Εκπληκτικό αρχαιoλογικό εύρημα.Προσωπογραφία-μινιατούρα του Μ.Αλεξάνδρου σε ημιπολύτιμο λίθο του 1.2 εκατοστών!!!


(σ.σ.Βισάλτης:Τελικά αυτοί οι αρχαίοι είχαν μάτι...Μπορεί λόγω χαμηλής νοημοσύνης(σε αφθονία είχαν μόνο ο Γαλιλαίος και ο Νεύτωνας) να μην είχαν καταφέρει να κατασκευάσουν τηλεσκόπια και μεγεθυντικούς φακούς,όμως παρ' όλα αυτά  και δια γυμνού οφθαλμού,  κάποιος κατασκεύασε μια πρωσοπογραφία με εξωφρενικές λεπτομέρειες επάνω σε λίθο του ενός εκατοστού(!!),ενώ  ένας  άλλος χάραξε ένα κείμενο 5000 λέξεων(!!) με γράμματα των 2 τετραγωνικών χιλιοστών επάνω στον υπολογιστή των Αντικυθήρων,την ίδια ώρα που Ίππαρχος παρατηρούσε την γέννηση  ενός νέου αστέρα στον αστερισμό του Σκορπιού,και ο τυφλός Όμηρος  περιέγραφε τους  δορυφόρους του Άρη, τον Φόβο και το Δείμο(αυτούςπου εμείς ανακαλύψαμε πριν μερικές δεκαετίες με τα υπερσύγχρονα τηλεσκόπια μας).Θα πρέπει επίσης να θεωρήσουμε σίγουρο 100% ότι στην περίπτωση της χάραξης της παρακάτω προσωπογραφίας στον ενός εκατοστού λίθο,και την χάραξη του κειμένου στον υπολογιστή των Αντικυθήρων, τα εργαλεία που χρησιμοποίηθηκαν ,ήταν βαριοπούλα και καλέμι...)

Ένα σπανιας ομορφιάς και αρχαιολογικής αξίας πορτραίτο -μινιατούρα του Μεγάλου Αλεξάνδρου,ήρθε στο φως πριν λίγες εβδομάδες,κατά τη διάρκεια ανασκαφών στο Ισραήλ.Έιναι χαραγμένο σε ημιπολύτιμο λίθο,πιθανόν κορνεόλιο,και δεν ξεπερνάει τα 1.2 εκατοστά.Υπολογίστηκε ότι κατασκεύστηκε πριν 2.300 χρόνια,πιθανόν μετά το θάνατο του Μακεδόνα βασιλιά,το 323 π.Χ.Το μικροσκοπικό αυτό τεχνούργημα ανακάλυψε ένας φοιτητής του Πανεπιστημίου της Ουάσινγκτον,το οποίο πραγματοποιεί τις ανασκαφές,στα ερείπια ενός κτιρίου στην πόλη Τελ Ντορ,που αποτελούσε ένα σημαντικό μεσογειακό λιμάνι κατά την ελληνιστική περίοδο.Η πόλη ,30 χιλιόμετρα νότια της Χάιφα,πέρασε στα χέρια του Αλέξάνδρου το 332π.Χ. χωρίς αντίσταση από τους κατοίκους της,και παρέμεινε για δύο αιώνες ένα αξιόλγο κέντρο του ελληνικού πολιτισμού στην περιοχή.Παρά το μικροσκοπικό μέγεθός του,ο καλλιτέχνης του έχει αποδώσει,με πολύ προσοχή,όλα τα χαρακτηριστικά του προσώπου,το οποίο απεικονίζεται από τα αριστερά.<<Υπάρχει ένα διάδημα -κάτι που μοίζει με λευκή πάνινη ταινία τυλιγμένη στο κεφάλη- το οποίουποδηλώνει ότι το πορτραίτο ανήκε σε βασιλιά των ελληνιστικών χρόνων>>αναφέρει η Τσέσικα Νίτσκε,καθηγήτρια αρχαιολογίας στο Πανεπιστήμιο Τζορτζτάουν, στην Ουάσιγκτον,η οποία αναγνώρισε ότι επρόκειτο για απεικόνιση του Αλεξάνδρου.<<Επίσης στην κάτω δεξιά μεριά του,κάτω από το σπάσιμο διακρίνονται ίχνη ενός ακτινοβόλυ στέμματος.Μόνο οι απεικονίσεις του Μεγάλου Αλεξάνδρου(σπάνια) και των Πτολεμαίων της Αιγύπτου(συχνότερα) φέρουν το ακτινοβόλο στέμμα>>.Ωστόσο τα χαρακτηριστικά δεν ταιριάζαν σε καμιά από τις γνωστές απεικονίσεις Πτολεμαίων,ενώ παρέπεμπαν προς χαρακτηριστικά του Αλεξάνδρου.
Κατά την αρχαιότητα,όπως επισημαίνει η Νίτσκε,αυτό το είδος ημιπολύτιμου λίθου προερχόταν από την έρημο της Αραβίας ή της Αιγύπτου.Πρόκειται για ένα ανεκτιμητο αρχαιολογικό εύρημα,σύμφωνα με τους ειδικούς,όχι μόνο για την ομορφιά του ως έργο τέχνης,άλλα γιατί παρουσιάζει εντυπωσιακές λεπτομέρειες στο πρόσωπο του Αλεξάνδρου παρά το μικρό μέγεθος του.Επιπλέον, πρόκειται για ένα από τα ελάχιστα πορτραίτα του Μακεδόνα βασιλιά,το οποίο αποτελεί εύρημα ανασκαφών,και δεν έχει εμφανιστεί από μη ελεγχόμενη πηγή,κατά συνέπεια δεν μπορεί να αμφισβητηθεί η αυθεντικότητά του.

Πληροφορίες από το περιοδικό" Τρίτο Μάτι"




Bookmark and Share

Σχόλια

Ο χρήστης Λάλον Ύδωρ Ουκ Απέσβετω είπε…
ο Κικέρωνας αναφέρει για κάποια Ιλιάδα που ήταν γραμμένη σε περγαμηνή μέσα σ' ένα όστρακο και ότι ο Πλίνιος αναφέρει ότι ο Μυρμικίδης ο Μιλήσιος κατασκεύασε σε ελεφαντόδοντο μια τετράγωνη εικόνα την οποία μπορούσε να καλύψει μια μύγα με τα φτερά της. Το σχόλιο του συγγραφέα είναι ότι ή οι προγονοί μας είχαν πολύ καλύτερη όραση από εκείνη που έχουν σήμερα οι καλλιτέχνες ή ότι οι Αρχαίοι Έλληνες και οι Ρωμαίοι γνώριζαν τις μεγεθυντικές ιδιότητες των φακών. Εκτός βέβαια, συμπληρώνω εγώ, αν τα όστρακα και οι μύγες στην αρχαιότητα ήταν πολύ μεγάλα!
Ο Ρωμαίος τραγωδός Σενέκας, που γεννήθηκε περίπου το 1μΧ και πέθανε το 65 μΧ, λέγεται ότι είχε διαβάσει όλα τα βιβλία της Ρώμης κοιτάζοντας μέσα από μια γυάλινη σφαίρα γεμάτη με νερό που μεγέθυνε τα γράμματα. Ο ίδιος γράφει χαρακτηριστικά ότι «Γράμματα όσο μικρά και αν είναι, φαίνονται μεγεθυσμένα και πιο καθαρά μέσα από μια γυάλινη σφαίρα γεμάτη με νερό».
Η παλαιότερη αναφορά που γίνεται σχετικά με τη χρήση φακών για διευκόλυνση της όρασης, είναι από τον Πλίνιο τον Πρεσβύτερο, ο οποίος αναφέρει ότι το 23-79 μ.Χ ο Νέρωνας παρακολουθούσε τις μάχες των μονομάχων κοιτάζοντας μέσα από ένα σμαράγδι. Ο Νέρωνας όμως μάλλον χρησιμοποιούσε το σμαράγδι, που είναι πράσινο, είτε για να προστατεύει τα μάτια του απ’ τις ακτίνες του ήλιου, είτε, που είναι και το πιο πιθανό, λόγω του ότι ήταν πολύ εκκεντρικός.
Πολλοί, έμμεσα συμπεραίνουν ότι οι αρχαίοι Έλληνες είχαν ανακαλύψει το μεγεθυντικό φακό εφόσον μπορούσαν να χαράξουν νομίσματα των οποίων οι λεπτομέρειες ξεπερνούν τη διακριτική ικανότητα του ανθρώπινου ματιού. Το συμπέρασμα είναι απόλυτα σωστό αν και δεν έχει βρεθεί ακόμα τέτοιος φακός.
H επισήμανση ότι την νοημοσύνη για κατασκευή φακών είχαν μόνο ο Γαλιλαίος και ο Νεύτων είναι είναι εξαιρετική.

ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *