Προσκεκλημένος από τον εκλεκτό μου φίλο ΜΕΓΙΣΤΙΑ, βρέθηκα προ ημερών στο Ναό του Στρατίου Διός, στην Αρχαία Στράτο, κοντά στο Αγρίνιο, όπου επισκεφθήκαμε την αρχαία πόλη, το θέατρο και τον Ναό τουΣτρατίου Διός.
Κατά την παράδοση, σε αυτή την πόλη που ήταν χτισμένη στις όχθες του πλωτού Αχελώου,γινόταν η στρατολόγηση των Ακαρνάνων και η συγκρότηση τους σε στρατεύματα. Από εκεί πήρε και το όνομα της, αφού «Στράτος» σημαίνει συγκέντρωση στρατεύματος.
Το ιερό του Δία στην Στράτο ήταν λατρευτικό και πολιτικό κέντρο όλων των
Ακαρνάνων. Βρίσκεται στο βορειοδυτικό άκρο εντός της ακρόπολης.Ο ναός του
Στρατίου Διός (προστάτης Θεό των Στρατίων) είναι περίφημος δωρικός διαστάσεων 34,47 μ. X 15,41 μ., με 6 κίονες στη στενή και 11 στη μακριά πλευρά του. Κτίστηκε μεταξύ 321-312 π.Χ, εξ΄ ολοκλήρου από ντόπιο σκληρό ασβεστόλιθο, έμεινε όμως ημιτελής λόγω πολεμικών συγκρούσεων με τους Αιτωλούς. Διαιρούνταν σε σηκό, πρόναο και οπισθόδομο. Οι κίονες του σηκού ήταν τοποθετημένοι κοντά στον τοίχο του.
Πιθανότατα ένα μέρος του σηκού ήταν υπαίθριο, ενώ η οροφή στηριζόταν από οκτώ εσωτερικούς κίονες. Όλοι του οι κίονες παρέμειναν αράβδωτοι, γεγονός που πιθανότατα υποδηλώνει πως ο ναός έμεινε ημιτελής.Οι μετόπες του θα πρέπει να ήταν ζωγραφιστές. Στα Ν.Α του ναού δεσπόζει ο βωμός και βάσεις αναθημάτων. Οι πρώτες ανασκαφές του ναού διεξήχθησαν τα χρονικά διαστήματα 1892-1913 και το 1924 από τη Γαλλική Αρχαιολογική Σχολή, οπότε και αυτός δημοσιεύτηκε, μαζί με τις επιγραφές που βρέθηκαν εκεί. Η σημαντικότερη μελέτη του μνημείου ωστόσο (και η σωστότερη αποκατάστασή του) δημοσιεύτηκε το1925 από τον Α. Ορλάνδο.
Εντύπωση μου έκαναν οι κίονες που ήταν μόνο στις βάσεις τους οι «οδηγοί» των ραβδώσεων, ενώ σε ένα σημείο όπου υπήρχε εγχάρακτος επιγραφή, είχε καταστραφεί με καλέμι, έτσι που να μη διαβάζονται τα γράμματα.
Ο Μεγιστίας μου εμπιστεύτηκε ότι πιθανά να ήταν μια ζωτικής σημασίας επιγραφή, η οποία αφού φωτογραφήθηκε και «έδωσε» τη γνώση της σε "κάποιους", στη συνέχεια κατεστράφη, ούτως ώστε να μην μπορεί άλλος να έχει πρόσβαση στο περιεχόμενο.
Τέτοιοι «βανδαλισμοί» ασφαλώς έχουν υπάρξει σε πολλούς Ναούς και στα Ιερά των Ελλήνων. Εκείνο όμως που δεν μπόρεσαν να καταστρέψουν, εκείνο που δεν φαντάστηκαν ότι πολλά χρόνια αργότερα θα «μαρτυρούσε» μια μυστική ΓΝΩΣΗ, δεν μπορούσε να το φανταστεί κανείς, ότι θα προέρχονταν από μια απλή και ευλογημένη ελιά!!!
Ήταν μια μεγάλη ελιά στο εξωτερικό ανατολικό τμήμα του Στρατίου Διός. Η ηλικία της πρέπει να ήταν μεταξύ 150 και 200 ετών. Το περίεργο με αυτό το μεγαλοπρεπές δέντρο ήταν ότι ο κορμός του ήταν «στριμμένος», λες και ένα χέρι γίγαντα κρατώντας την από τη ρίζα έστριψε δεξιόστροφα τον κορμό και τον άφησε έτσι, σαν στριμμένο λάστιχο, στο διάβα του χρόνου.
Μεγάλωσα μέσα στις ελιές από μικρό παιδί και τέτοιο κορμό ελιάς δεν έχω ξαναδεί στα 56 μου χρόνια.
Τι έκανε τον κορμό αυτής της ελιάς να στρίψει έτσι όπως η διπλή έλικα του DNA και να μοιάζει ίδια κι απαράλλαχτη με το Κηρύκειο του Ερμή;
Η «λεπτομέρεια» που έκανε την τεράστια διαφορά λοιπόν ήταν ότι η ελιά αυτή δεν μεγάλωσε σε ένα οποιοδήποτε ελαιώνα, αλλά φύτρωσε στον εξωτερικό περίβολο ενός λαμπρού Ναού του Διός, εφάμιλλου αυτού του Απόλλωνος του εν Δελφοίς! Οι ρίζες της σαφώς και οδηγούν στο εσώτερο και υποκάτω του Ναού σημείο,όπου γνωρίζουμε ότι τίποτε δεν ήταν «τυχαίο», τόσο στην επιλογή του σημείου,όσο και στο υποκάτω έδαφος του Ναού.
Αυτή η γιγάντια δύναμη που έδωσε ελικοειδές σχήμα σε ένα κορμό ήταν μια «άγνωστη», αόρατη, αέναη και αείζωος ενέργεια που αναβλύζει από τα εσώτερα του Ναού. Δεν μπορούμε να τη διακρίνουμε. Δεν μπορούμε να τη γνωρίσουμε παρά μόνο από τα αποτελέσματά της! Όπως ακριβώς δεν μπορούμε να δούμε τον άνεμο, παρά μόνο από τα σύννεφα της σκόνης, τις κινήσεις των νεφών και το άφρισμα των κυμάτων. Έτσι ακριβώς ο νεαρός βλαστός του ευλογημένου δέντρου της Αθηνάς (δεν ομιλούμε για ένα τυχαίο δέντρο συνεπώς), από τη νεαρή του ηλικία, άρχισε να στροβιλίζεται δεξιόστροφα, όπως η έλικα του γενετικού κώδικα DNA.
Από το «τυχαίο» αυτό περιστατικό, δεν μπόρεσε να διαφύγει της παρατήρησης του ενδελεχούς και πολυδιάστατου ερευνητή και φίλου μου Μεγιστία, ο οποίος το επεσήμανε πρώτος. Στη συνέχεια διαπίστωσα έκπληκτος ότι ήταν ακριβώς έτσι όπως το περιέγραψε. Το φωτογράφισα και σας το παραδίδω δια του λόγου το αληθές.
Τέλος, θα ήθελα να προσθέσω ως επίλογο σ΄ αυτό το άρθρο, ότι οι αρχαίοι έλληνες γνώριζαν πολύ καλά τη σχηματική αναπαράσταση του γενετικού κώδικα, αφού ήταν μέγιστοι παρατηρητές της φύσεως.
Απόδειξη αποτελεί το Κηρύκειο του Ερμή που αναπαριστά τον ελικοειδή σχηματισμό (διπλή έλικα) του DNA. Mια γνώση που εμείς οι σύγχρονοι «ανακαλύψαμε» το 1953, δηλαδή μόλις 60 χρόνια πριν!
Το DNA πήρε το όνομά του από το «Δε(σ)οξυριβο(ζο)Νουκλεϊ(νι)κό Οξύ(D.eoxyriboΝ.ucleic Α.cid – D.N.A.) είναι ένα νουκλεϊκό οξύ που περιέχει τις γενετικές πληροφορίες που καθορίζουν τη βιολογική ανάπτυξη όλων των κυτταρικών μορφών ζωής και των περισσοτέρων ιών.
Οι αρχαίοι μας πρόγονοι φύλαγαν το ανδρικό σπέρμα ως κόρη οφθαλμού, αφού ήξεραν ότι περιείχε το «γόνο» ή το γενετικό κώδικα και τον ΙΧΩΡ που έπρεπε να μεταβιβάσουν στην επόμενη γενιά, έτσι ακριβώς όπως αυτοί τον παρέλαβαν από την προηγούμενη. Γι΄αυτόν ακριβώς το λόγο, έστελναν στην πρώτη γραμμή μόνο άνδρες που είχαν αφήσει αρσενικό απόγονο (γιο δηλαδή) πίσω κι έτσι, αν σε περίπτωση σκοτώνονταν, δεν θα χάνονταν η γεινιά και το γένος τους (γόνος).
Την πληροφορία αυτή που μεταδίδω με κάθε επιφύλαξη, έρχονται να επιβεβαιώσουν και δύο πολύ σημαντικές ελληνικές λέξεις που βρίσκονται σε όλες τις γλώσσες του κόσμου, έτσι διαχρονικές, με το σημαντικό τους νόημα. Η πρώτη είναι η λέξις «χαρακτήρ» που σημαίνει κάτι χαραγμένο (εγχάρακτες πληροφορίες όπως του γενετικού κώδικα) και η λέξις «ένστικτο» που σημαίνει (στίξη +εντός), ένστικτες δηλαδή κουκίδες πληροφοριών!!!
Τέλος όπως αναφέρει και ο Μέγας διδάσκαλος Αριστοτέλης «χαρακτήρ εμπέθηκε σώματι» δηλαδή ο χαρακτήρας είναι «φυτεμένος» στο σώμα και εγχάρακτος, όπως οι διπλοί όφεις του Ερμή, όπως οι διπλές έλικες του DNA,όπως οι ραβδώσεις στους αρχαίους κίονες και τέλος, όπως οι ενεργειακές στριφογυριστές γραμμώσεις στον κορμό της ελιάς του Στρατίου Διός,ζωντανό φυσικό μνημείο κι απόδειξη της καλά κρυμέμης αρχαίας και ιερής γνώσης.
Υ.Γ: Ευχαριστώ τον εκλεκτό μου φίλο και άριστο οδηγό στα της περιοχής της Αιτωλοακαρνανίας, Μεγιστία, διότι χωρίς αυτόν, αυτή η πληροφορία δεν θα έβλεπε ποτέ το φως της δημοσιότητας.
Κείμενο-πηγή:Δημήτριος Μαντές-27/04/2013
Η περιστροφική δύνη της αόρατης κοσμικής σήραγγας, η οποία καταλήγει στον ενεργειακό τόπο-ναό. Όπως και σε κάθε Ιερό μας τόπο.
Παρόμοιο φαινόμενο δημοσίευσε πριν χρόνια το Τρίτο Μάτι, πάλι με περιστρεφόμενη ελιά, στον ναό της Ήρας στην Σάμο (αν θυμάμαι καλά).
©ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΟΝ/visaltis.net
Κατά την παράδοση, σε αυτή την πόλη που ήταν χτισμένη στις όχθες του πλωτού Αχελώου,γινόταν η στρατολόγηση των Ακαρνάνων και η συγκρότηση τους σε στρατεύματα. Από εκεί πήρε και το όνομα της, αφού «Στράτος» σημαίνει συγκέντρωση στρατεύματος.
Το ιερό του Δία στην Στράτο ήταν λατρευτικό και πολιτικό κέντρο όλων των
Ακαρνάνων. Βρίσκεται στο βορειοδυτικό άκρο εντός της ακρόπολης.Ο ναός του
Στρατίου Διός (προστάτης Θεό των Στρατίων) είναι περίφημος δωρικός διαστάσεων 34,47 μ. X 15,41 μ., με 6 κίονες στη στενή και 11 στη μακριά πλευρά του. Κτίστηκε μεταξύ 321-312 π.Χ, εξ΄ ολοκλήρου από ντόπιο σκληρό ασβεστόλιθο, έμεινε όμως ημιτελής λόγω πολεμικών συγκρούσεων με τους Αιτωλούς. Διαιρούνταν σε σηκό, πρόναο και οπισθόδομο. Οι κίονες του σηκού ήταν τοποθετημένοι κοντά στον τοίχο του.
Πιθανότατα ένα μέρος του σηκού ήταν υπαίθριο, ενώ η οροφή στηριζόταν από οκτώ εσωτερικούς κίονες. Όλοι του οι κίονες παρέμειναν αράβδωτοι, γεγονός που πιθανότατα υποδηλώνει πως ο ναός έμεινε ημιτελής.Οι μετόπες του θα πρέπει να ήταν ζωγραφιστές. Στα Ν.Α του ναού δεσπόζει ο βωμός και βάσεις αναθημάτων. Οι πρώτες ανασκαφές του ναού διεξήχθησαν τα χρονικά διαστήματα 1892-1913 και το 1924 από τη Γαλλική Αρχαιολογική Σχολή, οπότε και αυτός δημοσιεύτηκε, μαζί με τις επιγραφές που βρέθηκαν εκεί. Η σημαντικότερη μελέτη του μνημείου ωστόσο (και η σωστότερη αποκατάστασή του) δημοσιεύτηκε το1925 από τον Α. Ορλάνδο.
Εντύπωση μου έκαναν οι κίονες που ήταν μόνο στις βάσεις τους οι «οδηγοί» των ραβδώσεων, ενώ σε ένα σημείο όπου υπήρχε εγχάρακτος επιγραφή, είχε καταστραφεί με καλέμι, έτσι που να μη διαβάζονται τα γράμματα.
Ο Μεγιστίας μου εμπιστεύτηκε ότι πιθανά να ήταν μια ζωτικής σημασίας επιγραφή, η οποία αφού φωτογραφήθηκε και «έδωσε» τη γνώση της σε "κάποιους", στη συνέχεια κατεστράφη, ούτως ώστε να μην μπορεί άλλος να έχει πρόσβαση στο περιεχόμενο.
Τέτοιοι «βανδαλισμοί» ασφαλώς έχουν υπάρξει σε πολλούς Ναούς και στα Ιερά των Ελλήνων. Εκείνο όμως που δεν μπόρεσαν να καταστρέψουν, εκείνο που δεν φαντάστηκαν ότι πολλά χρόνια αργότερα θα «μαρτυρούσε» μια μυστική ΓΝΩΣΗ, δεν μπορούσε να το φανταστεί κανείς, ότι θα προέρχονταν από μια απλή και ευλογημένη ελιά!!!
Ήταν μια μεγάλη ελιά στο εξωτερικό ανατολικό τμήμα του Στρατίου Διός. Η ηλικία της πρέπει να ήταν μεταξύ 150 και 200 ετών. Το περίεργο με αυτό το μεγαλοπρεπές δέντρο ήταν ότι ο κορμός του ήταν «στριμμένος», λες και ένα χέρι γίγαντα κρατώντας την από τη ρίζα έστριψε δεξιόστροφα τον κορμό και τον άφησε έτσι, σαν στριμμένο λάστιχο, στο διάβα του χρόνου.
Μεγάλωσα μέσα στις ελιές από μικρό παιδί και τέτοιο κορμό ελιάς δεν έχω ξαναδεί στα 56 μου χρόνια.
Τι έκανε τον κορμό αυτής της ελιάς να στρίψει έτσι όπως η διπλή έλικα του DNA και να μοιάζει ίδια κι απαράλλαχτη με το Κηρύκειο του Ερμή;
Η «λεπτομέρεια» που έκανε την τεράστια διαφορά λοιπόν ήταν ότι η ελιά αυτή δεν μεγάλωσε σε ένα οποιοδήποτε ελαιώνα, αλλά φύτρωσε στον εξωτερικό περίβολο ενός λαμπρού Ναού του Διός, εφάμιλλου αυτού του Απόλλωνος του εν Δελφοίς! Οι ρίζες της σαφώς και οδηγούν στο εσώτερο και υποκάτω του Ναού σημείο,όπου γνωρίζουμε ότι τίποτε δεν ήταν «τυχαίο», τόσο στην επιλογή του σημείου,όσο και στο υποκάτω έδαφος του Ναού.
Αυτή η γιγάντια δύναμη που έδωσε ελικοειδές σχήμα σε ένα κορμό ήταν μια «άγνωστη», αόρατη, αέναη και αείζωος ενέργεια που αναβλύζει από τα εσώτερα του Ναού. Δεν μπορούμε να τη διακρίνουμε. Δεν μπορούμε να τη γνωρίσουμε παρά μόνο από τα αποτελέσματά της! Όπως ακριβώς δεν μπορούμε να δούμε τον άνεμο, παρά μόνο από τα σύννεφα της σκόνης, τις κινήσεις των νεφών και το άφρισμα των κυμάτων. Έτσι ακριβώς ο νεαρός βλαστός του ευλογημένου δέντρου της Αθηνάς (δεν ομιλούμε για ένα τυχαίο δέντρο συνεπώς), από τη νεαρή του ηλικία, άρχισε να στροβιλίζεται δεξιόστροφα, όπως η έλικα του γενετικού κώδικα DNA.
