο κόσμο. Η ηλικίας περίπου 2.000 ετών συσκευή χρησιμοποιείτο για να προβλέψει τη θέση του Ήλιου, της Σελήνης, των ηλιακών και σεληνιακών εκλείψεων, των θέσεων των πλανητών, ακόμη και των ημερομηνιών των Ολυμπιακών Αγώνων.

Η ΜΥΘΙΚΗ ΣΕΙΡΗΝΑ ΤΗΣ ΑΜΦΙΠΟΛΗΣ ΜΗΠΩΣ ΠΡΟΕΡΧΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΜΝΗΜΕΙΟ ΤΟΥ ΚΑΣΤΑ;

Ένα εξαιρετικό γλυπτό του αρχαιολογικού μουσείου της Αμφίπολης, που βρίσκεται δίπλα στο κεφάλι της σφίγγας.

Γράφει ο Θεόδωρος Αν. Σπανέλης

 Ωστόσο, θα πρέπει να θυμόμαστε ότι το σημείο που βλέπουμε σήμερα τις σφίγγες δεν αποτελούσε στην αρχαιότητα την είσοδο του μνημείου, αλλά μια εσωτερική πύλη με τρίβηλο που υπήρχε για να συνδέει τον πρώτο χώρο της σκάλας, σαν να λέμε τον νάρθηκα με τον κυρίως ναό εκεί όπου η είσοδος επιτρεπόταν μόνο για τους μυημένους. Μπροστά από το χώρο αυτό υπήρχε ένας πρόπυλος για τον οποίο γνωρίζουμε πολύ λίγα, από τις επίσημες ανακοινώσεις της ανασκαφικής ομάδας και από ένα σχέδιο του αρχιτέκτονα Μιχάλη Λεφαντζή. Φαίνεται να ήταν μια κατασκευή κοσμημένη από γλυπτά, για τα οποία υπάρχει μια έρευνα σε εξέλιξη για τον εντοπισμό τους σε διάφορα μουσεία και αρχαιολογικές αποθήκες ανά την επικράτεια αλλά και στο εξωτερικό. Όποιος επισκέπτεται το αρχαιολογικό μουσείο της Αμφίπολης, δεν μπορεί να μην μαγευτεί, από το μυστηριακό και κατάφωτο πρόσωπο της σφίγγας, από τον Τύμβο Καστά.

  Τα μάτια όλων, είναι στραμμένα στο μοναδικό εύρημα που αποτελεί δείγμα υψηλού επιπέδου γλυπτικής τέχνης.

Η ΛΑΤΡΕΙΑ ΤΟΥ ΗΛΙΟΥ ΣΤΗΝ ΘΡΑΚΗ-ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΜΕΓΑΛΙΘΙΚΑ ΙΕΡΑ ΤΟΥ ΗΛΙΟΥ ΚΑΙ ΗΛΙΑΚΑ ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΡΙΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

Του Σταύρου Δ. Κιοτσέκογλου*

Για τον πρώιμο  ανθρώπινο πολιτισμό ο ήλιος ήταν μια άπιαστη, μακρινή δύναμη, που οι άνθρωποι δεν μπορούσαν να ελέγξουν, ιδιαίτερα ικανή να αλλάξει τον κόσμο. Ήταν το αστέρι της ημέρας, που πάντα εντυπωσίαζε τους ανθρώπους σε όλο τον κόσμο, γιατί νικούσε το σκοτάδι και το ψύχος, έδινε ζωή, ευνοούσε την καλλιέργεια που τους παρείχε τροφή. Σηματοδοτούσε τις εποχές με την εναλλασσόμενη πορεία του και επομένως συνδέθηκε με έναν ισχυρό συμβολισμό σε όλες τις μορφές πολιτισμού, γι’ αυτό οι άνθρωποι τον συμπεριέλαβαν στους πολιτισμούς τους αφιερώνοντας στον Ήλιο λατρευτικές πρακτικές, καθιστώντας τον ηγέτη του ουρανού.

Αρχαιολογικές  ανακαλύψεις έχουν φέρει στο φως μνημεία που φαίνεται να ευθυγραμμίζονται με ουράνια σώματα, ενισχύοντας την άποψη ότι ο ήλιος αποτελούσε  κεντρικό στοιχείο στην ανθρώπινη πίστη. Χαρακτηριστικό παράδειγμα οι  Μεγάλιθοι του Stonehenge (Στόουνχεϊτζ) στη Μεγάλη Βρετανία, που δείχνουν ευθυγραμμισμένοι με το σημείο που εμφανίζεταιο ήλιος στον ορίζοντα κατά το θερινό και χειμερινό ηλιοστάσιο, στην κορύφωσητων εποχών.Ήταν ένας προϊστορικός μεγαλιθικός ναός του ήλιου, ένα είδος ιερού ασύλου και παρατηρητηρίου (Εικ.1 ).

«ΜΑΡΑΘΩΝΑΣ 490 Π.Χ.-ΑΓΝΩΣΤΕΣ ΠΤΥΧΕΣ ΤΗΣ ΜΑΧΗΣ»- «MARATHON 490 B.C.-INDISTINGUISHABLE ASPECTS OF THE MARATHON BATTLE»

(ENGLISH SUBTITLES)

Η ΝΕΑ ΜΕΓΑΛΗ ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΤΟΥ «ΒΙΣΑΛΤΗΣ» ΜΕ ΤΟΝ ΔΡ. ΝΙΚΟ Α. ΠΟΥΛΙΑΝΟ* 
Στα ανθρωπολογικά ενδιαφέροντα του Δρα Ανθρωπολογίας και συγγραφέα του βιβλίου «Δυσδιάκριτες πτυχές της μάχης του Μαραθώνα», Νίκου Α. Πουλιανού, περιλαμβάνεται και η αναζήτηση των οστών των πεσόντων Μαραθωνομάχων. Με αφορμή αυτή την αναζήτηση, παρατηρήθηκε ότι ανάμεσα στα διάφορα συμβάντα της αρχαιότητας υπάρχει μια αδιόρατη αλλά σημαντική μεταξύ τους αλληλεπίδραση. Έτσι, μ' επίκεντρο την ξακουστή μάχη του Μαραθώνα το 490π. Χ. που αντιπροσωπεύει την πρώτη και τη σημαντικότερη στρατιωτικά σύγκρουση όσον αφορά την επιβίωση της δημοκρατίας, αναδύθηκαν ορισμένες λιγότερες φανερές πτυχές. Έτσι η έρευνα αυτή είχε σαν αποτέλεσμα να υπάρξει μια επαναπροσέγγιση στα γεγονότα.
 Τι κάνει λοιπόν τόσο σημαντική αυτή την μάχη ώστε να συνεχίζει 2500 χρόνια μετά να μας απασχολεί;

 DR. NIKOS A.POULIANOS*
 Within the anthropological interests of Dr in Anthropology and author of the book "Indistinguishable Aspects of the Battle of Marathon", Nikos A. Poulianos, is included the search for the bones of fallen Marathon fighters. On the occasion of this search, it is observed that between the various events of the antiquity there is an obscure, but important interaction amongst them. Thus, focusing on the famous Battle of Marathon of 490 BC that represents the first and the most important military conflict as regards the survival of democracy, some less obvious aspects have emerged. This research resulted therefore in a re-approaching of the facts.
 So what makes this Battle so important that it continues to care us about 2,500 years later? 

 ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΕΡΕΥΝΑ/HISTORICAL RESEARCH : ΔΡ. ΝΙΚΟΣ ΠΟΥΛΙΑΝΟΣ-DR. NIKOS A.POULIANOS
ΒΙΝΤΕΟΓΡΑΦΙΑ-ΓΡΑΦΙΚΑ/CREATED BY: ΒΙΣΑΛΤΗΣ ΣΩΤΗΡΗΣ-VISALTIS SOTIRIS ΔΙΑΡΚΕΙΑ/DURATION: 30'
ΠΑΡΑΓΩΓΗ: ΒΙΣΑΛΤΗΣ - ΑΝΘΡΩΠΟΛΟΓΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΕΛΛΑΔΟΣ ©2020 VISALTIS PRODUCTON (www.vislatis.net) & THE ANTHROPOLOGICAL ASSOCIATION OF GREECE (www.aee.gr)
ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ

ΕΥΔΟΞΟΣ:ΤΟ ΑΛΦΑΒΗΤΟ ΣΧΗΜΑΤΙΣΜΕΝΟ ΣΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ & Ο «ΜΕΓΑΣ ΕΝΙΑΥΤΟΣ» (ΤΑΙΝΙΑ ΜΙΚΡΟΥ ΜΗΚΟΥΣ )

Στην βιβλιοθήκη του Βατικανού υπάρχουν δύο πολύ σπάνια βιβλία με χαμένα έργα του Ευδόξου που συνοδεύονται από σχόλια.

 Τα βιβλία αυτα είναι το «Commentaria:Σχόλια στα έργα του Ευδόξου» και το «Romanoum ex sacris» του Φρασίσκο του Τολέδο(Francisci Toleti) το οποίο μάλιστα είχε θεωρηθεί απαγορευμένο από την Ιερά Εξέταση.

 Στο ένα εξ' αυτών(«Commentaria:Σχόλια στα έργα του Ευδόξου») ο Εύδοξος μας κάποιες εκπληκτικές πληροφορίες...

 Visaltis ©2020 
ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ

ΝΕΕΣ ΒΡΑΧΟΓΡΑΦΙΕΣ «ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΣΤΟ ΦΩΣ» ΜΑΖΙ ΜΕ ΑΡΧΑΙΟΑΣΤΡΟΝΟΜΙΚΑ ΧΑΡΑΓΜΑΤΑ, ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΩΝ ΦΙΛΙΠΠΩΝ.

Ιδιαίτερης σημασίας και ενδεχομένως σπανιότητας οι χαραγμένες στους βράχους μορφές που αποκαλύπτει το ΧΡΟΝΟΜΕΤΡΟ

Γράφει ο Θεόδωρος Αν. Σπανέλης

Βραχογραφίες υπάρχουν σε όλο το μήκος και το πλάτος της γης και κατά κύριο λόγο είναι τέχνεργα που μας έρχονται από τους τελευταίους αιώνες της εποχή του Λίθου και τις αρχές της επόμενης εποχής, των Μετάλλων. Ενώ λοιπόν, δεν είναι κάτι εντελώς σπάνιο να συναντήσει κανείς βραχογραφίες σε όλες της ηπείρους του πλανήτη, στην δική μας περιοχή υπάρχει μια από τις μεγαλύτερες συλλογές, πέριξ του Παγγαίου και των Φιλίππων. Ειδικά στο Παγγαίο, έχουμε ανάπτυξη των παραστάσεων στους βράχους, σε όλες τις πλευρές του καθώς και νότια, στο Σύμβολο όρος, ενώ στους Φιλίππους, η μεγαλύτερη συγκέντρωση βρίσκεται ανατολικά της αρχαίας Πόλης, κύρια στις περιοχές Ζυγού – Κρυονερίου και στο χωριό Φίλιπποι.

Μαζί με τον δικηγόρο, ιστοριοδίφη και ερευνητή Θόδωρο Λυμπεράκη, σε μια από τις εξορμήσεις μας, στα όρη ανατολικά των Φιλίππων, ανακαλύψαμε μετά από υπόδειξη, μια νέα ομάδα βραχογραφιών με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά. Ουσιαστικά εντοπίσαμε ένα πεδίο όπου έχουμε τρεις υποομάδες: