Μόσχα.(RIA Novosti)
Αιγύπτιοι αρχαιολόγοι θα πραγματοποιήσουν νέες έρευνες, στα μέσα Οκτωβρίου, για τους τάφους της Κλεοπάτρας και του αγαπημένου της, Μάρκου Αντώνιο, δήλωσε ο επικεφαλής του Ανώτατου συμβουλίου Αρχαιοτήτων της Αιγύπτου.
«Μία από τις πιο σημαντικές εργασίες είναι η προσπάθεια εύρεσης του τάφου της διάσημης Φαραώ Κλεοπάτρας, της έβδομης δυναστείας των Πτολεμαίων και του Μάρκου Αντωνίου. Οι τάφοι ενδέχεται να βρίσκονται στην πόλη της ‘Taposiris Magna’, 50 χιλιόμετρα από την Αλεξάνδρεια», δήλωσε ο Ζάχι Χάουας, σε συνέντευξη Τύπου στη Μόσχα, την οποία επισκέφθηκε τις προηγούμενες ημέρες.
Ο Χάουας, ο οποίος ηγείται της αποστολής, τόνισε ότι τα αγάλματα της Κλεοπάτρας και του Μάρκου Αντωνίου, καθώς και νομίσματα που απεικονίζουν την Κλεοπάτρα εντοπίστηκαν σε τάφους δίπλα στο ναό, όπου το ζευγάρι είχε ταφεί.
Η νεκρόπολη αυτή και στις δύο πλευρές του ναού, στο ‘Taposiris Magna’ παρέχουν σημαντικές αποδείξεις ότι οι υψηλοί εκπρόσωποι της βασιλικής οικογένειας είχαν ταφεί στο ναό, δήλωσε ο Χάουας.
Η αρχαιολογική ομάδα που θα διεξάγει τις ανασκαφές στα μέσα Οκτωβρίου, θα μπορούσε, ίσως, να βρει στοιχεία που να στηρίζουν την θεωρία αυτή.
Ο επικεφαλής της αρχαιολογικής αποστολής της Αιγύπτου πρόσθεσε ότι οι περισσότεροι αιγυπτιακοί θησαυροί δεν έχουν βρεθεί ακόμη, αφού έχει διερευνηθεί μέχρι σήμερα το 30% των τοποθεσιών όπου πιθανολογούνται ότι υπάρχουν.
«Το πρόβλημα των ανασκαφών είναι ότι το 70% των αρχαιολογικών χώρων βρίσκεται κάτω από κτίρια», είπε ο Χαουάς που πρόσθεσε ότι την επόμενη εβδομάδα θα απαιτήσει η Αίγυπτος την προτομή της Νεφερτίτης από το Μουσείο του Βερολίνου, όπου βρίσκεται και η οποία βγήκε παράνομα από τη χώρα.
Η προτομή της Νεφερτίτης ανακαλύφθηκε στις αρχές του 20ου αιώνα από Γερμανό αρχαιολόγο που την μετέφερε στο Βερολίνο, όπου και παρέμεινε.
Σχόλια
_ Κομπιουτερού δεν είμαι, κι ούτε με βλέπω να γίνομαι. Μερικά πράγματα τα μαθαίνεις από μικρός, όπως το ποδήλατο. Εκείνο πάντως πού έμαθα αρκετά καλά, από ανάγκη, είναι να γράφω στην παλιά μου γραφομηχανή Όλυμπους με την Αρτάνειο μέθοδο. Νά γράφω τα κείμενά μου, τις επιστολές, τα γράμματά μου, να αλληλογραφώ. Είχε την γοητεία της το πράγμα, καί σήμερα πλέον έχει την γλυκιά της νοσταλγία!. Τα καρμπόν, η μελανοταινία, τα λάθη τα αδιόρθωτα, τα αμέτρητα δυνατά τακ – τακ, τα γκλίτσς… τίικ, τα αντικατέστησε το σύγχρονο τώρα πια πληκτρολόγιο του υπολογιστή μου, με τα άψυχα απαλά του κλίκ, πού τον έχω μόνο για αυτό. Να γράφω, να σβήνω, να διορθώνω, να «αποθηκεύω» με περισσή ευκολία. Τα υπόλοιπα, κάτι εγγλέζικες τεχνικές ορολογίες, τά άλαλα μπάμπαλα καί ιντερνέτια, ούτε πού τα κατάλαβα ποτέ μου, καί η αλήθεια είναι πώς δεν τα δίνω καί τόση σημασία. Το μόνο πού με ενδιαφέρει, είναι η «γραφομηχανή» του καί πιο σωστά το πληκτρολόγιό του, που είναι σχεδόν πανομοιότυπο με αυτό της παλιάς μου Ολυμπους, εκτός από κάτι άλλα ασήμαντα για μένα σύμβολα, που με αφήνουν παγερά αδιάφορη, καί η οθόνη του φυσικά. Όλα όμως, από τον κατασκευαστή τους, θα πρέπει να έχουν τη σημασία τους!, σκέφτηκα… πριν λίγο καιρό, όταν προσπάθησα να ερμηνεύσω ή μάλλον να αποκωδικοποιήσω κάποια από αυτά, σε ότι αφορά το σχήμα τους περισσότερο καί έπειτα τον συμβολισμό τους. Όλα μα όλα, έχουν καί όνομα καί την σημασία τους, καί κάποια πλήκτρα – σύμβολα μάλιστα, χρησιμεύουν καί για πολλαπλές εφαρμογές, χρήσεις καί ενέργειες από τους επαΐοντες!. Εκείνο όμως πού με προξένησε περιέργεια, επειδή «φύσει ορέγομαι του ειδέναι», καί «αρχή σοφίας η των ονομάτων επίσκεψις» είναι το πλήκτρο πού φέρει ταυτόχρονα πάνω του, τον αριθμό 2 (δύο) καί το σύμβολο @, που παπάκι λέγεται!. Ρώτησα καί συμβουλεύτηκα πολλούς ειδικούς για την «ονομασία» αυτή, γιατί να ονομάζεται ελληνιστί παπάκι! καί αγγλιστί at = ατ;, μά δεν πήρα πειστική απάντηση. Έχει σχέση με το μέιλ ( mail ) μού είπαν κάποιοι, με το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο κάποιοι άλλοι. Άρα υπάρχει αποστολέας καί φυσικά παραλήπτης, σκέφτηκα… Δηλαδή υπάρχουν τουλάχιστον δύο εμπλεκόμενοι ή καί περισσότεροι έως άπειροι, (αποστολείς - παραλήπτες). Κομβικό του σημείο λοιπόν το ταχυδρομείο, πού έχει σύμβολό του, τον αγγελιοφόρο τών «ανδρών τε θεών τε», την κεφάλα με τα φτερά του θεού Ερμή. Ερμής = (δασ.) έρμα (φέρμα), επιτήδειος κλέφτης (φώρ), ο δοτήρ ευτυχίας (φέρω = δίνω), ψυχοπομπός (φέρω = άγω), θεός του εμπορίου (φορτηγός), άγγελος των θεών (φέρω είδηση) - έρμαιον, ερμαΐζω, Ερμαίος, Ερμάριον, Ερμάων, Ερμέας, Ερμείας, Ερμίδιον, Ερμείον, Ερμαφρόδιτος (Αφροδίτη), ερμαφρόδιτος, ερμαφροδισία, ερμηνεύω (νεύω), ερμηνεύς, διερμηνεύω, διερμηνεύς, ερμήνευσις, ερμήνευμα, ερμηνεία, ερμάριον, ερμητικός, ερμητισμός, ερμητικότης κ.α.
‘Oμως η Ελληνίδα λέξις αμφί, εκτός του ότι είναι καί σημαίνει όλα τα παραπάνω καί πολλά άλλα μύρια συνώνυμα, παράγωγα κλπ, είναι καί κύρια πρόθεση (ενός από τα δέκα μέρη του Ελληνικού Λόγου) είναι όμως καί: Α Μ Φ Ι δηλαδή: Α =ο Άνθρωπος, ο άνω θρώσκων αρθρώνων ωπόπας (λόγους) καί αυτοπροστατεύεται ενστικτωδώς, Μ = η Μητρική αγκαλιά εκατέρωθεν προστατεύουσα τον νέον (νήπιον) άνθρωπον, Φ = η Φρούρηση, φύλαξη ημέρα καί νύχτα του εαυτού του μα καί της κοινότητας, Ι = ο Ίσιος, ο ευθύς δρόμος της Αρετής της προστασίας του ενάρετου ανθρώπου από τις όποιες κακοτοπιές.
Αφού λοιπόν συντρέχουν όλοι οι παραπάνω λόγοι, γιατί εξακολουθείται να αποκαλείται άκομψα το σύμβολο τούτο @ «παπάκι» αντί του ορθού αμφί κατά την ταπεινή μου άποψη, ποιούμενοι την νήσσαν, δηλαδή κάνουμε το παπάκι;. Και στο κάτω – κάτω, καλά ξεκίνησε να… πάει στην ποταμιά… κατά το δημώδες άσμα, τι στην ευχή γλωσσοδένει καί το νούν μας εκτός από τη γλώσσα μας;!. Τι χρείαν άλλων καί αλλοτρίων μαρτυριών έχωμεν;. Κλίκ λοιπόν, @μφί καί παύλα.- Αρτάνη