-
Ο Δίας ή Ζευς είναι ο νεότερος γιος του Κρόνου και της Ρέας, εγγονός του Ουρανού και της Γαίας. Είναι η ύψιστη θεότητα του αρχαιοελληνικού πανθέου, καθώς και θεός του ουρανού και του κεραυνού . Η γέννησή του αρχίζει με τους πόνους της Μεγάλης Μητέρας Ρέας στη Δίκτη της Κρήτης, όπου έκρυψε το παιδί της στο σπήλαιο Ιδαίον Άντρον. Σύμφωνα με μια άλλη παράδοση ο Ζεύς γεννήθηκε στην Αρκαδία, στο Λύκαιο όρος.
Κατόπιν έλουσε το βρέφος στην πηγή του ποταμού Νέδα, που ανέβλυσε τότε για πρώτη φορά και κατόπιν μετέβη στην Κρήτη όπου τον παρέλαβαν για να τον φροντίσουν οι Δικταίες νύμφες, οι συντρόφισσες των Κουρητών ή Κορυβάντων. Στην Κρήτη αναφέρονται αρκετά σπήλαια που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο εμπλέκονται στην ανατροφή ή την προστασία του θεού.
Ο Δίας υπήρξε ανέκαθεν μετεωρολογικός θεός, ελεγκτής της αστραπής, του κεραυνού και της βροχής και επίσης ήταν ο δυνατότερος και σπουδαιότερος θεός όλων των μυθολογικών όντων και θεών. Ο Θεόκριτος περίπου το 265 Π.Κ.Ε. έγραψε: «άλλοτε είναι καθαρός ο Δίας, άλλοτε βρέχει». Στο ομηρικό έπος της Ιλιάδας έστελνε τους κεραυνούς στους εχθρούς του. Άλλα εμβλήματά του, ήταν ο αετός και η αιγίς.
Ο Δίας ονομαζόταν στα Αρχαία Ελληνικά Ζευς. Η ετυμολογία της λέξης προέρχεται από το αρχαιοελληνικό δίος, που σημαίνει λαμπρός.
Προσωνύμια -μετεωρολογία:
Ουράνιος - Αιθέριος
Νεφεληγερέτης - Εριβρεμέτης (βαριά βροντή)
Υψιβρεμέτης - Ερίγδουπος
Αστεροπητής - Στεροπηγερέτης
Αργικέραυνος - Τερπικέραυνος
Όμβριος - Υέτιος
Ικμαίος (καλοκαιρινά μελτέμια) - Καταιβάτης
Καππώτας - Κεραυνός
Ευάνεμος - Κελαινεφής (μαύρα σύννεφα)
visaltis.tv
Σχόλια