Η Κλεψύδρα της Ακρόπολης

«Κλέβει» εδώ και 5.500 χρόνια αλλά αντί να τιμωρηθεί λατρεύουν. Μεταμορφώθηκε από πηγή σε πηγάδι, σε εκκλησία με αγίασμα και σε προμαχώνα των αγωνιστών της Ελληνικής Επανάστασης. Η πιο σημαντική φυσική πηγή της Ακρόπολης, η Κλεψύδρα, έφτασε να «δει» νεκρό τον Οδυσσέα Ανδρούτσο το καλοκαίρι του 1824.

 «Μόνο οι ψαγμένοι» – όπως μας λένε οι φύλακες – φτάνουν σήμερα στις βορειοδυτικές υπώρειες της Ακρόπολης – στη συμβολή του αρχαίου Περιπάτου και της οδού των Παναθηναίων, όπου βρίσκεται κρυμμένη η «κλέφτρα» πηγή η οποία πήρε το όνομά της επειδή το νερό της υψωνόταν και ξεχείλιζε όταν έπνεαν οι ετησίες και εξαφανιζόταν όταν εκείνες έπαυαν, ό,τι δηλαδή συνέβαινε και με τον Νείλο ποταμό.

Η ιστορία της κρήνης φαίνεται να αρχίζει περί το 3500 π.Χ., οπότε και ανοίγονται 22 φρέατα στο σημείο. Στα χρόνια του Κίμωνα (470/60 π.Χ.) αποκτά τη σημερινή της εικόνα με την αυλή, έργο που φαίνεται πως έμεινε στη μέση όταν ήρθε στην εξουσία ο Περικλής και έθεσε διαφορετικές προτεραιότητες.

Μπροστά από την Κλεψύδρα – εκεί όπου λατρευόταν η νύμφη Εμπεδώ και για τον λόγο αυτό η κρήνη ονομαζόταν και Εμπεδώ – άρχιζε το τελευταίο και πιο ανηφορικό τμήμα της πομπής των Παναθηναίων, της μεγαλύτερης γιορτής στην Αθήνα προς τιμήν της θεάς Αθηνάς.
Τον 2ο αι. μ.Χ. γκρεμίζεται η στέγη της και μετατρέπεται σε
πηγάδι και η πρόσβαση πλέον γίνεται μόνο από την Ακρόπολη μέσω εσωτερικής κλίμακας, ενώ από τον 1ο αιώνα μ.Χ. και εξής πραγματοποιούνται ριζικές αναμορφώσεις στον χώρο της Κλεψύδρας λόγω των διαδοχικών κατολισθήσεων του βράχου.

Στα χρόνια του Ιουστινιανού (6ος αι.) αρχίζει να τροφοδοτεί δεξαμενή και τετρακόσια χρόνια μετά μετατρέπεται σε ναΰδριο των Αγίων Αποστόλων με αγίασμα.
Οι περιπέτειές της συνεχίζονται όσο περνούν οι αιώνες. Τον 13ο αι. περιβάλλεται με προμαχώνα και το 1822 ανακαλύπτεται εκ νέου από τον αρχαιολόγο Κυριάκο Πιττάκη για να έχουν νερό οι πολιορκημένοι Ελληνες στην Ακρόπολη, καθώς η κρήνη επικοινωνεί με τα Προπύλαια μέσω κλίμακας που έχει 69 σκαλοπάτια. Και πράγματι κατάφερναν να εφοδιάζονται με 1.600 οκάδες ημερησίως.
Εναν χρόνο αργότερα, μια επιγραφή μαρτυρεί πως μετατρέπεται και πάλι σε προμαχώνα από τον Οδυσσέα Ανδρούτσο. Το 1897 κατεδαφίζεται ο προμαχώνας και αποκαλύπτεται η Κλεψύδρα.
 Οσοι αποφασίσουν σήμερα να την ανακαλύψουν δεν έχουν τη δυνατότητα να δουν το εσωτερικό της. Μπορούν να είναι βέβαιοι όμως πως το νερό αναβλύζει γάργαρο καθώς όχι απλώς αρκεί για να ποτίζονται τα φυτά γύρω από την πηγή αλλά όταν βρέχει η ποσότητα είναι τόση που το νερό φτάνει ώς την Αρχαία Αγορά.

Επιτέλους και κάτι ενδιαφέρον από τα κυβερνητικά ΝΕΑ
δια την αντιγραφή Citypress-gr.blog-Olympia.gr

Σχόλια

Ο χρήστης Ανώνυμος είπε…
Ιούνιο 1825 τον πέταξε ο Γκούρας με το Μαμούρη κάτω από το βράχο.
Οι πρόκριτοι ήταν ελεύθεροι από 20 Μαίου και η αμνηστία δόθηκε στις 25 Μαίου.
Δεν είχαν άλλη λύση από το να σκοτώσουν τον αιμοβόρο Δυσσέα . Η ειρωνεία της τύχης είναι ότι η κυβέρνηση Κουντουριώτη κυνήγησε χάρις στις αληπασαλίδικες μεθόδους του Κωλέτη , τόσο τους πρόκριτους του Μωριά όσο και τους κλεφτοκαπετανέους, Κολοκοτρώνη , Δυσσέα κλπ με την βοήθεια των τουρκοπροσκυνημένων καπεταναραίων της Ρούμελης!
Πως τα φέρνει η μοίρα καμιά φορά!
Ο χρήστης ΑΝΔΡΕΑΣ ΤΕΝΕΕΥΣ είπε…
"Εναν χρόνο αργότερα, μια επιγραφή μαρτυρεί πως μετατρέπεται και πάλι σε προμαχώνα από τον Οδυσσέα Ανδρούτσο"

ΠΡΟΜΑΧΩΝΑ ΤΟΝΔΕ ΠΗΓΑΙΟΥ ΥΔΑΤΟΣ ΑΝΗΓΕΙΡΕ ΕΚ ΒΑΘΡΩΝ ΟΔΥΣΣΕΥΣ ΑΝΔΡΙΤΖΟΥ ΕΛΛΗΝΑΣ ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ ΕΤΕΙ ’ΑΩΚΒ’ ΚΑΤΑ ΜΗΝΑ ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΝ.

Ἀργότερα,μέ διαταγή τοῦ Γκοῦρα, χαράχτηκαν οἱ λέξεις: ΣΥΝ ΤΩ ΓΕΝΝΑΙΩ ΓΚΟΥΡΑ.
Ο χρήστης ΑΝΔΡΕΑΣ ΤΕΝΕΕΥΣ είπε…
"...η Κλεψύδρα, έφτασε να «δει» νεκρό τον Οδυσσέα Ανδρούτσο το καλοκαίρι του 1824"

Μιά μικρή διόρθωσι.Ἡ Κλεψύδρα «εἶδε» τόν Ἀνδροῦτσο ζωντανό καί ἐν δρᾶσει,ὅταν αὐτός πολεμοῦσε στήν ‘ντάπια’ του.
Νεκρό τόν «εἶδε» ὁ Πῦργος τῆς Ἀπτέρου Νίκης.Ἐκεῖ τόν γκρέμισαν οἱ φονιᾶδες του (Μαμοῡρης,Τζαμάλας, Μῆτρος τῆς Τριανταφυλλίνας και Θεοχάρης),ἀφοῦ τόν εἶχαν πνίξη στό κελλί του μέσα στόν φραγκικό πῦργο τοῦ Κουλᾶ,κατόπιν διαταγῆς τοῦ Γκοῦρα,φρουράρχου τῆς Ἀκροπόλεως (καί πρώην πρωτοπαλλήκαρο τοῦ Όδυσσέα).
Εἶπαν ὅτι ὁ Άνδροῦτσος προσπάθησε νά ἀποδράση τό προηγούμενο βράδυ,ἀλλά δέν ἄντεξε τό σκοινί.
Γιά νά γίνη δέ περισσότερο πειστική ἡ ἀναφορά,εἶχαν δέση μιά τριχιά στήν μέση του καί τόν εἶχαν χτυπήση στά χείλια μέ τήν κάνη μιᾶς πιστόλας -δῆθεν τραῦμα ἀπό τήν πτῶσι-,ἀλλά ὑπῆρχε αὐτόπτης μάρτυς τῆς δολοφονίας ὁ Κ.Καλατζῆς,πού ἦταν σκοπός στόν Κουλᾶ ἐκεῖνο τό βράδυ τῆς 5ης Ἰουνίου 1825 καί τά ἀπεκάλυψε ὅλα αὐτά πολλά χρόνια ἀργότερα.

ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *