Διερωτηθήκαμε ποτέ αν τα Χριστούγεννα αποτελούν αποκλειστικά γιορτή των χριστιανών ή αν δεν είναι τίποτε άλλο παρά αντιγραφή θρύλων και ιστοριών, ηθών και εθίμων παλαιότερων λαών και θρησκειών;
Αντιλαμβανόμαστε ότι το ερώτημα αυτό μπορεί να σοκάρει πολλούς.
Ή μπορεί ορισμένοι να κάνουν και πονηρές σκέψεις ως προς τους σκοπούς αυτού του ερωτήματος.
Όπως και να έχει όμως, η απάντηση στο ερώτημα είναι καταφατική.
Ο χριστιανισμός προκειμένου να φανεί πιο οικείος προς τους λαούς στους οποίους επιβλήθηκε (πολλές φορές δια της βίας)[1], αναπροσάρμοσε θρύλους και παραδόσεις των θρησκειών τις οποίες εκτόπισε.
Ο Ιησούς δεν γεννήθηκε Δεκέμβριο
Παρά τα όσα μπορεί να πιστεύουν οι περισσότεροι, η ημερομηνία γέννησης του Ιησού είναι άγνωστη. Το μόνο σίγουρο είναι πως δεν γεννήθηκε τον μήνα Δεκέμβριο.
Με βάση τα όσα περιγράφονται στην Καινή Διαθήκη[2] ο Χριστός θα πρέπει να γεννήθηκε φθινόπωρο ή άνοιξη.
Ο ευαγγελιστής Λουκάς καταγράφει ότι: «Στην ίδια εκείνη περιοχή υπήρχαν και μερικοί βοσκοί που διανυκτέρευαν στην ύπαιθρο και φύλαγαν βάρδιες στο κοπάδι τους»[3].
Σε καμιά περίπτωση οι βοσκοί θα διανυκτέρευαν στο ύπαιθρο μέσα στη βαρυχειμωνιά αλλά σε πιο ήπιες εποχές όπως είναι το φθινόπωρο και η άνοιξη[4].
Ο Λουκάς μας δίνει και το στοιχείο ότι εκείνη την περίοδο γινόταν απογραφή πληθυσμού. Εκείνες τις εποχές δεν γίνονταν απογραφές κατά τη χειμερινή περίοδο λόγω δυσκολιών στη διακίνηση του πληθυσμού προκειμένου να μεταβεί στο χώρο καταγωγής του.
Αρχικά δεν γιορτάζονταν τα Χριστούγεννα
Τα Χριστούγεννα γιορτάστηκαν για πρώτη φορά το 300 μ.Χ. Είναι σημαντικό το γεγονός ότι οι πρώτοι ιστορικοί της Εκκλησίας όπως και άλλοι ιστορικοί παραλείπουν τα Χριστούγεννα από τις εκκλησιαστικές γιορτές.
Και αυτό διότι η Αγία Γραφή δεν αναγνωρίζει την ημέρα γέννησης[5] αλλά την ημέρα θανάτου.
Η καθιέρωση της 25ης Δεκεμβρίου ως ημέρα των Χριστουγέννων έγινε στη Ρώμη από τον Πάπα Ιούλιο τον Α, τον 4ο μ.Χ. αιώνα.
Σημειώνεται δε ότι αρχικά και για αρκετά χρόνια η γέννηση του Ιησού γιορταζόταν την ίδια ημέρα με τα Θεοφάνεια, δηλαδή στις 6 Ιανουαρίου.
25η Δεκεμβρίου, ημέρα γιορτής του Θεού Ήλιου
Εξ’ όσων φαίνεται η μετάθεση της ημερομηνία στις 25 Δεκεμβρίου έγινε από τον Γρηγόριο τον Νανζιανζηνό το 378-381 περίπου μ.Χ. και τον Ιωάννη τον Χρυσόστομο (345-407 μ.Χ.) ο οποίος αναφέρει ότι είχε αρχίσει στην Αντιόχεια να γιορτάζονται τα Χριστούγεννα στις 25 Δεκεμβρίου.
Το σίγουρο είναι ότι την εποχή του Ιουστινιανού, τον 6ο αιώνα, ο εορτασμός των Χριστουγέννων στις 25 Δεκεμβρίου είχε εξαπλωθεί σχεδόν σε όλη την Ανατολή.
Κατά «σύμπτωση» όμως, αυτή η ημερομηνία ήταν η ίδια με την ημερομηνία που γιόρταζαν οι λεγόμενοι ειδωλολάτρες την γέννηση του Θεού Ήλιου!
Με άλλα λόγια οι χριστιανοί επιχείρησαν (και το πέτυχαν) να αντικαταστήσουν τη γέννηση του Ήλιου με τη γέννηση του Ιησού.
Οι αρχαίοι λαοί είχαν θεοποιήσει τον Ήλιο. Το χειμερινό Ηλιοστάσιο 22-25 Δεκεμβρίου σημαίνει την αρχή του χειμώνα, και ο αρχίζει βαθμιαία να αυξάνει η ημέρα έως ότου εξισωθεί με την νύχτα, κατά την Ιση-μερία τον Μάρτιο. Τότε ο Ήλιος νικά το σκοτάδι, και έρχεται η άνοιξη η εποχή της αναγέννησης για την φύση.
· Οι Αιγύπτιοι στις 25 Δεκεμβρίου γιόρταζαν την γέννηση του θεού-ήλιου Όσιρη.
· Το ίδιο και οι Βαβυλώνιοι, και οι Φοίνικες που ονόμαζαν το θεό-ήλιο Βαάλ .
· Οι Πέρσες λάτρευαν τη γέννηση του Αήττητου-ήλιου και θεού Μίθρα Βασιλιά.
· Οι Βραχμάνοι γιόρταζαν την γέννηση του βασιλιά του κόσμου.
·
Οι αρχαίοι Έλληνες κατά την χειμερινή τροπή του ήλιου γιόρταζαν την γέννηση του Διονύσου.
Ο Διόνυσος ήταν ο καλός «Ποιμήν», του οποίου οι ιερείς κρατούν την ποιμενική ράβδο, όπως συνέβαινε και με τον Όσιρη. Ανάλογη εικόνα δημιουργήθηκε και για τον Ιησού που όχι μόνο παρουσιάζεται αλλά αναπαρίσταται ακριβώς με τον ίδιο τρόπο όπως και ο Διόνυσος.
Κυρίως όμως η γιορτές αυτές είχαν ταυτιστεί με τον Φωτοφόρο θεό Απόλλωνα.
Στη Ρώμη γιορτάζονταν τα Σατουρνάλια, προς τιμήν του Κρόνου.
Από αυτές τις γιορτές έχουν την πηγή τους τα περισσότερα έθιμα των Χριστουγέννων όπως τα κάλαντα, η ανταλλαγή δώρων, οι στολισμοί, το Χριστουγεννιάτικο δέντρο και άλλα.
Θεοί που γεννήθηκαν από παρθένες
Η αντίληψη που έχουν αρκετοί ότι ο Ιησούς είναι ο μόνος θεός ή γιος τους θεού που γεννήθηκε από παρθένα είναι λανθασμένη.
Από παρθένα μητέρα γεννήθηκαν ακόμα και βασιλείς όπως ο Αμενχοτέπ της Αιγύπτου, 1.500 χρόνια πριν τον Χριστό.
Χωρίς την παρέμβαση άνδρα γεννήθηκαν ο αγγελιοφόρος θεών Θωτ και άλλοι θεοί της αρχαιότητας όπως οι Αιγύπτιοι θεοί του Ήλιου Ώρος και Ρα.
Παρθένα και μάλιστα με πολλά παιδιά ήταν και η θεά Ήρα.
Με τον ίδιο τρόπο γεννήθηκαν ο θεός της Φρυγίας Άττις, ο έλληνας θεός Διόνυσος ο έλληνας ήρωας Περσεύς, ο Άδωνης, ο Βούδας και πολλοί άλλοι.
Γεννήθηκαν σε σπηλιές
Σύμφωνα με τη χριστιανική παράδοση ο Ιησούς γεννήθηκε μέσα σε μια σπηλιά.
Ωστόσο σε σπηλιές γεννήθηκαν ο Άδωνης, ο Διόνυσος, ο Ερμής, ο Μίθρας, ακόμα και θεοί της Ασίας, όπως δείχνει και η σχετική φωτογραφία που παραθέτουμε.
Σε σπηλιά γεννήθηκε, όπως λέγεται, και ο θεός Ερμής.
Ο ίδιος ο Δίας (που θεωρούνταν ο πατέρας ή ο βασιλιάς των θεών) γεννήθηκε από τη Ρέα μέσα σε μια σπηλιά.
Γενικά όμως όλοι αυτοί οι θρύλοι για τη γέννηση των θεών σε σπηλιές συνδέονται με το γεγονός ότι οι σπηλιές, άλλοτε κατοικίες των πρωτόγονων ανθρώπων, άρχισαν να θεωρούνται άντρα των πνευμάτων και των θεών και να μετατρέπονται στα πρώτα ιερά. Με τις σπηλιές άρχισαν να συνδέονται κατοπινά και οι αφηγήσεις για τη γέννηση και την ταφή των θεών.
Διαπιστώνουμε λοιπόν, ότι μέσα στο διάβα των αιώνων η κάθε θρησκεία διαμόρφωνε τα ίδια δεδομένα δίνοντας τους διαφορετικό περιεχόμενο και προσαρμόζοντας τες στις δικές της διδασκαλίες.
Κατά συνέπεια σε καμιά περίπτωση μπορεί να θεωρηθεί ότι η περίπτωση του Ιησού υπήρξε μία και μοναδική στην παγκόσμια ιστορία.
[1] Ναι, δεν είναι μόνο το Ισλάμ που επιβλήθηκε δια της βίας.
[2] Δεν γίνεται καμιά αναφορά σε εποχή ούτε σε ημερομηνία.
[3] Κατά Λουκά κεφ. 2 εδ. 8.
[4] Μόνο ο Λουκάς κάνει αναφορά σε βοσκούς.
[5] Η τήρηση των γενεθλίων καταδικάζονταν σαν ένα ειδωλολατρικό έθιμο απεχθές στους Χριστιανούς.
ΜΙΧΑΛΗΣ ΜΙΧΑΗΛ
©ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΟ/visaltis.blogspot
Σχόλια
Σε ανθρώπους θρησκευόμενους και όχι των γραμμάτων και των σπουδών (δεν θα έλεγα αμόρφωτους), τότε κακιά μέρα διάλεξες για να κάνεις κήρυγμα.
Τέλος, οι Χριστιανοί, πρίν η θρησκεία τους γίνει επίσημη, πέρασαν πολλά βάσανα και διωγμούς.
Ήταν - για πρώτη φορά στην ανθρώπινη ιστορία - η θρησκεία της Αγάπης, με Α Κεφαλαίο. Δεν έχει καμία σχέση με το Κοράνι και το Ισλάμ. Όταν θα διαβαστείς καλύτερα να επανέλθεις.
Ανακάλυψα πρόσφατα το μπλογκ σας. Εξαιρετικό.
Στην ανάρτηση αυτή, έχω να σχολιάσω ότι το ελληνικό πνεύμα αντιστάθηκε τρεις αιώνες και από τη στιγμή που η νέα θρησκεία έγινε κρατική, η εξόντωση του ελληνισμού ήταν πλέον αναπόφευκτη. Μια δική μου σχετική ανάρτηση είναι η «Υπατία-Αλεξάνδρεια 415μ.χ.». Καλή συνέχεια.