Από το «τυχαίο» αυτό περιστατικό, δεν μπόρεσε να διαφύγει της παρατήρησης του ενδελεχούς και πολυδιάστατου ερευνητή και φίλου μου Μεγιστία, ο οποίος το επεσήμανε πρώτος. Στη συνέχεια διαπίστωσα έκπληκτος ότι ήταν ακριβώς έτσι όπως το περιέγραψε. Το φωτογράφισα και σας το παραδίδω δια του λόγου το αληθές.
Τέλος, θα ήθελα να προσθέσω ως επίλογο σ΄ αυτό το άρθρο, ότι οι αρχαίοι έλληνες γνώριζαν πολύ καλά τη σχηματική αναπαράσταση του γενετικού κώδικα, αφού ήταν μέγιστοι παρατηρητές της φύσεως.
Απόδειξη αποτελεί το Κηρύκειο του Ερμή που αναπαριστά τον ελικοειδή σχηματισμό (διπλή έλικα) του DNA. Mια γνώση που εμείς οι σύγχρονοι «ανακαλύψαμε» το 1953, δηλαδή μόλις 60 χρόνια πριν!
Το DNA πήρε το όνομά του από το «Δε(σ)οξυριβο(ζο)Νουκλεϊ(νι)κό Οξύ(D.eoxyriboΝ.ucleic Α.cid – D.N.A.) είναι ένα νουκλεϊκό οξύ που περιέχει τις γενετικές πληροφορίες που καθορίζουν τη βιολογική ανάπτυξη όλων των κυτταρικών μορφών ζωής και των περισσοτέρων ιών.
Οι αρχαίοι μας πρόγονοι φύλαγαν το ανδρικό σπέρμα ως κόρη οφθαλμού, αφού ήξεραν ότι περιείχε το «γόνο» ή το γενετικό κώδικα και τον ΙΧΩΡ που έπρεπε να μεταβιβάσουν στην επόμενη γενιά, έτσι ακριβώς όπως αυτοί τον παρέλαβαν από την προηγούμενη. Γι΄αυτόν ακριβώς το λόγο, έστελναν στην πρώτη γραμμή μόνο άνδρες που είχαν αφήσει αρσενικό απόγονο (γιο δηλαδή) πίσω κι έτσι, αν σε περίπτωση σκοτώνονταν, δεν θα χάνονταν η γεινιά και το γένος τους (γόνος).
Την πληροφορία αυτή που μεταδίδω με κάθε επιφύλαξη, έρχονται να επιβεβαιώσουν και δύο πολύ σημαντικές ελληνικές λέξεις που βρίσκονται σε όλες τις γλώσσες του κόσμου, έτσι διαχρονικές, με το σημαντικό τους νόημα. Η πρώτη είναι η λέξις «χαρακτήρ» που σημαίνει κάτι χαραγμένο (εγχάρακτες πληροφορίες όπως του γενετικού κώδικα) και η λέξις «ένστικτο» που σημαίνει (στίξη +εντός), ένστικτες δηλαδή κουκίδες πληροφοριών!!!
Τέλος όπως αναφέρει και ο Μέγας διδάσκαλος Αριστοτέλης «χαρακτήρ εμπέθηκε σώματι» δηλαδή ο χαρακτήρας είναι «φυτεμένος» στο σώμα και εγχάρακτος, όπως οι διπλοί όφεις του Ερμή, όπως οι διπλές έλικες του DNA,όπως οι ραβδώσεις στους αρχαίους κίονες και τέλος, όπως οι ενεργειακές στριφογυριστές γραμμώσεις στον κορμό της ελιάς του Στρατίου Διός,ζωντανό φυσικό μνημείο κι απόδειξη της καλά κρυμέμης αρχαίας και ιερής γνώσης.
Υ.Γ: Ευχαριστώ τον εκλεκτό μου φίλο και άριστο οδηγό στα της περιοχής της Αιτωλοακαρνανίας, Μεγιστία, διότι χωρίς αυτόν, αυτή η πληροφορία δεν θα έβλεπε ποτέ το φως της δημοσιότητας.
Κείμενο-πηγή:Δημήτριος Μαντές-27/04/2013
Η περιστροφική δύνη της αόρατης κοσμικής σήραγγας, η οποία καταλήγει στον ενεργειακό τόπο-ναό. Όπως και σε κάθε Ιερό μας τόπο.
Παρόμοιο φαινόμενο δημοσίευσε πριν χρόνια το Τρίτο Μάτι, πάλι με περιστρεφόμενη ελιά, στον ναό της Ήρας στην Σάμο (αν θυμάμαι καλά).
©ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΟΝ/visaltis.net
Σχόλια