Ζ Ω Η Γ Ε Ω Ρ Γ Ι Ο
Η ΑΛΛΑΓΗ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ
Τ Ο Ε Χ Ε Ι Α Ν Α Γ Κ Η
Η ΑΛΛΑΓΗ ΘΑ ΠΡΟΕΛΘΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΝΕΑ ΚΟΣΜΟΘΕΩΡΙΑ ΤΟΥ ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΥ, ΠΟΥ ΘΑ ΣΥΜΑΝΕΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΩΝ 20 ΑΙΩΝΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟY ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ ΘΡΗΣΚΕΙΩΝ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΚΟΣΜΟΘΕΩΡΙΩΝ, ΓΙΑ ΝΑ ΠΡΟΕΛΘΕΙ ΕΝΑΣ ΟΛΥΜΠΙΟΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΕΝΑΣ ΑΛΗΘΙΝΟΣ ΚΟΣΜΟΣ, Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΟΥ: Α΄ ΑΙΩΝΑ ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΥ
Ο Φιλόσοφος Κορνίλιος Καστοριάδης αναφέρει ότι: «Ο Κόσμος μπορεί να Αλλάξει, αρκεί ένας Άνθρωπος να το θέλει». Επίσης ο Επίκουρος μας λέει: «Το κάθε κομμάτιασμα της Γης, σε χωριστές Πατρίδες πάντα θα μας χωρίζει, ενώ όταν η ΓΗ θα γίνει μια ενιαία Πατρίδα, θα γίνει και κατοικία όλων μας». Ο δε Σωκράτης έλεγε: «Δεν είμαι Πολίτης της Αθήνας και της Ελλάδας, είμαι Πολίτης ολόκληρου του Κόσμου». Προς υλοποίηση τούτων, προήλθε το μόνο μεγαλείο που έχει να επιδείξει το Ανθρώπινο Γένος, ο ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΣ, αφού αυτός, με το Ιδεώδες Ολυμπιακό του Πνεύμα, παρέχει την εγγύηση, για μια Ειρηνική συνεννόηση της Ανθρωπότητας, ώστε να προέλθει μια Παγκόσμια Ειρήνη και Πολιτική, αλλά και ένας Αληθινός Κόσμος, ο Κόσμος του Α΄ΑΙΩΝΑ ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΥ. Προς τούτο ο ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΣ, εκφράζει το Όλον, τη Δύναμη και προσφέρει τη Σιγουριά και την Ελπίδα και προπάντων το Αληθινό ΦΩΣ, όπου με την Δάδα του μεταλαμπαδεύεται, σε όλο τον κόσμο, Καλλιεργώντας τη Νέα Γενιά, τον Άνθρωπο γενικότερα, Πνεύμα, Σώμα και Ψυχή, προκειμένου να καταστεί και το μόνο υπέρτατο ΟΝ πάνω στο Πλανήτη ΓΗ. Οπότε οφείλουμε όλοι να αναφωνούμε: ΔΟΞΑ ΣΟΙ Ο ΛΥΜΠΙΣΜΟΣ και να επικαλούμαστε, με το: ΟΛΥΜΠΙΣΜΕ ΜΟΥ.
Με την εγκαθίδρυση της ΚΟΣΜΟΘΕΩΡΙΑΣ του ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΥ θα προέλθει το τέλος των 20 αιώνων Αναληθούς Κόσμου και τη θέση θα πάρει ο Αληθινός, αλλά και Ιδεώδης Κόσμος, ο Κόσμος του Α΄ ΑΙΩΝΑ ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΥ, με τον οποίον: α. Θα αποκατασταθεί η ταπείνωση που έχει υποστεί το Ανθρώπινο Γένος, εδώ και 20 αιώνες. β. Θα εγκαθιδρυθεί μια Νέα, Ενιαία και Ισχυρή ΟΛΥΜΠΙΑ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ. γ. Θα αντικατασταθούν όλες οι κατασκευασμένες Θρησκείες, με μια Αληθινή Θρησκεία, την ΟΛΥΜΠΙΑ ΘΡΗΣΚΕΙΑ. δ. Θα έχουμε ένα Παγκόσμιο Νόμισμα, το ΟΛΥΜΠΙΟ ΝΟΜΙΣΜΑ και ε: Θα προέλθει μια ΟΛΥΜΠΙΑ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΕΙΡΗΝΗ, κατά την οποία οι Στρατώνες των Οπλιτών, θα καταστούν Ξενώνες των Ολυμπιονικών. Άρα η εγκαθίδρυση μιας ΟΜΟΣΠΟΝΔΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΥ, πρέπει να αρχίσει, από την Ολυμπιάδα της Βραζιλίας το 2016 και Πρόεδρος όλου του Κόσμου, στη διάρκεια των Αγώνων Πνεύμα, Σώμα και Ψυχή, να τεθεί ο Πρόεδρος της Ολυμπιάδας. Με τον τρόπο αυτόν η Ανθρωπότητα θα βρει πάλι τον Αληθινό Πνευματικό της δρόμο και έναν ΟΛΥΜΠΙΟ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΦΙΛΟΣΟΦΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΗΓΕΤΗ, ώστε άμεσα να λάβει σάρκα και οστά ο Νέος Ιδεώδης και Αληθινός Κόσμος του: Α΄ ΑΙΩΝΑ ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΥ.....
Αγαπητοί μου φίλοι, όπως είναι γνωστό, οι Αρχαίοι Έλληνες περισσότερο από κάθε άλλο Λαό της εποχής των, επιδίδονταν στη Καλλιέργεια των Ανθρώπων γενικά, στο Πνεύμα, το Σώμα και τη Ψυχή, προκειμένου να είναι ασφαλείς, για την συνέχιση του Πνευματικού των έργου, όπως είναι μεταξύ των άλλων, το έργο του Πλάτωνα και του Πραξιτέλη, όπου με τη Φιλοσοφική διείσδυση και την αξιολόγηση του Εγώ και του Σύμπαντος, αλλά και τις αποκαλύψεις του απολύτου κάλλους, είχαν καταστήσει τον Άνθρωπο, ως το ανώτατο πνευματικό ΟΝ στο Πλανήτη Γη. Το αποτέλεσμα ήταν να προέλθει η τελειότητα, η λαμπρότητα και το μεγαλείο, αλλά και η αιώνια αξία του Ανθρώπινου Γένους, αφού ο Βίος των, έγινε Παγκόσμιος βίος και το Πνεύμα τους είχε φθάσει στα ύψη, όπου ουδέποτε άλλοτε έχει φθάσει, αλλά και οι Ελληνικές Λέξεις είχαν και αυτές αρχίσει να λάμπουν, σαν φωτεινές Αψίδες στο Παγκόσμιο Στερέωμα. Τότε άρχισαν να προβληματίζονται, για τους πέριξ αυτών Λαούς και Κράτη, που θα αποτελούσαν και το πιθανό αυριανό κίνδυνο, όσον αφορά την ασφαλή συνέχιση του Δημιουργικού και Πνευματικού τους έργου, αλλά και την εξασφάλιση της ειρηνικής των διαβίωσης. Κατόπιν τούτου έκριναν, ότι με την επικράτηση, ενός Παγκόσμιου Θεσμού, που θα εξέφραζε την Δύναμη, την Ολότητα και θα Προσέφερε τη Σιγουριά, αλλά και την Ελπίδα, απεφάσισαν να του δώσουν την αντίστοιχη ονομασία ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΣ. Με τον θεσμό αυτόν διεξήγαγαν και τους Ολυμπιακούς Αγώνες ΠΝΕΥΜΑ, ΣΩΜΑ και ΨΥΧΗ, Καλλιεργώντας έτσι τη Νέα Γενιά, στο ανώτατο Πνευματικό, Σωματικό και Ψυχικό επίπεδο, ώστε να είναι αυτάρκεις και να μην έχουν ανασφάλειες και εξαρτήσεις, από τους αγύρτες, που προέβαλαν Θεούς και Δαίμονες, με τις κατασκευασμένες Θρησκείες. Προς τούτο, άρχισαν να έχουν συνεχείς ανταλλαγές επισκέψεων, αλλά και επαφές, με τους γείτονές τους και όλον τον τότε γνωστό τους Κόσμο, ώστε να υπάρχουν μόνιμες και Καλλιεργημένες σχέσεις, αλλά και ανταλλαγές επισκέψεων. Με τον τρόπο αυτόν, δημιούργησαν μια Ιδεώδη Ολύμπια εκπαίδευση της Νέας Γενιάς, στον Άνθρωπο γενικότερα. Ακόμη, για την αποφυγή των επιδρομών και καταστολή των πολέμων, οι Έλληνες, καθιέρωσαν και τον Θεσμό των Εκεχειριών, δια μέσου του ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΥ. Με τις ανωτέρω ενέργειές των, οι Αρχαίοι Έλληνες, κατέβαλαν και την κάθε δυνατή προσπάθεια, για να ενώσουν, όλους τους Έλληνες και τους πέριξ αυτών Λαούς, αλλά και όλους τους άλλους Λαούς του τότε γνωστού Κόσμου. Για τον λόγο αυτόν τους καλούσαν να συμμετέχουν στις Εορτές των Ολυμπιακών Αγώνων κάθε 4ετία. Τότε ήταν που προήλθε και αυτή η Ιδέα της Παγκοσμιότητας, ήτοι της Ένωσης όλων των Λαών και Κρατών, με αποτέλεσμα την εποχή εκείνη να προέλθει μια Παγκόσμια Πολιτική, στους τότε Λαούς, με τα Ιδεώδη του Αρχαίου Ελληνισμού – Ολυμπισμού. Ήλθε όμως κυριαρχία του Κόσμου, από τη Βυζαντινή Αυτοκρατορία και η μετά από 200-300 χρόνια επικράτηση της Χριστιανικής Θρησκείας, με μεθόδους που ήταν αναληθείς, παραπλανητικοί και μυστηριώδεις, που επιβαλλόταν, με εξαναγκασμό, προς τους Λαούς, από έναν άφρονα και αλαζονικό Βυζαντινό Αυτοκράτορα και φονιά του γιού του, από παλλακίδα γυναίκα , αλλά και του μόνου Μονοκράτορα της τότε Βυζαντινής Αυτοκρατορίας Μέγα Κωνσταντίνου, του Αγίου και Ισαποστόλου, κατά την Εκκλησία του Χριστιανισμού. Το αποτέλεσμα ήταν να επικρατήσει και εδραιωθεί η Εξουσία, ελέω Θεού και Ανακτόρου, θέτοντας και πάλι σε εφαρμογή το δίπτυχο της Εξουσίας, Θεού και Βασιλέως, ήτοι μορφή Ναού και Ανακτόρου. Την πανούργα αυτή μέθοδο του Μέγα Κωνσταντίνου, ακολούθησαν και οι μετέπειτα Αυτοκράτορες και οι Βασιλείς στα 2.000 μ.χ. χρόνια, με την μόνη εξαίρεση του Αυτοκράτορα Ιουλιανού, του Παραβάτη, κατά τα Ιερατεία του Χριστιανισμού, καθόσον ήταν αντίθετος με το γκρέμισμα του Αληθινού και Ωραίου Κόσμου, του Αρχαίου Ελληνικού Πνεύματος.